Προχθές το μεσημέρι φεύγοντας από το γραφείο μου συνάντησα έναν πάρα πολύ καλό μου φίλο, από τα πλέον αξιόλογα άτομα, τα οποία έχω γνωρίσει. Φυσικός κατά τις σπουδές του, κορυφαίος μουσικός και συνθέτης κατά την καρδιά του• μάλιστα το όργανο με το οποίο προκαλεί τον Ορφέα είναι το… κλαρίνο, το οποίο εάν δεν το άκουγα ο ίδιος δεν θα μπορούσε καθόλου εύκολα να πιστέψω τι εκπληκτικής ποιότητας μουσική και ήχους μπορεί να αποδώσει. Βλέπετε δυστυχώς και αυτό το όργανο έχει συσχετιστεί με την απόλυτη κακογουστιά των πανηγυριών.
Ωστόσο το ζήτημα δεν είναι αυτό. Ντράπηκε να μου εκμυστηρευτεί (κατά μία έννοια) πως φροντίζει τους γονείς του. Μάλιστα μου είπε πως ταΐζει την μητέρα του και όχι μόνον• και αναφέρομαι σε έναν άνθρωπο ίδιας ηλικίας με εμένα.
Λοιπόν! Από τα 53 χρόνια της ζωής μου αυτό, το οποίο μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση ήταν οι λάθος συμβουλές. Οι συμβουλές, όπως τις ονομάζω, σκιάχτρα. Συμβουλές στις οποίες δεν μπορώ να κατανοήσω το σκεπτικό τους. Δεν θεωρώ ότι είναι κακόπιστες όλες. Αλλά σίγουρα μερικές αντιβαίνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό αξίες, μη τήρηση των οποίων θα προκαλέσει μεγάλη στενοχώρια και ανεκπλήρωτα αισθήματα στο μέλλον.
Αναφέρω μερικές:
Τι πιο φυσικό και αυτονόητο να φροντίζει κάποιος τους γονείς του; Αντιβαίνει όμως αυτό στο καθιερωμένο life-style τενεκέδων, οι οποίο θεωρούν très banal (πολύ ασήμαντο) να είσαι Κυριακή καλοκαίρι στο διαμέρισμα και να φροντίζεις τη μητέρα σου ή τον πατέρα σου. Και σε απορρίπτουν (ποιοι; οι τενεκέδες!) για αυτό. Ναι αλλά η ζημιά γίνεται. Διότι όταν τους χάσεις, τότε…
Μία άλλη αφορά τα παιδιά. Τι πιο αυτονόητο από το να ασχολείσαι μαζί τους! Πείτε μου τι μπορεί να είναι σημαντικότερο από αυτό; Είμαι περίεργος να ακούσω επιχείρημα. Κι όμως. Πολύ συχνά θα ακούσετε ακριβώς την αντίθετη “συμβουλή”. Γιατί άραγε;
Μία άλλη αφορά τις διαμάχες. Την ευκολία μάλλον με την οποία σε συμβουλεύουν να ανοίξεις μέτωπα. Ο πατέρας μου έλεγε, “ποιος ο λόγος να δημιουργήσεις έναν εχθρό, όταν μπορείς να έχεις έναν φίλο ή έστω να μην έχεις εχθρό.” Αυτή είναι μία πολύ μεγάλη απόφαση και οι συνέπειες μία έχθρας μπορεί να είναι τεράστιες και σε βάθος χρόνου εξαιρετικά οδυνηρές. Συμπεριλαμβάνω εδώ και τις οικογενειακές, οι οποίες δεν “νομιμοποιούνται” καθόλου εύκολα. Τι μπορεί να σε χωρίζει τόσο πολύ από τα μέλη της οικογενείας σου;
Οι επαγγελματικές και οικονομικές δυσκολίες εύκολα μπορεί να οδηγήσουν φίλους και γνωστούς (με κίνητρο ενδιαφέροντος και όχι απαραίτητα αρνητικό) σε συμβουλές υποχώρησης, όταν αυτό δεν το νιώθεις μέσα σου. Οι Αμερικάνοι επιχειρηματίες, και ειδικά οι φίλοι μου στην Wall Street (πολύ “καλά” παιδιά πάντως, αλλά την σωστή συμβουλή την έδιναν) μου έλεγαν –και το γράφω επακριβώς-:
“Never, ever surrender your business to the whims of fate”
και σε ελεύθερη μετάφραση:
“Ποτέ, μα ποτέ μην παραδίδεις την επιχείρηση σου εξ’ αιτίας των καπρίτσιων της μοίρας”
(κάτι γνώριζαν αυτοί από την Wall Street)…
Οι κακές συμβουλές αγαπητές/οί είναι όπως τα σκιάχτρα. ΝΟΜΙΖΕΙΣ πως είναι καλές αλλά δεν είναι, όπως τα πουλιά ΝΟΜΙΖΟΥΝ πως το σκιάχτρο είναι άνθρωπος, αλλά δεν είναι.
Σημ. Όλα τα προηγούμενα απαιτούν μία ζυγισμένη αξιολόγηση αλλά είναι κατά βάση ο κανόνας και ας μην εστιάσουμε σε ειδικές περιπτώσεις.
