(Επενδυτική Μικρο-Συμβουλή)
Χθες το βράδυ συνεχίζοντας το να το ρίχνω “έξω” (!) διερευνούσα τα προγράμματα των καναλιών της τηλεόρασης. Κάπου υπήρχε και η θέση του MEGA. Αλλά MEGA δεν υπάρχει πλέον, έχει γίνει… NOTHING. Συνδυάζοντας αυτό με διάφορες συζητήσεις κάπου παρατηρώ το εξής φαινόμενο:
Το σοκ του Φεβρουαρίου 2008 (άλλοι το βίωσαν ως κρίση αρκετά χρόνια αργότερα, εμένα συνέπεσε με των Ηνωμένων Πολιτειών) ρύθμισαν τις σκέψεις τους με τα δεδομένα του τότε. Είναι όπως με το να ανοίγεις το τηλεκοντρόλ και να ψάχνεις να εύρεις το MEGA. Ή να έχει καταστραφεί ένας δρόμος, τον οποίον χρησιμοποιούσες μέχρι το 2008, να αναγκάζεσαι για πολλά χρόνια να χρησιμοποιείς έναν πολύ κακό χωματόδρομο αλλά εν τω μεταξύ να έχει κατασκευασθεί κάποιος καινούργιος σε διαφορετική θέση και από τον προηγούμενο. Εσύ εν τω μεταξύ να ΜΗΝ προσαρμόζεις τον τρόπο οδήγησης (σκέψης) σου στην ύπαρξη του νέου (καλύτερου ή χειρότερου δεν έχει σημασία, σίγουρα όμως διαφορετικού από τον κακό χωματόδρομο) και να επιμένεις να ακολουθείς την παλαιά σου πορεία.
Είναι αυτό, το οποίο ορίζω ως “η συνήθεια σκοτώνει”. (τα ολοκληρωτικά καθεστώτα το γνωρίζουν τέλεια το είδος αυτό αλλοτρίωσης).
Πρέπει να γίνει μία προσαρμογή στις συνήθειες της σκέψης και στους δρόμους του 2019 και όχι αυτούς του 2008, 2011. 2015. Το MEGA μεσουρανούσε το 2008, τώρα όμως πέθανε. Δεν πέθανε όμως η έννοια της τηλεόρασης, το MEGA πέθανε. Μη το συγχέουμε.
Και επειδή αυτό, το οποίο μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση αυτά τα 11 χρόνια ήταν η αδράνεια και η μοιρολατρία σας συνιστώ μία διαφορετική προσέγγιση. Μην επενδύουμε στον ατμό, όταν έχουν αναπτυχθεί οι μηχανές diesel. Και το κυριότερο μη σταματήσουμε να ταξιδεύουμε επειδή μία τρομακτική θύελλα διήρκησε πολλά χρόνια. This too shall pass. Και αυτή θα περάσει.
Προσαρμογή της επενδυτικής σκέψης στα νέα δεδομένα (όποια κι αν είναι αυτά).
Σημ. Αυτή η μικρο-συμβουλή δεν είναι επίκαιρη. Είναι διαχρονική.
