Είναι πέραν από σαφές πως η Κυβέρνηση μεταξύ Δημόσιας Υγείας και Οικονομίας επέλεξε το πρώτο. Και αυτό έπραξαν νωρίτερα ή με καθυστέρηση και όλες οι υπόλοιπες κυβερνήσεις. Όταν και όποτε (να μη γράψω το… εάν) χαλαρώσει η κατάσταση και υποχωρήσει η πανδημία είναι επίσης και κάτι ακόμα σαφές: πως πρακτικά η οικονομία θα έχει μισο-καταστραφεί. Και με το πλέον αισιόδοξο σενάριο και με αυτά τα δεδομένα, έως το τέλος Μαΐου (όπου θεωρητικά περίπου εκτιμάται η λήξη) θα αντιμετωπίσουμε μία εντελώς διαφορετική κατάσταση. Αλλά είναι πολύ δύσκολο πως κάποιος θα προτιμήσει να διακινδυνεύσει τις ζωές των παιδιών του, των γονιών του ή τη δική του εμπρός στην πιθανή οικονομική του κατάρρευση. Νομίζω όμως πως το έχουμε αποδεχτεί όλοι μας αυτό.
Όλοι; Χμ… μάλλον ΟΧΙ όλοι. Οι τράπεζες και τα άθλια τσιράκια τους, οι εισπρακτικές (θεσμός απαράδεκτος και εξευτελιστικός για μία κοινωνία) συνέχιζαν να λειτουργούν αυξάνοντας μάλιστα τις πιέσεις μέχρι την τελευταία στιγμή. Και χρειάστηκε πράξη νομοθετικού περιεχομένου για να αναγκαστούν (και δεν είμαι σίγουρος πόσο θα το τηρήσουν και ποια δικηγορικά γραφεία λόγω κενού της νομοθεσίας θα αναλάβουν τα ηνία) να διακόψουν τις οχλήσεις.
Όταν λοιπόν και όποτε και… εάν (είπαμε) επανέλθει μία περισσότερο φυσιολογική ροή θα πρέπει να τιμωρηθούν. Διότι αφού ο Πρωθυπουργός όρισε τη μάχη με τον κορωνοϊό ως πόλεμο (και έγραψα πως δε συμφωνώ με την ορολογία), αλλά αφού ορίστηκε πλέον το αποδέχομαι, οι οργανισμοί αυτοί ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΠΟΛΕΜΟΥ προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν για άλλη μία φορά τις (υπεράνω των ανθρωπίνων δυνατοτήτων) συνθήκες.
Άπληστοι!
Και όπως δεν προσέφεραν καμμία απολύτως υπηρεσία ή βοήθεια για την ανόρθωση της Ελληνικής οικονομίας τις δυσκολότερες ώρες των μνημονίων ακόμα μία φορά και εν καιρώ πολέμου προσπάθησαν για το αδιανόητο.
Το ίδιο θα πρέπει να προσέξουν πάρα πολύ καλά και οι οργανισμοί κοινωνικής ωφελείας, δημόσιοι και ιδιωτικοί (επικοινωνίες, ενέργεια, ύδρευση) αυτή την περίοδο, όσον αφορά τις δράσεις τους (διακοπές ζωτικών παροχών).
Και φυσικά θα πρέπει να προβλεφθεί και η στάση τους μετά από την λήξη της περιόδου της πανδημίας. Διότι είναι πέραν του βεβαίου πως η απληστία τους θα έχει πολλαπλασιαστεί. Αυτό είναι το επόμενο μεγάλο θέμα, το οποίο θα πρέπει να χειριστεί η κυβέρνηση και αυτή τη φορά ΟΛΟΚΛΗΡΗ η κοινωνία. Να μην αποδεχτεί ως δεδομένες τις αθλιότητες των προηγούμενων και οι ίδιοι οργανισμοί πατήσουν επί πτωμάτων για πολλοστή φορά.
Και ευθαρσώς δηλώνω πως την ώρα εκείνη (όταν και όποτε και… εάν) θα πρέπει να απαιτηθεί η παραδειγματική και εξοντωτική τιμωρία τους. Διότι εν καιρώ πολέμου αυτό ορίζεται ως προδοσία και συνεργασία με τον εχθρό, ο οποίος εν προκειμένω είναι ο ιός. Ο κορωνοϊός μπορεί να φέρει πολλούς θανάτους μαζί αλλά και μερικούς πολύ χρήσιμους για την λειτουργία της κοινωνίας την επόμενη ημέρα.
Σημ. Χρησιμοποιώ τον Αγγλικό όρο στο τίτλο για την απληστία, διότι έχει κάτι άγριο στην προφορά του. Περισσότερο από τον ομαλότερο Ελληνικό.
