(Σκέψεις ερεθισμάτων και γόνιμου προβληματισμού για όσες και όσους ενδιαφέρονται να δράσουν)
Πώς προσεγγίζουμε πλέον το θέμα των επενδύσεων; Και ποιο είναι το… μέλλον τους; Αποφεύγω αυτή την έκφραση –μέλλον- διότι οι επενδύσεις ΔΕΝ έχουν μέλλον, αποτελούν καθαρά συστατικά του παρόντος και έχουν σχέση μόνο με την δική μας επιθυμία να δημιουργήσουμε και να κερδίσουμε ή έστω να εξασφαλίσουμε κάποιο εισόδημα.
Οι επενδύσεις είναι δύο κατηγοριών. Οι μικρές και οι μεγάλες! Φοβερή… σοφία αυτή, αλλά πολύ σημαντική! Δεν μπορείτε να αγοράσετε τους Ελληνικούς σιδηροδρόμους, αλλά μπορείτε να κάνετε άλλα πράγματα. Ωστόσο η διαφορά τους δεν είναι τα οικονομικά μεγέθη αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό.
Λοιπόν!
Όσες και όσοι ασχολούνται με το marketing γνωρίζουν ή θα πρέπει να γνωρίζουν πως το σημαντικότερο είναι να προσδιορίσεις σε ποια επένδυση θέλεις να ανήκεις! Είναι τραγικές οι επιπτώσεις και έχουν χρεοκοπήσει κολοσσοί μόνο και μόνο διότι ΔΕΝ μπόρεσαν να προσδιορίσουν που… ανήκουν!
Εξηγούμαι!
Οι σιδηρόδρομοι δεν ανήκουν στους… σιδηρόδρομους, αλλά στην βιομηχανία των μεταφορών μαζί με τα αεροπλάνα και τα πλοία.
Ο κινηματογράφος δεν ανήκει στον χώρο του θεάματος, αλλά της ψυχαγωγίας. Άρα όσοι δεν αντελήφθησαν πως η τηλεόραση δεν αποτελεί παρά διαφορετικό μέσον της ιδίας βιομηχανίας χρεοκόπησαν.
Η πετρελαϊκή βιομηχανία δεν ανήκει στο πετρέλαιο, αλλά στην βιομηχανία της ενέργειας. Γι’ αυτό και οι μεγάλες εταιρείες επενδύουν ΚΑΙ σε άλλες μορφές ενέργειας.
Ο τουρισμός ανήκει επίσης όχι στο χώρο των ξενοδοχείων και των άλλων καταλυμάτων, αλλά στην κατηγορία αναψυχής. Προσοχή εδώ, μας αφορά περισσότερο λόγω συνθηκών.
Άρα, όταν συζητάμε για το μέλλον σε κάτι πρέπει να κατανοήσουμε προηγουμένως ΠΟΥ ανήκουμε! Αφού κατανοήσουμε σε ποιο είδος βιομηχανίας ανήκουμε θα πρέπει να εστιάσουμε στο μέσον.
Στον χώρο της φωτογραφίας (σε ποια κατηγορία ανήκει, για σκεφτείτε), το μέσον ήταν το φιλμ και το χαρτί. Τις τελευταίες δεκαετίες το μέσον έγινε ψηφιακό. Η φωτογραφία όμως παρέμεινε… φωτογραφία! Το ίδιο και ένα βιβλίο. Είτε το διαβάζουμε από την οθόνη του υπολογιστή μας είτε από tablet είτε από οπουδήποτε η ουσία είναι η ανάγνωση και το περιεχόμενο του. Αυτό ισχύει σε κάθε περίπτωση και σε κάθε επενδυτικό τομέα.
Το επόμενο βήμα, το οποίο έχει σχέση με τον αρχικό διαχωρισμό (μικρών – μεγάλων), όπως προανέφερα είναι οι αδειοδοτήσεις. Το πρόβλημα στις επενδύσεις ΔΕΝ είμαστε εμείς ούτε και οι επενδύσεις. Είναι η άδεια να τις υλοποιήσουμε.
Μεταξύ αυτών είναι η “άδεια” επικοινωνίας με το κοινό (βλέπε μέσα ενημέρωσης). Η άδεια καθορισμού και διαμοιρασμού του πλούτου ανήκει στις τράπεζες. Συνεπώς μία εξαιρετικά προσοδοφόρα επένδυση θα ήταν μία τράπεζα, εάν μπορούσαμε όμως να λάβουμε την άδεια. Άρα οι μικρές και μεγάλες επενδύσεις δεν έχουν να κάνουν ουσιαστικά ούτε με την οικονομική μας δύναμη ούτε με τις επιθυμίες μας, αλλά κυρίως με τις προσβάσεις μας στον πολιτικό χώρο. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι πολιτικοί σφάζονται στα Σάλωνα: να αποκτήσουν το προνόμιο παροχής των κάθε είδους αδειών!
Πάμε τώρα παρακάτω.
Τίποτα δεν είναι ανεξάρτητο, όλα είναι αλληλένδετα και θα ήταν ανόητο να πιστεύει κάποιος ότι μπορεί να ελέγξει όλες τις παραμέτρους. Μπορεί πολλές, αλλά μακράν απέχει από όλες. Όταν τροφοδοτείτε το αυτοκίνητό σας τι αγοράζετε; Το δικαίωμα… κίνησης! Τίποτα άλλο. Όταν παρακολουθείτε μία κινηματογραφική ταινία τι αγοράζετε; Το δικαίωμα ευχαρίστησης. Εάν αύριο αντί για βενζίνη τοποθετείτε μία παστίλια σε μία θήκη πάλι δεν θα αλλάξει τίποτα. Θα πληρώνετε το δικαίωμα κίνησης μέσω της παστίλιας αντί του λίτρου βενζίνης. Και στον κινηματογράφο όταν βλέπετε μία ταινία αντιστοίχως. Τώρα εάν σας αρέσει να βλέπετε ρομαντικές ταινίες ή ταινίες περιπέτειας είναι θέμα, το οποίο θα προέρχεται από τη διαμόρφωση του πολιτιστικού σας επιπέδου ή έστω διάθεσης. Εάν σας δείχνουν σκουπίδια και διαμορφώνουν απόψεις σκουπιδιών (όπως συμβαίνει) τότε ήδη έχετε το κλειδί των επενδύσεων (φτιάξε κι άλλα βρώσιμα σκουπίδια ή κάνετε τη διαφορά) .
Αυτό ισχύει σε κάθε τομέα. Και με το τηλέφωνο τι πληρώνετε στον λογαριασμό σας; Το δικαίωμα επικοινωνίας και δεν βλέπετε ούτε κεραίες ούτε καλώδια ούτε τίποτα. Μόνο κλικ και μιλάτε. Άρα εάν μπορείτε να φτιάξετε καλώδια υψηλής ταχύτητας (οπτικές ίνες) επενδύετε σωστά και δεν θα χρειαστείτε τόσες άδειες, όσες για να μπορείτε να έχετε εταιρία κινητής τηλεφωνίας. Και εάν ανακαλύψετε τρόπο ψυχικής τηλεμεταφοράς σκέψεων τις ξετινάξατε παγκοσμίως όλες σε μία νύχτα, εάν προλάβετε και δεν σας στείλουν με τηλεδιάσκεψη στο υπερπέραν.
Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο, αφορμές ήθελα να θίξω και να διεγείρω ερεθίσματα.
Σημ. το προηγούμενο δεν αποτελεί μία πλήρη ανάλυση ούτε ο σκοπός του είναι να καταλήξει σε συμπεράσματα. Μην με πυροβολήσετε!
