(Άρθρο γραμμένο με δόση χιούμορ και ανοιχτά μυαλά και καλού-κακού διαβάστε και τη σημείωση στο τέλος)
Πολλές φορές σκέφτομαι τι θα συνέβαινε εάν η πανδημία ξεσπούσε την εποχή της πάλαι ποτέ κραταιάς Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (!) –από όνομα έσκιζε- ή συνοπτικά Ε.Σ.Σ.Δ. και κοινώς Σοβιετικής Ένωσης. Θα αναφερθώ ειδικά στις μάσκες.
Μόλις θα ξεσπούσε ο COVID-19 και οι μάσκες θα καθίσταντο υποχρεωτικές αμέσως τα εργοστάσια θα κατασκεύαζαν ποσότητες, τις οποίες θα διέθεταν είτε δωρεάν είτε σε εξαιρετικά χαμηλή τιμή (ουσιαστικά και πάλι δωρεάν). Θα ήταν από εξαιρετικό ύφασμα πολύ μεγάλης αντοχής και άκρως αποτελεσματικές. Θα είχαν όμως δύο θεωρητικά μειονεκτήματα. Εξαιρουμένου του μεγέθους τους θα ήταν όλες ακριβώς ίδιες και χοντροκομμένες· θα ήταν ακαλαίσθητες και μόνον αυτό. Σε χρώμα μάλλον άσπρες θα εκτιμούσα.
Κάποια όμως ευφάνταστη Μοσχοβίτισσα μοδίστρα θα κεντούσε ένα αστέρι και το σφυροδρέπανο με κόκκινη κλωστή. Κάποια άλλη θα την έβαφε κόκκινη. Και ξαφνικά ενώ οι μάσκες θα ήταν όλες ίδιες ΔΕΝ θα ήταν εντελώς ολόιδιες!
Κάποια στιγμή επισκέπτες από τη Δύση θα κυκλοφορούσαν στην Κόκκινη Πλατεία με μπιρμπιλωτές και λινές μάσκες, ίσως χειρότερες στην ποιότητα του υφάσματος, αλλά με σχεδιάκια, χρωματάκια και πολύ κομψές ραφές και φόρμα… Τότε θα άρχιζε η μαύρη αγορά στις μάσκες (υποθέτω πως δεν θα είχε συμβεί το ίδιο με τις κανονικές από διεφθαρμένους αξιωματούχους). Και τι δε θα έδιναν οι Μοσχοβίτισσες και Μοσχοβίτες (αρχικά, διότι θα ακολουθούσε και το Λένινγκραντ και το Κίεβο –είπαμε Ε.Σ.Σ.Δ. ακόμα) για να αποκτήσουν αυτές τις μάσκες. Και ενώ θα ήταν παράνομες τυπικά κανείς δεν θα μιλούσε, αλλά όλοι θα προσπαθούσαν να αποκτήσουν από μία.
Και επειδή θα ήταν αδύνατον να καλυφθεί η τεράστια ζήτηση, αφού οι γραφειοκράτες θα αρνούνταν έναν καλύτερο σχεδιασμό και περισσότερο χρώμα θα… κατέρρεε η Σοβιετική Ένωση!
Όσο φανταστική και εάν ακούγεται η προηγούμενη ιστορία είναι πολύ περισσότερο ρεαλιστική από άλλες περισπούδαστες αναλύσεις. Ακόμα και εάν υποθέσουμε πως η Σοβιετική κοινωνία ήταν μία ιδεατή (ουτοπιστική) κοινωνία με όσα είχε υποσχεθεί εξ΄ αρχής, από αυτό το σημείο θα ξηλωνόταν χωρίς καμία άλλη αιτία. Η εμμονή να αγνοεί και να απαγορεύει κάθε είδους πολυτέλεια (μικρή ή μεγαλύτερη) προκειμένου να μην εκφυλιστεί από τη δυτική νοοτροπία θα έφερνε τα αντίθετα αποτελέσματα. Διότι η αισθητική απόλαυση και οι μικρές χαρές είναι έμφυτο συστατικό του ανθρώπου. Και εάν θεωρητικά υποθέσουμε πως έχεις ένα σπίτι, εξασφαλισμένη εργασία και διαβίωση, ένα πούρο cohiba ή ένα παντελόνι τζιν ή ένα κραγιόν, το οποίο ΔΕΝ σου παρέχεται είναι αρκετά να τινάξουν όλα τα προηγούμενα στον αέρα.
Και πάντα θυμάμαι είχα την απορία: μα γιατί να μην φτιάχνουν έστω ένα όμορφο αυτοκίνητο (ασχέτως εάν ήταν γερό και φτηνό) ενώ έστελναν ανθρώπους στον… Άρη;
Σημείωση: Όσες και όσοι παρακολουθείτε τη σελίδα μου γνωρίζετε το πνεύμα συγγραφής των άρθρων. Η Σοβιετική Ένωση ήταν για την οικογένεια μου μία ιδεατή εικόνα, η οποία αντιπροσώπευε την καθαίρεση των Τσάρων με τη Ρωσική Επανάσταση και τη νίκη στο βαθμό αναλογίας της κατά του μισητού ναζισμού. Για τους βασιλείς και τις οικογένειές τους η απέχθεια μου έχει μετριαστεί κάπως, αφού γεννήθηκαν βασιλείς και πολλοί εξ αυτών ήσαν (και είναι) δυστυχισμένα ανθρωπάκια. Για τους ναζί δεν έχει αλλάξει καθόλου –αντιθέτως-, διότι επέλεξαν (και επιλέγουν) να είναι δολοφόνοι.
Και εάν και ποτέ δεν υποστηρίζαμε την ιδεολογία, την οποία πρέσβευε ο κομμουνισμός θεωρούσαμε (χωρίς να ζούμε εκεί) πως θα ήταν μία δικαιότερη και ανθρωπινότερη κοινωνία. Μάλλον (και δυστυχώς) αστοχήσαμε οικτρά και αμέσως το παραδεχτήκαμε.
Πιστεύω πως οι άνθρωποι χωρίς εμμονές αλλά με βαθιές δημοκρατικές αξίες συμφωνούν επί της ουσίας και πρεσβεύουν εάν όχι ταυτόσημες, τουλάχιστον πολύ συγγενείς απόψεις. Στους τρόπους μπορεί και να διαφέρουν, αλλά αυτό τελικά δεν χαλάει κανέναν, δοκιμή – λάθος και ξανά δοκιμή. Πάντως εμένα η Σοβιετική Ένωση και ο ψυχρός πόλεμος μου λείπει. Είχε ενδιαφέρον η πολιτική τότε σε αντίθεση με τους γελωτοποιούς… του σήμερα. Και θα είχε ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον, εάν οι μάσκες ήταν… Σοβιετικού τύπου!
