Από την πρώτη στιγμή έχω γράψει πως οι κινήσεις του πρωθυπουργού πρέπει να ερμηνεύονται με βάση την ψυχιατρική και όχι την πολιτική. Ο πρωθυπουργός είναι βαθιά ασθενής και αυτό επιτείνεται από την απόλυτη γελοιότητα και ανικανότητα (καθώς και έλλειψη ήθους) του ιδίου και των συνεργατών του αλλά κυρίως των αντιπάλων του (το τελευταίο προσέξτε το ιδιαίτερα). Οι πολιτικές νίκες, τις οποίες με τόση ευκολία κερδίζει ευνοούν αυτήν την κατάσταση του ασθενούς.
Η περίπτωση του όμως πλέον έχει εισέλθει στο τελευταίο στάδιο, της Ναπολεόντειας παράνοιας. Ο πρωθυπουργός έχει “φύγει” και κάθε βράδυ εμπρός από τον καθρέφτη ονειρεύεται νίκες και νόμπελ. Αλλά ένα Βατερλώ τον περιμένει και όχι κατ’ ανάγκην εκλογικό (δεν νομίζω ότι θα χάσει) ούτε κατ’ ανάγκην και τον ίδιο.
Σύμφωνα με αυτό το πρίσμα λοιπόν εξηγείται το τουλάχιστον περίεργο ταξίδι του στην Τουρκία (περί ταξιδιού επρόκειτο, όχι επίσκεψης). Έχει την αίσθηση πως αποτελεί ειρηνοποιό της περιοχής και φαντάζεται εαυτόν ως έναν παγκόσμιας εμβέλειας σύγχρονο Γκάντι. Αυτός ήταν ο λόγος και κανένας άλλος. Και το ταξίδι, του έσπασε στα μούτρα αλλά ούτε και αυτό μπορεί να το αντιληφθεί.
Ο λόγος; Όταν κάποιος έχει εισέλθει στο τελευταίο στάδιο αυτής της ασθένειας αδυνατεί να αναλύσει απλές έννοιες. Ζει τον πλασμένο από τον ίδιο μύθο του. Όχι μην ανησυχείτε και τις εκλογές θα κερδίσει και τα επόμενα δύο-τρία χρόνια πρωθυπουργός θα είναι (δεν βλέπω όμως να ολοκληρώνει την επόμενη τετραετία).
Φυσικά το κόστος των ενδυμάτων και του Ναπολεόντειου καπέλου θα πληρωθεί, όπως συμβαίνει και τώρα από όλους εμάς, ενώ τον ίδιον τον βλέπω νοερά σε κάποια ψυχιατρική κλινική. Θλιβερό αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα ή μάλλον η δική μου πραγματικότητα, όπως την εκτιμώ και αξιολογώ.
Σημ . 1: Η κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών (δεν έχετε καταλάβει ακόμα τι αποδέχθηκε η Ελλάς και τι φωτιές άναψε)διαφημίστηκε από την κυβέρνηση, εκτός των άλλων και ως εμπόδιο στην επεκτατική πολιτική της… Τουρκίας. Συνηθίζεται όμως και η άλλη πλευρά να διαβάζει τις κυβερνητικές ανακοινώσεις! Αμέσως μετά την επικύρωση της πραγματοποιήθηκε και το ταξίδι στον… αντίπαλο!
Σημ. 2: Η εθνική προσβολή με την επικήρυξη των 8 πέρασε πολύ χλιαρά ενώ ήταν ένα μήνυμα, το οποίο επέβαλε τη διακοπή της επίσκεψης, έστω με μία αφορμή, όπως ο σεισμός της Πρέβεζας , προκειμένου να τηρηθούν (λέμε τώρα) τα προσχήματα. Αλλά αφού το κατάπιε, τότε αμέσως οι Τούρκοι κατάλαβαν μέχρι ποίου σημείου μπορούν να τραβήξουν το σχοινί (όχι πως δεν το γνώριζαν, αλλά το επανεπιβεβαίωσαν).
Σημ. 3: Ο Τούρκος Πρόεδρος, Σουλτάνος και ό,τι άλλο είναι σε χειρότερη κατάσταση ψυχασθένειας από τον Έλληνα. Η Τουρκική όμως διπλωματία είναι ισχυρότερη και αυτό εκ παραδόσεως από την εποχή των Σουλτάνων. Διαβάστε παλαιότερο σχετικό άρθρο μου.
Σημ. 4: Όταν συγκρούονται δύο Ναπολέοντες, ο τόπος της μάχης γεμίζει από πτώματα στρατιωτών και όχι από τους Ναπολέοντες.
Σημ. 5: Αναμείνατε και άλλες επικές ανοησίες…
