Πως μπορώ να σας είμαι χρήσιμος αν διαθέτετε μόνο το ακίνητο και όχι το κεφάλαιο.
Ανεξάρτητα από το ΑΚΙΝΗΤΟ κατ’ αρχήν είστε τουλάχιστον τυχεροί σε αυτόν τον τομέα. Ακόμα κι αν νομίζετε ότι δεν γνωρίζετε τι να το κάνετε –το έχετε-. Σκεφθείτε πόσοι θα ήθελαν να είναι στη θέση σας. Βέβαια είναι προφανές ότι έχει σημασία το είδος του ακινήτου και πόσο σημαντικό είναι ή νομίζετε πως είναι. Παρ’ όλα αυτά μην υποτιμάτε κανένα ακίνητο. Όλα έχουν την αξία τους και σίγουρα είναι ιδανικά για κάποιον, απλώς ίσως αυτός ο κάποιος να μην είστε εσείς. Ωστόσο όπως και να έχει το πράγμα σίγουρα το ΑΚΙΝΗΤΟ που κατέχετε (αν πιστεύετε ότι είναι μάλλον βάρος για σας) είναι ιδανικό για κάποιον άλλον, ενώ εσάς σας περιμένει κάποιο άλλο. Μην ξεχνάτε όμως (δυστυχώς) και το κόστος που είτε εσείς είτε κάποιος άλλος είναι διατεθειμένος να αποδεχθεί για το συγκεκριμένο ακίνητο.
Εφόσον διαθέτετε και την πρόταση αξιοποίησης είστε ένα βήμα πιο μπροστά (ή ίσως πιο πίσω) και μπορούμε να συζητήσουμε για τις δυνατότητες υλοποίησης των σχεδίων. Έχουμε πολλές φορές πει πως η έννοια «κεφάλαιο» είναι πολυδιάστατη. Τι ακριβώς σημαίνει; Το ερώτημα δεν είναι θεωρητικό και επιτρέψτε μου να σας επισημάνω πως μία ευφάνταστη και δυνατή ιδέα ή ένας συγκεκριμένος τρόπος δράσης είναι και αυτά «κεφάλαια». Μην ξεχνάτε πως τα χρήματα είναι υλικά και φθίνουν ή αυξάνονται, ωστόσο η γενεσιουργός αιτία που είναι στην ουσία το μυαλό είναι άφθαρτη και πολύ- επαναλαμβανόμενη. Ο κίνδυνος εδώ έχει να κάνει με την έννοια της ιδέας και της σχέσης της με την πραγματικότητα. Ειλικρινά είμαι σε πολύ δύσκολη θέση όταν ακούω κάτι καινούργιο. Εκείνη τη στιγμή κάποιος άνθρωπος που έχει πιστέψει σε αυτό μου εκμυστηρεύεται και μου εμπιστεύεται ένα προϊόν σκέψης του. Άθελά μου το συγκρίνω με τα δικά μου πρότυπα (όπως συμβαίνει με τον καθένα μας). Εδώ όμως κρύβεται η παγίδα. Άραγε είμαι εγώ πιο μπροστά ή είμαι πιο πίσω ώστε να μπορώ να κρίνω; Μήπως υποτιμήσω ή μήπως υπερτιμήσω αυτό που ακούω; Δυστυχώς δεν υπάρχει απάντηση σ’ αυτό. Ωστόσο το κριτήριο είναι ο βαθμός αποφασιστικότητας και τόλμης. Αν κάποιος επιμένει (αν αυτό δεν σημαίνει «ξερο-κεφαλιά»), (ας το γράψω ωμά), τότε μπορεί να σημαίνει ότι βλέπει κάτι που οι άλλοι απλά δεν βλέπουν.
Ας δούμε και κάποιους τρόπους δράσης. Πως μπορεί κάποιος να κινηθεί έχοντας μόνο το ακίνητο. Κατ’ αρχάς να δούμε τι είδους ακίνητο διαθέτει. Διατηρητέο, έκταση, παλαιά πολυκατοικία σε κεντρικό όμως σημείο, τι είναι αυτό που υπάρχει. Προφανώς αναφέρομαι σε ακίνητα με δυναμικό αξιοποίησης. (Τα διαμερίσματα είναι το τελικό προϊόν και δεν επιδέχονται σαν ακίνητα πολλούς τρόπους αξιοποίησης). Ας σκεφτούμε λοιπόν διάφορους εναλλακτικούς τρόπους που αφορούν κάθε είδος και ποικιλία ΑΚΙΝΗΤΟΥ. Τι κάνουμε όταν έχουμε μόνο το ΑΚΙΝΗΤΟ:
- Δεν το κάνουμε τίποτα.
- Το πουλάμε. Η μόνοι μας ή μέσω μεσιτικού γραφείου (χρειάζεται κάποιος χρόνος).
- Το σκοτώνουμε και ησυχάζουμε (άμεση η απαλλαγή μας).
- Το ενοικιάζουμε (αν μπορεί να γίνει).
- Το δίνουμε αντιπαροχή.
- Το προσημειώνουμε για να δανειστούμε χρήματα και να κάνουμε κάτι άλλο.
- Το ανταλλάσσουμε με άλλο ακίνητο πιο χρήσιμο για εμάς.
- Το μετασχηματίζουμε (το δίνουμε σε κάποιον αλλάζοντας ίσως τη χρήση του να το εκμεταλλευτεί αφού το αποκαταστήσει ή το φτιάξει ) και το κρατάμε αφαιρώντας το κόστος από τα ενοίκια, (αν είναι κτίσμα).
- Το παρέχουμε πάλι προς ανάπτυξη (αν είναι έκταση).
Δεν υπάρχει κανένα μυστικό ή περίεργο στοιχείο στα παραπάνω. Όλα είναι λογικά και κατανοητά. Η τέχνη, ωστόσο έγκειται στον εντοπισμό της κατάλληλης επιλογής και στην πρόκληση από την πλευρά του ιδιοκτήτη ενδιαφέροντος για το ακίνητό του. Πάλι δηλαδή εμείς πρόκειται να καθορίσουμε την εξέλιξη και την πορεία της ιδιοκτησίας μας. Η παθητική στάση και η προσμονή από κάποιον ενδιαφερόμενο να μας προτείνει τρόπο ανάπτυξης ενός ακινήτου που δεν γνωρίζει (και δεν κατέχει φυσικά) δεν έχει πολλές πιθανότητες, εκτός αν έχουμε την τύχη να διαθέτουμε είτε κάτι τόσο επιθυμητό, είτε να ευνοούν οι συγκυρίες. Στις περισσότερες περιπτώσεις ΕΜΕΙΣ πρέπει να δημιουργήσουμε το έναυσμα και να το προωθήσουμε στους ενδιαφερόμενους προκειμένου να τους προσελκύσουμε.