Σκέψου τι χαρά και υπερηφάνεια θα ένοιωθες εάν ο ηγέτης σου επονομαζόταν με τα υπέροχα προσωνύμια: Μουράτ Α΄ ο Κυρίαρχος, Βαγιαζήτ Α΄ ο Κεραυνός, Μωάμεθ Β΄ο Πορθητής, Οσμάν Β΄ ο Νέος και ακόμα οποία μεγίστη αίγλη θα εισέπραττες εάν ήσουν επί του Σουλεϊμάν Α΄ του Μεγαλοπρεπούς ή Νομοθέτου!
Βέβαια υπήρχαν και μερικές δυσάρεστες εξαιρέσεις, όπως ο Σελίμ Α΄ o Σκληρός, Σελίμ Β΄ ο Μέθυσος (αυτοί συμπτωματικά είναι ο πρώην και ο μετά του Σουλεϊμάν Α΄ του Μεγαλοπρεπούς), Ιμπραήμ Α’ ο Τρελός και το αστέρι όλων ο Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ ο Αιμοσταγής. Ήταν και από τους τελευταίους.
Μήπως σου διαφεύγει όμως κάτι;
Χμ! Σκλάβος ήσουν με τους τελευταίους, σκλάβος και με τους πρώτους. Η αίγλη η δική τους δεν σήμαινε και την ελευθερία σου.
