Θεωρείται μεγάλη τύχη σαν βρεις στο διάβα σου ένα πέταλο…
Τι θα συμβεί όμως εάν βρεις… δύο;
Αυτή η ζωή έχει τόσους τρόπους να μας εκπλήσσει… και τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο!
…
Παιδιά κάθε φορά, κατά την οποία κινηματογραφούμε μία ταινία νοιώθω μία φοβερή εξάντληση… Έχει “ρουφήξει” κάθε στάλα από την ενέργεια μας… Την ώρα εκείνη δημιουργείται μία νέα οντότητα, η οποία χρησιμοποιεί την “ανθρώπινη” ψυχή προκειμένου να αποκτήσει τη δική της υλική υπόσταση…
Μετά το τέλος των γυρισμάτων το δημιούργημα είναι πλέον κάτι μοναδικό και αυτόνομο και αλληλο-επιδρά με την πραγματικότητα… Πλέον δεν έχουμε το δικαίωμα παρά να του συμπεριφερόμαστε σε όπως έναν ολοζώντανο οργανισμό με υλικό τις ψυχές μας!
Ευχαριστώ από καρδίας για πολλοστή φορά τους αγαπημένους μου Sakis Kliris, Konstantinos Iliopoulos, Θεανω-Αννουσκα Κανελλακη και Σμυρλης Μιχαλης για την αμέριστη βοήθεια και συμπαράσταση στην υλοποίηση “ονείρων”… Αγαπώ τους ηθοποιούς• είναι το ΦΩΣ!
Μερικές ανεπεξέργαστες σκηνές από την νέα μας (3η) κινηματογραφική ταινία… ώστε να αποκτήσετε μία ιδέα του περιβάλλοντος. Φυσικά και αναμονή, λόγω δεσμεύσεων στην παρούσα φάση να παρουσιάσω ακόμα το πλήρες υλικό. Βλέπετε η κινηματογραφική βιομηχανία είναι ΚΑΙ… “στυγνό” όνειρο…
Σημ. Οι εκφράσεις των ηθοποιών είναι οι απαιτούμενες εκφράσεις από την υπόθεση της ταινίας.
Ο Μ. και τα Πέταλα Θεωρείται μεγάλη τύχη σαν βρεις στο διάβα σου ένα πέταλο… Τι θα συμβεί όμως εάν βρεις… δύο; Αυτή η ζ…
Δημοσιεύτηκε από Τεύκρος Σακελλαρόπουλος στις Δευτέρα, 15 Φεβρουαρίου 2016
