Ο Takuan Sōhō (沢庵 宗彭?, 24 Δεκεμβρίου, 1573 – 27 Ιανουαρίου,1645) σπουδαίος θρησκευτικός διδάσκαλος του Ζεν, συνιστούσε στον Yagyū Munenori (柳生 宗矩?, 1571 – 11 Μαΐου, 1646) μαθητή του και καθηγητή της ξιφασκίας:
“Ενόσω εσύ παραμένεις αδρανής, σκέπτεσαι και παίρνεις μία απόφαση, ο αντίπαλός σου είναι έτοιμος να σε σκοτώσει. Πρέπει να μην του προσφέρεις αυτή τη δυνατότητα. Ας αντιδράσει το μυαλό σου ελεύθερα, χωρίς να πάρεις απόφαση”.
Προσωπικά φορώ γυαλιά κληρονομημένης υπερμετρωπίας από τη στιγμή (σχεδόν) της γεννήσεώς μου. Όταν αποφάσισα αργότερα να εντρυφήσω στην Ανατολική Φιλοσοφία και να την γνωρίσω, ταυτόχρονα ξεκίνησα να ασκούμαι στο Karate και κατόπιν στο Tae Kwon Do.
Αρχικά θεώρησα το γεγονός πως δεν θα φορούσα γυαλιά θα ήταν ένα σοβαρότατο μειονέκτημα. Πρακτικά όμως αυτό δεν ήταν δυνατόν να συμβαίνει μέσα σε έναν χώρο εξάσκησης και μάχης. Συνεπώς ξεκίνησα να ασκούμαι χωρίς να βλέπω… τίποτα!
Το σοβαρότατο αυτό μειονέκτημα οπουδήποτε αλλού, αποτελούσε στον χώρο των πολεμικών τεχνών (και όχι μόνον) ένα φ ο β ε ρ ό πλεονέκτημα. Μη βλέποντας με την αίσθηση της οράσεως και τα μάτια μου αναγκάστηκα (διότι περί ανάγκης επρόκειτο και όχι επιλογής) να αντιδρώ αυθόρμητα και διαισθητικά χωρίς να έχω οπτικά δεδομένα. Δεν μπορούσα καν να δω τα χέρια ή τα πόδια του αντιπάλου, έπρεπε να… μαντέψω και βέβαια μην παρανοήσετε, δεν ήμουν ποτέ πρωταθλητής…
Κάθε μειονέκτημα κάπου αποτελεί τεράστιο πλεονέκτημα αλλού.
Όσοι μάλιστα γνωρίζετε το φιλοσοφικό και πολεμικό σύστημα Jeet Kune Do του πολύ μεγάλου Bruce Lee να έχετε κατά νου πως το ένα πόδι του (το αριστερό) ήταν 2,50 εκατοστά κοντύτερο του δεξιού… Αυτό τον ανάγκασε να υιοθετήσει μία συγκεκριμένη στάση θέσης μάχης και να εκμεταλλευτεί την επιπλέον ώθηση σε κάποια είδη λακτισμάτων μετατρέποντας την αναπηρία του σε τρομερό όπλο…
Είπατε τίποτα λοιπόν για “αναπήρους” ή “μειονεκτήματα”;
Εάν έχετε αντίρρηση θα χαρώ να το… “συζητήσουμε” με τον… παραπάνω τρόπο!
ΖΕΝ… please!
