Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Ανταπόκριση από Λονδίνο (1897)

Λονδίνο, 14 Ιουλίου 1897, Δε Τεουκρίς νετ.«Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα… Οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν άμεσα… Η ανησυχία και η αγωνία είναι έκδηλη στο επενδυτικό κοινό… Ο χρόνος είναι πιεστικός… Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί άμεσα και θα κρίνει το μέλλον των μεταφορών:

Πόσα κατάρτια πρέπει να έχουν τα νέα ιστιοφόρα; Τρία ή τέσσερα;
Οι φήμες οργιάζουν… Ενδέχεται η Βασίλισσα να προβεί σε φορολόγηση με βάση τον αριθμό των καταρτιών, κάτι που οδηγεί σε απόγνωση τους επενδυτές…
Τα αερόπλοια Ζέππελιν ανησυχούν τους πλοιοκτήτες πως το μέλλον των θαλασσίων μεταφορών είναι αβέβαιο. Ακούγονται και κάποιες φήμες από την άλλη άκρη του Ατλαντικού για κάποιους, οι οποίοι προσπαθούν να υλοποιήσουν μία ιπτάμενη μηχανή βαρύτερη από τον αέρα… Αυτά όμως είναι πραγματικά ανυπόστατες φήμες. Τίποτε βαρύτερο από τον αέρα δεν μπορεί να πετάξει! Τελεία και παύλα!
Στο Spithead Fleet Review ο Άγγλος μηχανικός ο SirCharlesAlgernonParsons (Πάρσονς) παρουσίασε το πρώτο πλοίο κινούμενο από τουρμπίνα το S.Y. TURBINIA. Αυτό δημιούργησε κάποια ανησυχία στους πλοιοκτήτες των ιστιοφόρων, αλλά μάλλον… άλλη μία εντυπωσιακή εφεύρεση και αυτή, η οποία σύντομα θα ξεθωριάσει…
Εν τέλει ζούμε ιστορικές στιγμές. Ευρισκόμαστε στα 1897 σε μία συγκλονιστική περίοδο, η οποία κυριαρχείται από υπερδυνάμεις αιώνιας ισχύος…
Πρωσία το 2ο Ράιχ, Αυστροουγγαρία, Τσαρική Ρωσία πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία…
Όλα είναι τόσο ξεκάθαρα και προβλέψιμα».
Αυτά αγαπητοί μου φίλες και φίλοι πως θα σας φαινόταν σήμερα αν τα έγραφα (; χμ…) στην ίδια ΑΚΡΙΒΩΣ ιστορική “εφημερίδα” το 1897;Πόσες φορές δεν ακούω (ειδικά στην Πάτρα) την έκφραση:
«Αααχ, ο παππούλης μου δεν είχε μυαλό… Όλα αυτά τζάμπα του τα έδιναν, αλλά που μυαλό… Θα είχαμε το μισό Ρίο τώρα. Αλλά έλεγε ότι ήταν αμμουδερά και δεν είχαν παραγωγή… ούτε λάδι ούτε σιτάρι…»
ΔΕΝ θα σας γράψω ότι θα σας έλεγε και τώρα ο παππούλης σας, όπως δεν θα σας έγραφα την παραπάνω ανταπόκριση από το Λονδίνο.
«Όχι παιδί μου, πάνε τα ΑΚΙΝΗΤΑ, πέθαναν πια, φόροι, φόροι, φόροι δεν τα αγοράζει κανείς, επαχθές φορτίο κλπ κλπ κλπ»…
Σκεφτείτε και την παραπάνω ανταπόκριση…
Το 1897 μία περίοδο μεγάλης σιγουριάς για το μέλλον, τίποτα δεν έγινε όπως το περιγράφω… Οι πλοιοκτήτες, οι οποίοι επένδυσαν στα ιστιοφόρα, απλά χρεοκόπησαν, ενώ αντιθέτως οι πιο διορατικοί μεγαλούργησαν, τα αερόπλοια ποτέ δεν μπόρεσαν να απειλήσουν, πόσο μάλλον να εξοστρακίσουν την κυριαρχία των πλοίων στις θαλάσσιες μεταφορές, ενώ νέοι τομείς επιχειρηματικών ευκαιριών και δράσης γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν (αεροπλάνα, κινητήρες diesel, πετρέλαια, διανομές και άπειρες γενικά ΝΕΕΣ δραστηριότητες εντελώς ανύπαρχτες έως τότε –το 1897-)!
Για τις …”αιώνιες” Αυτοκρατορίες, ούτε λόγος να γίνεται!
Ένα συναρπαστικό ELDORADO αναδύθηκε, το ίδιο ακριβώς ELDORADO, το οποίο βιώνουμε και σήμερα.
ΟΧΙ αγαπητές και αγαπητοί μου φίλοι. ΔΕΝ θα είμαι ο προηγούμενος παππούς σας… Βεβαίως και είχε δίκιο και με αυτή την λογική ζήσατε και όλοι μας φυσικά, αλλά αυτή ήταν λογική επιβίωσης ΟΧΙ επένδυσης. Ποτέ μία εποχή δεν είναι ακριβώς ξεκάθαρη, στο που κατευθύνεται. Υπάρχουν ανάγκες, υπάρχουν τεχνολογίες υπάρχουν όμως και …τάσσεις. Αφού ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον (αλήθεια υποδείξτε μου μία/έναν, η/ο οποία/οποίος θα μπορούσε να προβλέψει τι θα συμβεί στο επόμενο δευτερόλεπτο… ΚΑΝΕΙΣ και ΠΟΤΕ! Ούτε το όπιο παρελθόν μπορεί να είναι οδηγός για το ΜΕΛΛΟΝ. Αν στη ζωή μας κάπου αποτύχαμε (και συμβαίνει σε όλους μας γιατί αυτή είναι η ζωή) μήπως αυτό θα προκαθορίσει και το μέλλον μας; Μία αποτυχημένη σχέση σημαίνει ότι δεν θα βρείτε ποτέ την πραγματική ευτυχία; Χμ;;;
Τέλος! Τελεία και παύλα ξανά!
Τοποθετείστε τον εαυτό σας στη θέση του προηγούμενου παππού σας και ΜΗΝ σκεφτείτε με τον ίδιο τρόπο, ώστε τα εγγόνια σας να λένε ακριβώς τα ίδια για εσάς… Εδώ αγαπάμε τα Ακίνητα, είμαστε αισιόδοξοι, και τις δύσκολες (ακόμα και αφόρητες) συνθήκες, τις οποίες βιώνουμε θα τις δούμε με κάποιο άλλο πρίσμα: με αυτό της πρόκλησης, της δημιουργικής και αισιόδοξης σκέψης και πάνω απ’ όλα της δράσης και της ανάπτυξης. Αυτή την περίοδο θα την μετασχηματίσουμε σε περίοδο μοναδικής ευκαιρίας.
ΝΑΙ τα ΑΚΙΝΗΤΑ ΕΙΝΑΙ το μέλλον! Όταν γράφω «ΑΚΙΝΗΤΑ» το εννοώ με την ευρεία έννοια. Από την γκαρσονιέρα των 22,5 τμ του 1970 έως τις επενδυτικές προοπτικές της Μογγολίας στον ορυκτό της πλούτο. Δεν φοβόμαστε να επιτεθούμε και να κινηθούμε σε διεθνές επίπεδο!

