Είναι τόσο αγαπημένο ζώο αυτό. Με τεράστια υπομονή…. γαϊδουρινή θα έλεγα, ενώ δεν είναι και… μουλάρι (δε μουλαρώνει), αλλά αντιθέτως τα στηλώνει σα… γαϊδούρι! Πάντως, όπως και να έχει το ζήτημα είναι απόλυτα ασφαλές στα απόκρημνα μονοπάτια (το γνωρίζω πολύ καλά αυτό) ενώ έχω ακούσει από παλαιότερους πως όταν ήθελαν να χαράξουν ένα μονοπάτι ένα γαϊδουράκι επιστράτευαν και όπου πήγαινε εκεί έσκαβαν ή καθάριζαν, κοινώς γαϊδούρι… τοπογράφος ή μάλλον οδοποιός! Έχει απίστευτη αίσθηση ισορροπίας ακόμα και με άλλα “γαϊδούρια” στην πλάτη του ή έστω βαρυφορτωμένο.
Υπάρχουν και τα Κυπραίικα γαϊδούρια, τα οποία εκτός των άλλων είναι ΚΑΙ μεγάλα σε μέγεθος και όχι σαν αυτό το καψερό, το οποίο είναι σκέτο γαϊδουράκι.
Τέλος καλό θα είναι να θυμάστε και την παροιμία: “Φυλάξου από τα πισινά του γαϊδουριού και από τα μπροστινά του καλογέρου”. Λέγεται και για το μουλάρι, αλλά εγώ προσωπικά το γνώριζα για το γαϊδούρι. Εάν σε κλωτσήσει γαϊδούρι με τα πισινά του πόδια (προφανώς) κοινώς την… έβαψες! Για τον καλόγερο δεν μπορώ να σκεφτώ τι εννοεί η παροιμία (και αμαρτίαν ουκ έχω). 😇
