Οι ιστορίες είναι το πρώτο πράγμα, το οποίο μαθαίνουμε να ακούμε στη ζωή μας. Τα πρώτα παραμυθάκια με τις περιγραφές με το λύκο, ο οποίος πηγαίνει να πιεί νερό στου… παιδιού σας το λαιμό είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ της ζωής σας! Και προσέξτε δεν υπάρχει κανένας λύκος, καμία πηγή με νερό στο… λαιμό του παιδιού σας! Ωστόσο αυτή η φανταστική σκηνή, οπτικοποιείται στο μυαλό του παιδιού και επιτυγχάνει το σπουδαιότερο:
Να ανοίξει το στοματάκι του για να δεχτεί την τόσο σημαντική μπουκίτσα για τη ζωή του!
Και αυτή η σκηνή επαναλαμβάνεται συνεχώς και για πολλά χρόνια έως ότου γίνει πλέον συνήθεια…
Και κατόπιν τα μαγικά παραμύθια με κάθε είδους ήρωες. Και όλες αυτές οι ιστορίες επιτυγχάνουν το στόχο τους. Δημιουργούν όμορφους κόσμους και προσκαλούν τον Ορφέα να κλείσει τα βλέφαρά του παιδιού, ώστε αυτό να κοιμηθεί όμορφα και να ονειρευτεί ακόμα ομορφότερα.
Και δεν υπάρχει τίποτα πραγματικό εμπρός από τα ματάκια του. Καμία εικόνα, καμία σκηνή… Τούτο, διότι:
“Η δύναμις των λέξεων μπορεί να είναι ισχυρότερη των εικόνων!”
(Words can be more meaningful than images)
Αλλά οι προηγούμενες ιστορίες επιτελούν ένα τεράστιο έργο, όπως αυτό της τροφής του παιδιού στο αρχικό στάδιο και της ψυχικής του υγείας στο επόμενο. Διότι:
“Ασήμαντη η ιστορία σημαίνει πως θα είναι ασήμαντο και το κοινό” και στην περίπτωση του παιδιού σας πρόκειται για μια:
“Τεραστίας σημασίας ιστορία για το σπουδαιότερο κοινό: το παιδί σας!”
Διηγείστε με λόγια και πολύ αργότερα προσθέτετε (συνδυάζετε) εικόνες μέσα από τις σελίδες των παιδικών βιβλίων και δημιουργείτε έναν νέο Κόσμο, με την ελπίδα και προσδοκία να αλλάξατε τον υπάρχοντα προς το καλύτερο.
Η δύναμις του λόγου και της έννοιας του ΝΟΥ στην υπηρεσία του μεγαλύτερου ιδανικού.
Είμαστε “Παραμυθάδες” (Storytellers), “Επαγγελματίες Ονειροπόλοι” (Professional Dreamers), “Δημιουργοί Ιδεών” (Idea Makers) και όλα αυτά για να αλλάξουμε τους όρους του παιγνιδιού (Game Changers).
