20 Ιουνίου 1789 (ημ/νία όρκου στο Ζε ντε Πωμ -Αίθουσα του Σφαιριστηρίου): “Πήγα κυνήγι”…
14 Ιουλίου 1789 (ημ/νία έναρξης Γαλλικής Επαναστάσεως, Άλωση της Βαστίλης): “Rien” (=τίποτα)…
Ιούλιος 1791 (περίπου φυλακισμένος στον Κεραμεικό): “Πήγα στη Λειτουργία”…
Α’ εξάμηνο του 1792 (Επέκταση της Επαναστάσεως): “Rien”, “Rien”, “Rien”…
Καλοκαίρι του 1792 (Λίγο πριν καταληφθεί ο Κεραμεικός και το Παρίσι σε αναβρασμό): “Από το 1775 έως το 1791 βγήκα από το σπίτι 2.636 φορές”…
21 Ιανουαρίου 1793: Το κεφάλι αυτού, του οποίου τα προηγούμενα είναι οι “εύστοχες” σημειώσεις του προσωπικού του ημερολογίου είναι …εκτός θέσης…
Επρόκειτο για το κεφάλι του Λουδοβίκου ΙΣΤ’, του τελευταίου βασιλιά της Γαλλίας…
Δεν είναι να απορεί κανείς, γιατί το κεφάλι αυτό είτε υπήρχε στη θέση του είτε όχι δεν είχε και μεγάλη διαφορά…
“Rien” (=τίποτα)…
Ωστόσο όμως και πολλά από τα κεφάλια εκείνων, οι οποίοι μόνο …”Rien” δεν έγραφαν στα ημερολόγιά τους (Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος, Ζωρζ Ζακ Δαντών, Σαιν Ζυστ, Ζωρζ Κουτόν και δεκάδες ακόμα άλλοι) δεν κατάφεραν επίσης να παραμείνουν στη θέση τους…
Συμπέρασμα: Σε αυτή τη ζωή κανενός το κεφάλι δεν είναι σίγουρο, είτε καταλαβαίνει είτε δεν καταλαβαίνει τι του γίνεται…
Συνέπεια προηγούμενου συμπεράσματος: Από του να μην καταλαβαίνεις απολύτως τίποτα ή να τα καταλαβαίνεις όλα, προτιμότερο είναι να τα “μισο”-καταλαβαίνεις, ώστε να έχεις περισσότερες πιθανότητες να το κρατήσεις στη θέση του…
