Όσες/οι είχατε γνωρίσει στο παρελθόν είτε Ανατολικογερμανούς είτε είχατε επισκεφθεί την Ανατολική Γερμανία πιστεύω πως θα είχατε μείνει κατάπληκτοι πως ένας λαός (αυτής της εμβέλειας) μπορούσε να αλλάξει μέσα σε 30-40 χρόνια. Η διαφορά ήταν τόσο μεγάλη, όσον αφορά την νοοτροπία και την συμπεριφορά, ώστε να αποτελεί “case study”. Οι Δυτικοί με τους Ανατολικούς έμοιαζαν όσο ο λύκος με τον σκύλο, δύο ζώα με τόσα κοινά χαρακτηριστικά και καταγωγή, αλλά τόσο διαφορετικά στη συμπεριφορά τους.
Λίγα χρόνια Σοβιετικού κομμουνισμού και ένα καινούργιο “προϊόν” δημιουργήθηκε στο διεθνές προσκήνιο.
Οι Ινδοί από την άλλη πλευρά (δεν έχω επισκεφθεί την Ινδία) έχουν μία συμπεριφορά μοιρολατρική και δουλοπρεπή σε μεγάλο βαθμό. Οι Ινδοί όμως ήταν ένας υπερήφανος λαός, την ψυχή του οποίου συνέτριψαν τα απίστευτα σκληρά χρόνια της μουσουλμανικής κυριαρχίας των Μογγόλων. Απλώς πήρε πολύ περισσότερο χρόνο από την Ανατολική Γερμανία.
Η Ελλάδα τώρα, μέσα σε λίγα μόλις χρόνια γίνεται αγνώριστη. Δεν είναι βέβαια ακριβώς τα χρόνια των μνημονίων. Είναι από πολύ νωρίτερα, αλλά τώρα είναι πολύ χειρότερα.
Δεν συμφωνώ πως η άνοδος των (γελοίων κατά το μάλλον ή ήττον) ναζί στην Ελλάδα προέρχεται από τα μνημόνια. Ένα ποσοστό της τάξεως του 10% υπήρχε πάντοτε, ασχέτως εάν δεν ήταν ορατό λόγω συνθηκών.
Ο κίνδυνος προέρχεται από μία (δήθεν) προοδευτική μερίδα, η οποία με ύπουλο τρόπο και με την βοήθεια των παράλογων μνημονίων προσπαθεί να μετασχηματίσει τον Έλληνα σε κάτι διαφορετικό. Σε κάτι ανάλγητο, σε κάτι “άλλο”, προκειμένου να στερεώσει την εξουσία της δια παντός.
Δεν είναι ούτε οι φόροι, ούτε ο γενικός παραλογισμός, ούτε η δημιουργία “φυλών” (με τις ευλογίες των Ελληνικών κυβερνήσεων) στην κοινωνία. Είναι η προσπάθεια μετατροπής μία κοινωνίας αλληλεγγύης σε μία ακραία κοινωνία ζούγκλας• και αυτό βρίσκει τόπο…
Οι ατομικές ελευθερίες επίσης διολισθαίνουν και περιορίζονται με έναν μοναδικό τρόπο με την θαυμάσια μέγγενη – δώρο των δανειστών…
Η εμπιστοσύνη, η αλληλεγγύη, η αλληλο-υποστήριξη δεν είναι στο τραπέζι των “διαπραγματεύσεων” (την τελευταία λέξη την αναφέρω χαριτολογώντας, διότι τον τελευταίο καιρό έχει γελοιοποιηθεί).
Μαζί με τα προηγούμενα ολοένα και λιγότεροι καταφέρνουν να διατηρούν αλώβητο τον ισχυρό εσωτερικό πυρήνα τους. Η Ελλάδα και οι Έλληνες μεταβάλλονται σε ένα “ξένο” κράτος.
Αυτό μόλις σε λίγα χρόνια… Ούτε καν 30, όπως στην Ανατολική Γερμανία…
Θλιβερόν…
Προτείνω να διαψευσθούν. Με ποιόν τρόπο;
Θυμίζω την διαπραγμάτευση του Αβραάμ με τον Θεό, για τα Σόδομα. Ενώ πρόθεσίς του ήταν η καταστροφή της πόλης (μαζί και των Γομόρων), ο Αβραάμ με την διαπραγματευτική του δεινότητα τον έπεισε να μην το πράξει, διότι δεν θα ήταν δίκαιο να καταστραφούν μαζί με τους αδίκους οι έστω 10 δίκαιοι μεταξύ των κατοίκων.
10 δίκαιοι αρκούν λοιπόν. Μην ενδίδετε.
Σημ. Για το τελευταίο θα αναφερθώ λεπτομερώς σε επόμενα.
