Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Τι Διδάσκει το Γεφύρι του Πλακίδα ή Καλογερικό

Θα μπορούσα να το θέσω και κάπως διαφορετικά. Γιατί είναι καλύτερο από την γέφυρα Χαρίλαου Τρικούπη (Ρίου – Αντιρρίου);

Ωραία! Μην μου αρχίσετε τις διαμαρτυρίες. Προφανώς η σύγκριση είναι εντελώς θεωρητική και φυσικά δεν είναι αυτό το πνεύμα μου.

Η αισθητική είναι εντελώς διαφορετική και χωρίς αμφιβολία το πέτρινο γεφύρι είναι στην ψυχή μας. Αλλά πέραν του ότι είναι και τα δύο γεφύρια καμία άλλη σχέση.

Ποιο είναι όμως το ζητούμενο και τι μας διδάσκει το πρώτο από τα δύο γεφύρια;

Η γέφυρα Χαριλάου Τρικούπη (Ρίου – Αντιρρίου) έχει ένα δομικό -δεν είναι σωστή έκφραση ακριβώς- μειονέκτημα. Ίσως το έχετε προσέξει. Δεν μπορείτε εάν είσαστε στην μία άκρη της να δείτε την άλλη! Η γέφυρα για σπουδαίους τεχνικούς λόγους είναι καμπύλη. Αυτό της στερεί τη χάρη του να την απολαύσεις με μια ματιά όταν είσαι επάνω της!

Όλα τα τοξωτά γεφύρια ωστόσο έχουν το ίδιο μειονέκτημα. Άλλωστε δεν θα στηρίζονταν ούτε και θα ονομάζονταν τοξωτά.

Εκτός… εκτός από ένα!

Ίσως το ωραιότερο γεφύρι της Ελλάδος. Το οποίο ευρίσκεται στην Ήπειρο και χαρακτηρίζεται ως… κάμπια εν κινήσει! Και είναι το γεφύρι του Πλακίδα ή Καλογερικό επάνω από τον ποταμό Βίκο (ο οποίος διατρέχει το γνωστό θαυμάσιο ομώνυμο φαράγγι).

Σε αυτό λόγω της εκπληκτικής αρχιτεκτονικής ιδιομορφίας του εάν σταθείς στην μία του άκρη μπορείς να δεις και την άλλη!

Και αυτό το γεφύρι έχει ακόμα μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη σημασία, διότι δείχνει πως στην πράξη πως υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι να γεφυρώσεις ένα χάσμα. Πέραν πάσης αμφιβολίας οποιοδήποτε ζήτημα ή πρόβλημα όσο και εάν φαίνεται άκαμπτο δεν είναι. Η μόνη ακαμψία είναι στην σκέψη και το μυαλό μας.

Σχεδιάστε μία νοητή καμπύλη και δώστε κίνηση στην σκέψη σας, αφήστε την φαντασία σας και το χάσμα γεφυρώνεται με τον ωραιότερο τρόπο, όπου χάσμα νοείται κάθε τι, το οποίο σας προβληματίζει.

Αυτό υποδεικνύει και διδάσκει το αριστούργημα της τεχνικής και δημιουργικής φαντασίας του εν λόγω γεφυριού!

Σημ. Στην φωτογραφία με φόντο το ένα τόξο του γεφυριού είμαι 12 χρόνια νεώτερος και 12 κιλά… ελαφρύτερος!

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)