- Σχετικά με τις διαδόσεις για υποτιθέμενο μεγάλο σεισμό στη Θήβα. Είναι αδιανόητο (είναι άραγε πλέον;) αυτό, το οποίο συμβαίνει. Αθλιότητες χωρίς όριο αλλά με τεράστιο υποκρυπτόμενο δόλο … Ακόμα κι εγώ ως… Προφήτης (χα) ΔΕΝ μπορώ να προβλέψω κάτι ανάλογο. Από επιστημονικής απόψεως ένας σεισμός δεν μπορεί να προβλεφθεί με ακρίβεια και διαβάστε παρακάτω τι εννοώ. Στατιστικές εκτιμήσεις φυσικά είναι απολύτως δυνατον να δίδονται και η σύγχρονη επιστήμη βασίζεται σε αυτές. Επίσης προσπάθειες εντοπισμού ενδείξεων επικείμενου σεισμού, όπως στην περίπτωση του ΒΑΝ σαφώς και είναι προς την ορθή κατεύθυνση.
Ωστόσο όταν αναφερόμαστε σε πρόβλεψη σεισμού θα πρέπει να ορίζουμε ένα πολύ συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο (και τόπο) και όχι ασαφείς γενικόλογες προβλέψεις. Άλλωστε δεν έχει κανένα νόημα και το αποτέλεσμα από την προσμονή ενός καταστροφικού γεγονότος σε αόριστο χρόνο θα φέρει πολύ χειρότερα δεινά από αυτό καθ΄ εαυτό το γεγονός.
Οι επιστήμονες ωστόσο μπορούν να εκτιμήσουν, ακόμα και από την εμπειρία τους αρκετά πράγματα, αλλά πάντα μέχρι ενός ορίου. - Επί η ευκαιρία εκτιμώ πως από την αρχή της επόμενης εβδομάδας, δηλαδή την Κυριακή 03 Οκτωβρίου 2021 θα μπορώ να δημοσιεύω αρχικά μία γενική πρόβλεψη των γενικών τάσεων σε εβδομαδιαία βάση, αλλά όχι… σεισμούς και καταποντισμούς! Και μην ξεχνάτε πως:
“Όλα προβλέπονται, αλλά υπάρχει και η (πανίσχυρη) ελεύθερη βούληση”! - Το έχω γράψει και θα το γράφω πάντα: η ζωή είναι πόνος! Και πρόθεσή μου φυσικά δεν είναι ούτε κατά διάνοια να σας απογοητεύσω. Ακριβώς το αντίθετο, Επειδή είναι πόνος μπορείς να την χαρείς, αλλά μόνον με την παραδοχή αυτή Άλλωστε θα κυνηγάς άπιαστα όνειρα σε λαγκάδια κι ερημιές και στο τέλος θα τσακιστείς. Ολόκληρη η κινηματογραφική θεματογραφία μου, η οποία είναι βιωματική βασίζεται ακριβώς σε αυτή την προσέγγιση. Η διαχείριση του πόνου είναι εκείνη, η οποία σε καθιστά χαρούμενο και όχι η απέλπιδα προσπάθεια αποφυγής του.
- Και μία προσωπική συμβουλή. “Κλαίω” (χα) αυτό το καλοκαίρι, διότι φορτώθηκα κάποια παραπανισια κιλα, τα οποία δεν με ενοχλούν καθόλου ως ιδέα, αλλά δυστυχώς με εμποδίζουν στην κινηματογράφηση. Ειδικά στις δύσκολες και αγαπημένες μου γωνίες, όπου διπλώνω όπως η κόμπρα καθίστανται επίπονα. Το εκμυστηρεύτηκα σε αγαπημένο μου πρόσωπο νεαρής ηλικίας και μου αποκρίθηκε:
“Σιγά… θα τα χάσεις!”
Σκίζω τα πτυχία μου και όλα μου τα βιβλία. Τέσσερεις λέξεις και διέλυσαν τα… πάντα! Μιμηθείτε τις!
Σημ.: “ατάκτως ειρημένα” = “σκόρπια λεχθέντα”
