«Πούλησε τους πάντες και τα πάντα εκτός από τη μάνα που τον γέννησε, κι αυτό μόνο και μόνο γιατί δεν βρήκε αγοραστή».
Δήλωση δημοσιογράφου της εποχής για τον Γάλλο διπλωμάτη Ταλλεϋράνδο (1754-1838).
Νομίζω πως πίσω από τα γραφεία της ηγεσίας και πολλών βουλευτών του ελληνικού Κοινοβουλίου κρέμεται ένας ζωγραφικός πίνακας (δεν υπήρχαν τότε φωτογραφίες) με την εικόνα του Γάλλου διπλωμάτη. Αλλά συμβαίνει κάτι ακόμα πιο θαυμαστό! Οι άλλοι όταν τον κοιτάζουν νομίζουν πως βλέπουν είτε μία Θεία εικόνα ή έστω έναν μεγάλο πολιτικό του προηγούμενου αιώνα (ανάλογα με τις προτιμήσεις τους). Διότι οι κυβερνώντες και πολλοί εκ των βουλευτών μας γνωρίζουν την περίφημη ρήση του πραγματικού αρχηγού τους, του Ταλλεϋράνδου:
«Αφού οι μάζες είναι πάντα πρόθυμες να πιστέψουν σε κάτι, τίποτα δεν είναι ευκολότερο από το να κατασκευάσεις τα γεγονότα»!
Και σαφώς είναι πολύ σίγουροι για το προηγούμενο, διότι ο ίδιος (ο Ταλλεϋράνδος) είχε δηλώσει πως: «Ο λόγος δόθηκε στον άνθρωπο προκειμένου να αποκρύπτει τις σκέψεις του».
Επιπλέον μπορούν να υπερηφανεύονται για την φήμη και αξιοπιστία τους σύμφωνα επίσης με την δήλωση του… αρχηγού τους:
«Η φήμη ενός ανθρώπου είναι όπως η σκιά του, γιγαντιαία όταν προπορεύεται και πυγμαίου όταν τον ακολουθεί». Αλλά δεν ανησυχούν καθόλου ούτε αισθάνονται δείγματα εντροπής, διότι όπως και πάλι ο ίδιος δήλωσε: «Η τολμηρή στάση μιας γυναίκας είναι το συγκεκριμένο σημάδι της ντροπής της, – όταν πάψει να κοκκινίζει, είναι επειδή έχει πάρα πολλά για να κοκκινίσει». (Δεν είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις γυναίκες, όπως αντιλαμβάνεστε).
Αλλά όλα τα προηγούμενα δεν θα είχαν ίσως και τόσο μεγάλη σημασία εάν δεν ίσχυε και μία άλλη ακόμα ρήση του Ταλλεϋράνδου, την οποίαν όμως δεν ήθελαν με τίποτα να γνωρίζετε: «Περισσότερο φοβάμαι έναν στρατό από 100 πρόβατα τα οποία καθοδηγούνται από έναν λέοντα, παρά έναν στρατό 100 λεόντων καθοδηγούμενων από ένα πρόβατο».
Αναρωτιέμαι εάν έχουν γνώση οι λέοντες περί της ηγεσίας τους.
Ακρως διεφθαρμένος και μονίμως σύγχρονος ο μεγάλος διπλωμάτης ευρίσκει την μετενσαρκωμένη σοφία του στο πολιτικό σκηνικό μίας χώρας 200 περίπου χρόνια μετά τον θάνατό του. Δεν νομίζω να ήταν τόσο προχωρημένος!
http://www.pelop.gr/?page=article&DocID=502274&srv=28
