“Trust the Process”
-Yossi Ghinsberg
Συνηθίζω να σταθμεύω σε ένα στενό δρόμο 800 μέτρα μακριά από το κέντρο της Πάτρας, όπου είναι το γραφείο μου για δύο λόγους:
1.Να περπατώ μέσα στην πόλη και να …παρατηρώ
και
2.Σχεδόν πάντοτε βρίσω μία θέση και τούτο λόγω της στενότητας του δρόμου και της δυσκολίας ελιγμών του αυτοκινήτου.
Εάν δεν βρω όμως θέση εκεί το τίμημα είναι τουλάχιστον 200 μέτρα επιπλέον απόσταση… και πολλοί-πολλοί γύροι με το αυτοκίνητο…
Υπάρχει όμως μία ιδιαιτερότητα. Δεν μπορείς να δεις προηγουμένως εάν υπάρχει ή όχι θέση στο στενάκι. Εάν λοιπόν υπάρχει μία θέση στον αμέσως προηγούμενο κάθετο δρόμο, ο οποίος όμως είναι πολύ χειρότερος, (πλατύς μεν, αλλά δεν μπορείς να βγεις από την θέση του οδηγού λόγω κακοτεχνίας) αντιμετωπίζεις το εξής δίλημμα:
1.Ή να δεχθείς αυτή την άβολη έξοδο από το αυτοκίνητο και κάποια μέτρα πιο μακριά
ή
2.Να διακινδυνεύσεις να ψάχνεις αρκετή ώρα και στο τέλος να σταθμεύσεις και πολύ πιο μακριά…
Λοιπόν μαντέψτε τι κάνω.
Πάντοτε, μα πάντοτε εμπιστεύομαι την διαδικασία και (σχεδόν) πάντοτε βρίσκω… θέση.
Χθες το απόγευμα όμως δείλιασα, ίσως λόγω απογεύματος της Παρασκευής (σαν να ήταν η πρώτη μου …Παρασκευή) και ΔΕΝ εμπιστεύτηκα την διαδικασία και στάθμευσα στον πολύ άβολο πλατύ δρόμο, όπου όντως υπήρχε μία θέση.
Το στενάκι μου με περίμενε με δύο (!) μεγαλοπρεπείς θέσεις! Η αλήθεια είναι πως με πείραξε πολύ, όχι προφανώς για την θέση, αλλά γιατί δεν εμπιστεύτηκα την διαδικασία…
