Πολλά συμβαίνουν γύρω μας και το γεγονός πως είμαστε στη μέση του καλοκαιριού δεν σημαίνει πως μειώνεται η αξία των γεγονότων.
Αυτό, το οποίο ακούω περισσότερο συζητώντας με πολλούς καθημερινούς ανθρώπους είναι μία αίσθηση πως μετά τον Σεπτέμβριο “κάτι θα αλλάξει” ή πως αφού περάσουν τα εργασιακά νομοθετήματα θα “πέσει” η κυβέρνηση και τα σχετικά.
Νομίζω πως πάλι έχουμε εδώ το φαινόμενο της λύσης “έξω από τον εαυτό μας”. Πάλι “θα γίνει κάτι” – “δεν μπορεί κάτι θα αλλάξει” – κ.ο.κ.
Τίποτα δεν θα γίνει, τίποτα δεν θα αλλάξει με αυτή την έννοια.
Με την έννοια όμως των τεράστιων μεταβολών ναι αλλάζουν όλα.
Πάντα αυτές οι περίοδοι είναι εξαιρετικά επίπονες και αφήνουν στο δρόμο τους “θύματα”. Εάν είναι καλύτερες ή χειρότερες ή ίδιες ή διαφορετικές από αυτές, τις οποίες νομίζαμε ή επιθυμούσαμε είναι κάτι εντελώς ξεχωριστό.
Ακόμα και εάν προέρχονται από ψεύδος και εξαπάτηση πάλι δεν αλλάζει το γεγονός αυτό. Η κυβέρνηση είναι άριστη διαχειρίστρια της Ελληνικής ψυχολογίας και ικανότατη, όσον αφορά τη διαφύλαξη των συμφερόντων της και της εξουσίας της. Κατά τη γνώμη μου συμφωνεί ένα πολύ μεγάλο τμήμα του πληθυσμού μαζί της –θεωρώ σαφώς η πλειοψηφία-, ασχέτως εάν γκρινιάζει ή διαμαρτύρεται και εν τέλει έχει ψηφισθεί, σύμφωνα με τα ισχύοντα.
Δεν βλέπω κανέναν λόγο αλλαγής του σκηνικού ούτε έχει σημασία το που θα καταλήξει στο τέλος. Εκείνο, το οποίο διαβλέπω είναι μία πολύ δύσκολη (αλλά και προκλητική -χμ- αυτό εμένα μου αρέσει, για να είμαι ειλικρινής) περίοδο έως το 2019, όπου τότε μετά από μία σκληρή τετραετία θα υπάρξει μία χαλάρωση προ εκλογών και μία αίσθηση ανακούφισης, ώστε να ψηφισθεί και πάλι (και στοιχηματίζω εδώ).
Σε μία 6ετία θα υπάρχει μία άλλη Ελλάδα, από αυτή την οποία γνωρίσαμε έως τώρα και θα πρέπει να προσαρμοσθούμε με αυτή την ιδέα (και φυσικά να αντέξουμε, ώστε να συμμετάσχουμε στη νέα εποχή)! Το πώς θα είναι θα σας το περιγράψω άλλη φορά.
Μην ξεχνάτε πως μεταξύ του 1905 (της πρώτης απόπειρας Ρωσικής Επαναστάσεως) έως το 1917 (της επιτυχημένης) μεσολάβησαν 13 έτη και αναφέρομαι στην Ρωσία. Για την Ελλάδα τηρουμένων των αναλογιών μεγέθους τα 6 είναι τα φυσιολογικά. Προσοχή! Δεν παρομοιάζω τα γεγονότα (!) ορίζω το χρονικό πλαίσιο μόνο.
Μην βιάζεσθε λοιπόν… Προσαρμοσθείτε επί του πεδίου και όχι εκτός.
Και μην ξεχνάτε -κυρίως- πως όταν έχεις να επιλύεις προβλήματα ΔΕΝ γερνάς!
Σημ. Τονίζω για 1000στή φορά πως δεν εκφέρω προσωπικές προτιμήσεις, όταν δημοσιεύω εκτιμήσεις-προβλέψεις. Είμαι εντελώς ειλικρινής, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαι και σωστός. Αλλά δεν θα γράψω ποτέ κάτι, το οποίο δεν πιστεύω είτε μου αρέσει είτε όχι.
