Η επιβίωση είναι ένα Θεϊκό καθήκον. Δε χωρεί αμφιβολία. Είναι όπως όταν προσπαθείς να μην παρασυρθείς και πνιγείς από το άκακο ρεύμα ενός ρηχού ποταμού γεμάτου όμως με ψήγματα χρυσού.
“Ξέχασαν” όμως να σου εξηγήσουν το απλούστερο:
ΔΕΝ πνίγεσαι!
Κι όσο εσύ αγωνίζεσαι για κάτι, το οποίο ποτέ δεν πρόκειται να συμβεί, αυτοί ανενόχλητοι συλλέγουν το χρυσάφι. Το τελευταίο ΔΕΝ αποτελεί καθόλου Θεϊκό καθήκον.
