Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

It’s NOT the economy, stupid… It is YOUR attitude…

(Δεν είναι η οικονομία ανόητε… Είναι η ΔΙΚΗ σου στάση)…

Αυτό το άρθρο το γράφω σχετικά με τα όσα διαμείβονται αυτές τις ημέρες, όπου όλο το βάρος πέφτει στις αποφάσεις από το Eurogroup και τη σύνοδο κορυφής και την τύχη του χρέους κλπ, κλπ.

Δεν υπάρχουν “κρίσιμες” αποφάσεις ή διαπραγματεύσεις και δεν έχει κανένα νόημα να… περιμένει κάποιος τις εξελίξεις και την τύχη των όποιων διαπραγματεύσεων και τα σχετικά…

Η μόνη ορθή πρόβλεψη είναι μία: “Εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης” και μάλιστα το είπε ο Τρώας Έκτωρ και παρεμπιπτόντως το όνομά μου είναι Τρωικό!

Διαβάστε, σκεφθείτε (γρήγορα) και πράξτε ότι είναι ΤΩΡΑ!

Πριν από πολλά χρόνια όταν ήμουν μικρός είχε προκύψει στην γειτονιά μου ένα ζήτημα σχετικά με την… θέση της στάσης του αστικού ΚΤΕΛ! Θα ήμουν, δεν θα ήμουν δώδεκα χρονών και ακόμα θυμάμαι την τεράστια εντύπωση, την οποία μου έκανε το γεγονός πως για την μετακίνηση της θέσης μιας… στάσης απαιτείτο απόφαση… Νομάρχη! Ακόμα το σκέφτομαι και από τότε αποτελεί ένα από τα άλυτα ερωτήματά μου σχετικά με την φύση της Ελληνικής οικονομίας…

Αυτό το σημείωμα το γράφω διότι από την αρχή της αναταραχής ήδη από τον Φεβρουάριο του 2008 (τότε άρχισε αυτό το οποίο ονομάζουμε “κρίση”) έχουν συμβεί τόσα και τόσα γεγονότα αλλά ένα μόνο δεν άλλαξε:

Η αδρανής στάση… (γι’ αυτό και χρησιμοποίησα το παράδειγμα της… στάσης)!

Μία απίστευτη κοινωνική αναταραχή, μία εξ΄ ίσου απίστευτη οικονομική φιλολογία, διαμάχες μιζέρια, απαισιοδοξία, τώρα αισιοδοξία και ουκ έστιν τέλος…

Κυβερνήσεις, μνημόνια, σφοδρές αντιπαραθέσεις και τελικά τίποτα δεν αλλάζει και ούτε πρόκειται, όσο παραμένει η ίδια νοοτροπία… Δείτε μερικούς οικονομικούς (και όχι μόνον) μύθους, οι οποίοι πλέον έχουν αξιωματικά εντυπωθεί στο μυαλό και οι οποίοι οδηγούν οπουδήποτε, εκτός από την πραγματική λύση…

Δεν θα περιορισθώ όμως σε δέκα διαπιστώσεις, αλλά θα σας δώσω και τις λύσεις… και είναι οι σωστές λύσεις και να μην έχετε καμία απολύτως αμφιβολία για αυτό…

1. Δεν “κυκλοφορεί” καθόλου χρήμα –Λάθος-

Τα χρήματα αντιμετωπίζονται περίπου ως… ντομάτες.

Υπάρχει τόσο χρήμα όσο ακριβώς χρειάζεται! Το χρήμα είναι ένα ανταλλακτικό μέσον και τίποτα περισσότερο. Δεν αποτελεί προϊόν… Συνεπώς είναι στο δικό μας χέρι να το δημιουργήσουμε. Τυπώνεται όσο χρήμα χρειάζεται να καλύψει τις επόμενες δράσεις… Είναι τόσο απλό… και συνδέεται –πολύ προσοχή εδώ- άρρηκτα με το θέμα της παροχής πίστης (credit).

