Επειδή η προηγούμενη ανάρτηση είναι αρκετά πολύπλοκη και βαριά και ίσως σας αποθαρρύνει να την μελετήσετε τουλάχιστον να συνοψίσω το σκεπτικό της. Η πρόθεση μου είναι να σας μεταδώσω την πίστη μου, πως κανένας δεν μπορεί να μένει αμέτοχος σε ότι συμβαίνει γύρω του. Είναι υπεύθυνος και υποχρεωμένος να λάβει μέρος. Και εάν νομίζει πως δεν θα χρειασθεί θα του το υπενθυμίσουν οι καμπάνες με πολύ ηχηρό τρόπο.
Στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ στην πρώτη σελίδα παρατίθεται ένα απόσπασμα ενός έργου του ποιητή John Donne του 1624 με τον τίτλο:
“Devotions upon Emergent Occasions”.
Σε αυτό αναφέρεται η φράση:
“…Και γι’ αυτό ποτέ μη στείλεις να μάθεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Χτυπά για εσένα”.
Κι επειδή μπορεί να μην την ακούτε αυτήν την καμπάνα, ακούστε τουλάχιστον το ομόηχο πολύ γνωστό τραγούδι… Copacabana και ονειρευτείτε την παραλία μακριά από τις καμπάνες της Teucris.