Σε αυτή τη σειρά άρθρων, θα προσεγγίσουμε με ξεχωριστό και ταυτόχρονα πολύ πρακτικό τρόπο, θέματα όπως (ενδεικτικός ο κατάλογος):

1. Επενδύοντας και αξιοποιώντας διατηρητέα (έχουν τόσα πολλά οι πόλεις μας)
2. Επενδύοντας σε Πέτρινες κατοικίες
3. Αξιοποίηση παλαιών διαμερισμάτων
4. Επενδυτικές τακτικές με προωθημένες μεθόδους (για …τολμηρούς)
5. Αναλύσεις ανά γεωγραφική περιοχή
6. Εξ’ αδιαιρέτου ακίνητα και τρόποι απεγκλωβισμού τους
7. Εξωτικές επενδύσεις
8. Επενδύσεις σε Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
9. Η επενδυτική (ή όχι;) αξία των φωτο-βολταϊκών συστημάτων
10. Πετρελαιοπηγές στο Τέξας και τρόποι διείσδυσης στο πλέον ευαίσθητο ενεργειακό τομέα της υπερδύναμης
11. Πρωτόγνωρες επενδυτικές δυνατότητες στην περιοχή της Ρωσίας
12. Ακίνητα και προϊόντα και οι συνδυασμοί τους και μην ξεχνάτε την Μέση Ανατολή
Και πάνω απ’ όλα:

13. Ελλάδα, η χώρα των μεγάλων προκλήσεων (είμαστε πολύ τυχεροί που ζούμε εδώ)!

Όλα τα προηγούμενα και πολλά ακόμα όχι σαν «ιδέες» ανεφάρμοστες επί το πλείστον και μόνο για «φθηνό» εντυπωσιασμό, αλλά επεξεργασμένα σχέδια σε επίπεδο εφαρμογής. Ναι, έχουμε …τοπογράφο στο Τέξας να μετρήσει την έκταση, την οποία μόλις αγοράσατε και με συγκεκριμένο (χαμηλό!) κόστος! Ας μου επιτραπεί να εκφράσω την άποψη πως ΠΡΩΤΑ κάνεις ο ίδιος για να διαπιστώσεις και μετά προτείνεις και όχι να κάνεις τον … «έξυπνο» στους άλλους.
Για όλα πάντως νομίζω πως έχω κάτι ενδιαφέρον να προτείνω, έστω και σαν αρχικό ερέθισμα..
Τέλος η αντιμετώπιση μου προς εσάς είναι η αντιμετώπιση προς νοήμονες ανθρώπους, οι οποίοι έχουν το κριτήριο να αποφασίσουν. Η ανάγκη της πληροφορίας προκειμένου να αξιολογήσετε δεν υποκαθιστά τις ικανότητές σας. Απλώς μπορείτε να είστε ενήμεροι και να διευκολυνθείτε στις δράσεις σας.
Η συναρπαστική συνέχεια οσονούπω…

Μία παρατήρηση: Δεν χρειάζεται κατά την άποψή μου κάποιο “Λυχνάρι του Αλαντίν” με το “Τζίνι” του προκειμένου να επενδύσουμε στα ακίνητα ή να σκεφτούμε “φοβερούς “ και “εξαιρετικά πρωτότυπους τρόπους”… Ναι σίγουρα υπάρχουν και αυτοί αλλά στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων μία σωστή και σώφρων αντιμετώπιση είναι ίσως περισσότερο και από αρκετή, ακόμα και στις ημέρες μας…

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)