2. Το νόμισμα της Ελλάδας δεν είναι ούτε το ευρώ, ούτε η δραχμή -Σωστό-

Γίνεται τόσος λόγος για ένα ανόητο ερώτημα. Εάν η Ελλάδα θα είναι στο ευρώ ή θα επιστρέψει στην δραχμή. So what? (Και λοιπόν;). Τι νομίζετε ότι αλλάζει; Τίποτα απολύτως… Η Ελλάδα έχει νόμισμα και αυτό προ πολλού λέγεται “idle” (=να δούμε τι θα γίνει)… Το νόμισμα, το οποίο χρειάζεται η Ελλάδα είναι το “Letsdoit (Let’s DO it)” (=να κάνουμε).

3. Η Ελλάδα είναι προ πολλού εκτός Δυτικής Ευρώπης –Σωστό-

Η Ελλάδα έδωσε το όνομά της και τον πολιτισμό της στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα η ψυχή της είναι στην Ανατολή. Συνεπώς το περίφημο Grexit δεν έχει κανένα νόημα, γιατί δεν φεύγεις από εκεί, απ’ όπου δεν ανήκεις…

4. Το πρόβλημα της φτώχειας είναι πρόβλημα μη πρόσβασης στην παραγωγή και όχι ανακατανομής πλούτου –Σωστό-

Δεν χρειάζεται φιλοσοφία για το προηγούμενο. Όντως υπάρχει μία ολιγαρχία στην Ελλάδα, κοινό φαινόμενο ωστόσο σε όλες τις χώρες και αλλά κατά πολύ ισχυρότερη. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα.

5. Η Ελλάδα έχει καπιταλιστικό σύστημα –Λάθος-

Στην πραγματικότητα ο καπιταλισμός δεν έχει εφαρμοσθεί ποτέ στην Ελλάδα. Όσοι το νομίζετε μάλλον δεν γνωρίζετε τι σημαίνει αυτό το οικονομικό σύστημα. Η Ελλάδα ακόμα έχει ριζωμένο στην ψυχοσύνθεσή της έναν ιδιότυπο κομμουνισμό κληρονομικής φύσεως με δήθεν καπιταλιστικές πινελιές. (Αρκετά πιο ανθρώπινο ωστόσο απ΄ ότι σε άλλες χώρες και ας νομίζετε διαφορετικά).

6. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει τους δανειστές της ως να είναι (αυτοί) εισπρακτική εταιρεία –Σωστό-

Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρούμε αυτή την συμπεριφορά. Την αντίδραση του απελπισμένου και εξαντλημένου ως προς την πολύ πιεστική εισπρακτική εταιρεία. Η αντίδραση “δεν αντέχω – δεν πληρώνω”, λογίζεται ως “επανάσταση” ενώ αυτό, το οποίο συμβαίνει εδώ και 6 χρόνια είναι το “δεν κάνω τίποτα και περιμένω να δω τι θα γίνει”.

7. Το τραπεζικό σύστημα είναι κάτι ξένο από την κοινωνία –Επικίνδυνο Λάθος-

Οι τράπεζες είναι πολυμετοχικές εταιρείες διανομής “πίστεως” και αντικατοπτρίζουν τον οικονομικό τρόπο σκέψης της Ελληνικής κοινωνίας. Συνεπώς αυτές ορίζουν προς τα που θα κατευθυνθεί αυτή η προτίμηση, ως προς τους αιτούντες δάνεια. Η οικονομική τους συμπεριφορά είναι η κυρίαρχη τάση, η οποία ορίζεται από την ίδια την κοινωνία.

