Μία από τις αγαπημένες μου ταινίες είναι η “Η Ληστεία” (Robbery) του 1967. Κλασσική Αγγλική ταινία δράσης, η οποία αναφέρεται στη γνωστή ληστεία του τραίνου το 1963. Δεν είναι μόνο η δράση αλλά και η ψυχολογία των ηρώων, κυρίως αυτή.
Ωστόσο κάτι, το οποίο παρατηρώ σε Αγγλικές ταινίες της εποχής είναι η χρήση των αυτοκινήτων τύπου Jaguar! Στη συγκεκριμένη ο εγκέφαλος της ληστείας το πηγαίνει παραπέρα οδηγώντας… Rolls Royce!
Στις Αμερικανικές ταινίες πάλι, μικροκακοποιοί οδηγούν Ferrari ή Porsche.
Σύμφωνοι! Είναι ευκολότερη η απόκτηση ακριβών αυτοκινήτων εκεί, αλλά όχι και τόσο εύκολη. Στην Αγγλία όταν πήγα έβλεπα και Rolls Royce, αλλά τα περισσότερα ήταν μικρομεσαία αυτοκίνητα. Απλώς ξεχώριζαν μοντέλα, τα οποία δεν βλέπεις αλλού.
Τώρα πως γίνεται μικροκακοποιοί να οδηγούν Jaguar στην ταινία είναι ένα ερώτημα. Πριν από λίγους μήνες ενώ περπατούσα κάπου στην Πάτρα σταματά ένας τύπος από άλλη πόλη με μια Porsche Cayenne να με ερωτήσει οδηγίες για το που να κατευθυνθεί. Ο τύπος ήταν ακριβώς το στυλ του μπράβου της νύχτας, αλλά παρ΄ όλα αυτά ήταν ευγενικός και συμπαθής. Τους ελκύω άραγε, χα! Δεν έχω όμως καμία αμφιβολία πως ένα συναντιόμασταν νύχτα σε άλλο σημείο και υπό άλλες συνθήκες θα ήταν κάτι διαφορετικό.
Οι κακοποιοί γενικά έλκονται από το “εύκολο” και εντυπωσιακό κάθε είδους. Τι κύρος θα έχεις πηγαίνοντας στο νυχτερινό club με ένα χιλιάρι; Θα είσαι για τις φάπες. Ενώ με Mercedes, Porsche και άλλα εξωτικά αποκτάς κύρος. Είναι μέρος της σημειολογίας.
Αλλά όπως και στην ταινία Amelie, κανένας δεν διερωτήθηκε πως μία απλή σερβιτόρα μπορούσε να κατοικεί σε ένα ακριβό διαμέρισμα σε ακριβή συνοικία του Παρισιού. Και κανένας δεν αναρωτιέται πως ένας μικροκακοποιός οδηγεί μία Jaguar.
