Τα “Ρεμάλια της Πλατείας Γεωργίου”

Πόσα πράγματα μπορείς να μάθεις όμως από αυτά;

Σήμερα λοιπόν στην παρέα ήταν τρείς: Ο Αλέκος Τριανταφύλλου, ο Demetris Koutsogiannis και ο Γιώργος Φράγκος. Ο Αλέξανδρος λοιπόν θυμήθηκε πως ο Γιώργος είχε πληρώσει -χωρίς καμία υποχρέωση του ή αντάλλαγμα-, τις εισφορές στο ταμείο (ΤΣΜΕΔΕ) των μηχανικών ενός ανθρώπου, ο οποίος δυστυχώς δεν είναι μαζί μας πλέον στην ζωή, του πολύ γνωστού και πολύ καλού ανθρώπου Δ.Α.

Προσέξτε! Αυτό ειπώθηκε από τον Αλέξανδρο και γνωρίζουμε πως το ανέφερε ο ίδιος ο Δ.Α. με μεγάλη ευγνωμοσύνη και δεν αναφέρω παρά μόνον τα αρχικά του ονόματός του, διότι δεν μπορώ να ζητήσω την άδειά του.

Από την άλλη γνωρίζω και ο ίδιος προσωπικά την τεράστια ηθική αλλά και υλική συμπαράσταση και βοήθεια από τον Αλέξανδρο προς εμένα, αυτές τις δύσκολες στιγμές, οι οποίες μπορεί να συμβούν στην ζωή του καθενός· και γνωρίζω -και το είδα με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο και σήμερα- αντίστοιχα, σε διαφορετικό ζήτημα και του Δημήτρη.

Προειδοποιώ λοιπόν (ναι περί προειδοποίησης πρόκειται και δεν αφορά φίλους μου, αλλά συνολικά), όλους όσους νομίζουν πως η τακτική της καταστροφής για οποιονδήποτε λόγο ενός συνανθρώπου τους, μόνο και μόνο επειδή βρίσκεται σε δύσκολη θέση λόγω συνθηκών αποτελεί αλητεία και πως μακράν απέχει του Ελληνικού ήθους και πολιτισμού.

Και επειδή δεν διέπομαι από τα Χριστιανικά ιδεώδη της συγχώρεσης και της μη ανταπόδοσης ή της λησμονιάς (δέχομαι πως είναι ελάττωμα μου θλιβερό, αλλά το πιστεύω) να γνωρίζουν όλοι πως η ζωή έχει πολλά γυρίσματα και πως νοοτροπίες αυτού του είδους το μόνο, το οποίο δηλώνουν είναι καθαρή αλητεία και αναλόγως θα αντιμετωπίζονται.

Και όπως μου έλεγε ο πατέρας μου (παρεμπιπτόντως, όλοι οι προηγούμενοι νομίζω εκτός του Δημήτρη ήσαν μαθητές του) μην ξεχνάτε την συμβουλή του:

“Χαιρέτα τους όταν ανεβαίνεις, για να σε χαιρετούν όταν κατεβαίνεις”

και υπ’ όψιν αυτό μπορεί να συμβεί πολλές φορές στην ζωή και σε διαφορετικούς τομείς.

“Ρεμάλια” προχωράτε ακάθεκτοι και σβήστε τους όλους!