8. Πάντα το πρόβλημα και η λύση είναι κάπου “έξω” –Εντελώς Λάθος-

Δεν χρειάζεται να ασχοληθώ καθόλου με αυτό… Πρώτα η κάθε κυβέρνηση… Μετά η τρόικα, οι Γερμανοί, τα κεφάλαια από την Ρωσία και την Κίνα (και εάν τα δείτε θα φάω και το δεύτερο καπέλο μου)…

9. Επιστροφή στην αγροτική ανάπτυξη –Μερικώς Λάθος-

Η χώρα μας είναι σε έναν βαθμό αγροτική, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επιστρέψουμε στο 1850…

10. Εμμονές και όχι ριζικές λύσεις -Σωστό-

Αναφέρω το ζήτημα των ασφαλιστικών εισφορών. Το ζήτημα δεν είναι οι 10, 100 ή 200 δόσεις και πως θα αποπληρώνονται. Γιατί να είναι υποχρεωτικές οι εισφορές είναι το ζητούμενο. Αυτό είναι ένα από τα δεκάδες (τα οποία οσονούπω θα σας απαριθμήσω αγκυλωτικά φαινόμενα, τα οποία διέπουν την οικονομική ζωή της χώρας)…

Οι 10 μύθοι προέκυψαν τυχαία και ούτε είναι ή έχει γίνει η απαρίθμηση κατά σειράν σπουδαιότητας… Όπως τα σκεφτόμουν…

Αλλά ποια είναι τα βασικά ζητήματα, στα οποία πρέπει να εστιάσουμε; Είναι το χρέος, οι δανειστές, τα μέτρα; Τι ακριβώς;

Το ερώτημα ήταν είναι και θα είναι πάντα ένα:

Πως θα παράγεις με το μυαλό σου και θα κερδίζεις περισσότερα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μειώνονται τα χρέη.

Οι πρακτικές απαντήσεις για την Ελληνική πραγματικότητα είναι τρεις (και παρακαλώ προσέξτε πολύ καλά τι γράφω):

1. Η πρώτη αφορά την επαναδιατύπωση (εννοώ στην νοοτροπία) της απόδοσης πίστης (credit) από την πλευρά των τραπεζών. Αυτό είναι τεραστίας σημασίας σημείο και σε αυτό εναπόκειται η επιτυχία ή όχι κάθε οικονομικού σχεδίου ανάπτυξης. Όλως περιέργως αυτό το κρισιμότατο σημείο είναι εντελώς “άγνωστο” σαν θέμα οπουδήποτε. Εδώ όμως κρύβεται και το μυστικό.

2. Εξωτερικές συναλλαγές εξισορρόπησης πίστης για την κάλυψη αναγκών χωρίς χρήση συναλλάγματος ή ευρώ.

3. Συνδυασμός, επενδύσεων στην Ελληνική φύση με παγκοσμίου φήμης Πανεπιστήμια και επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας…

Για τα προηγούμενα έπεται λεπτομερής ανάλυση, αλλά μετατίθεται (σκοπίμως) στο μέλλον!

Όλα τα υπόλοιπα είναι γνωστά και γνωρίζει κάθε ένας τι οφείλει να πράξει…

Σημ. 1. Η φράση “It’s the economy stupid” είναι το πολύ επιτυχημένο (όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος) σλόγκαν της εκστρατείας του Μπιλ Κλίντον το 1992 για την προεδρική εκλογή κατά του George H.W. Bush. Κέρδισε!

Σημ. 2. Σαφώς το οικονομικό πλαίσιο τίθεται από μία κυβέρνηση και τις διεθνείς καταστάσεις… Ωστόσο οι κυβερνήσεις σχεδόν πάντα αποτυγχάνουν, ενώ οι διεθνείς εξελίξεις είναι μάλλον δύσκολο να ελεγχθούν. Ο κάθε ένας άνθρωπος είναι το κλειδί!

Σημ. 3. Στην φωτογραφία η περίφημη Caterpillar D7 με θέα την γέφυρα! Ανίκητη!

Αρχική Δημοσίευση: 12 Φεβ. 2015

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)