Παρ’ όλο που δεν προλαβαίνω ούτε να αναπνεύσω σκέφτομαι να καθιερώσω –τρόπον τινά- μία “στήλη” με τον ομώνυμο τίτλο σχολιάζοντας κάποιες ειδήσεις με μόνο σκεπτικό την προσθήκη μίας τέταρτης διάστασης στο αντικείμενο της. Απόλυτα ειλικρινή αλλά και άκρως Υ Π Ο Κ Ε Ι Μ Ε Ν Ι Κ Α σχόλια, χωρίς πάθος ούτε και πρόθεση στενοχώριας. Εάν δεν εγκρίνετε χαμογελάστε. Η διαφορετικότητα είναι όμορφη.
“Η Βόρεια Ελλάδα θα κρίνει τις εκλογές λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών”
Το ακούω πολύ συχνά αυτό και πώς θα υπάρξει καταποντισμός του κυβερνώντος κόμματος (λέμε τώρα) στην Βόρεια Ελλάδα. Η αντιπολίτευση βασίζεται σε αυτό το επιχείρημα. Αυτό είναι περίπου ως να θεωρείς πως πρώτα αποκεφαλίστηκε ο Λουδοβίκος 16ος και η Μαρία Αντουανέτα και κ α τ ό π ι ν να ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση. Όχι αγαπητές μου και αγαπητοί μου. Εάν επρόκειτο να ισχύει αυτό θα είχε ήδη καεί το πελεκούδι εκεί. Αυτό είναι ένα θέμα, το οποίο πρέπει να προβληματίσει. Μήπως τελικά δεν πολύ-νοιάζει και στις εκλογές τα ποσοστά παραμείνουν αναλλοίωτα, ασχέτως από τα λόγια τα μεγάλα;
“Το επίδομα των 2,000 ευρώ ανά παιδί, το οποίο θα γεννιέται στην Ελλάδα”
Αναρωτιέμαι -again and again- ποιος σχεδιάζει το προεκλογικό πρόγραμμα της Αξιωμ. Αντιπολίτευσης και εάν ο αρχηγός της καταλαβαίνει τι του γίνεται. Δεν είναι το θέμα του μέτρου και εάν δοθεί ή όχι (ας υποθέσουμε πως υφίστανται οι καλές προθέσεις), αλλά το πόσο εύκολα μπορεί να καταρριφθεί και να γίνει κουρελόχαρτο από τις “αυθεντίες” της κυβέρνησης. Να σας το καταρρίψω μέσα σε μία πρόταση γενόμενος… κυβερνητικός προπαγανδιστής (χα!);
Συμφωνούμε, αλλά όχι μόνο δύο ψωρο-χιλιάδες εν είδει επιδόματος, αλλά επιστρέψτε καλύτερα 50 χιλιάδες ανά παιδί, όσα περίπου χρεώθηκε με τις πρώτες ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών των δύο πρώτων μνημονίων στα οποία οδηγήστε την Ελλάδα μετά από 40 έτη εξουσίας!
Τόσο απλά! Δε φταίω εγώ! Με… πιάνει ο… (άσε καλύτερα)!
“Μαδούρο και ιδεολογικοί υποστηρικτές του”
Είναι ενδιαφέρον πως στην Ελλάδα και τις γειτονικές μας χώρες (Ιταλία, Αλβανία, Τουρκία, Σκόπια, για Κύπρο δεν είμαι σίγουρος, δεν γνωρίζω) οι αρχηγοί υποστηρίζουν τον Μαδούρο. Άρα σκέπτεται κάποιος πως κάτι κοινό έχουν με τον αρχηγό της Βενεζουέλας. Για τη Βενεζουέλα θα γράψω άλλο άρθρο, είναι μία χώρα, την οποία σκέφτομαι με πολύ συμπάθεια, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω το γιατί, απλώς ο συλλογισμός είναι παντελώς εσφαλμένος. Το σωστό ερώτημα είναι:
Γιατί οι λαοί αυτών των χωρών εξέλεξαν αρχηγούς (διότι όλοι με εκλογές ανήλθαν στην εξουσία), οι οποίοι είναι αυτής της υφής; Άρα θα πρέπει να αναρωτηθούμε για την Βενεζουελοποίηση των λαών αυτών και όχι την Μαδουροποίηση των αρχηγών τους.
