Μία εντελώς ασυνήθιστη γωνία στο… κεντρικότερο σημείο της πόλης των Πατρών, απόψε το απόγευμα. Στο βάθος ένα αναρχικό σύνθημα γραμμένο στον τοίχο: “ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ”, αλλά σκεπτόμουν μήπως τελικά στο δρόμο γεννιούνται ΚΑΙ Συν-Ειδήσεις.
Teucris_Net
1300 άρθρα
Διαβάζω πως στη Γαλλία προκλήθηκε μεγάλος σάλος από τη λεπτομερή περιγραφή μίας ερωτικής σκηνής στο νεοεκδοθέν βιβλίο του Γάλλου υπουργού οικονομικών Μπρινό Λε Μερ. Γαλλικά δεν γνωρίζω, προφανώς και ΔΕΝ έχω διαβάσει το βιβλίο του, ούτε μπορώ να αξιολογήσω εάν είναι ένας καλός μυθιστοριογράφος ή όχι (έντονα υποκειμενικό αυτό). Αλλά […]
Το Σωτήρη δεν τον γνώριζα πολύ. Μιλούσαμε αλλά δεν έτυχε να εντρυφήσουμε σε βαθύτερες συζητήσεις. Γνώριζα πολύ περισσότερο τη σύζυγό του και τις δύο κόρες του. Την Ελένη λόγω της εξαιρετικής της παρουσίας στις θεατρικές παραστάσεις, όπου με το Σωτήρη αποτελούσαν ένα γνήσιο καλλιτεχνικό δίδυμο, άριστης υποκριτικής τέχνης. Τη Σιλένα […]
Πηγαίνω να παραλάβω ένα δέμα (βιβλίο) από γνωστή εταιρεία ταχυμεταφορών. Λόγω του πρωινού μόνον ένας εμπρός από εμένα μεγαλύτερης ηλικίας. Ήταν θυμωμένος και δεν κατανοούσε πως το δέμα, το οποίο ήθελε να παραλάβει δεν μπορεί να εντοπιστεί χωρίς τον κωδικό αποστολής. Η κοπέλα στο γκισέ -ομολογουμένως ευγενική- του εξηγούσε πως […]
Ας αλλάξουμε μοτίβο απόψε. Τι χρειάζεται για να γίνει αυτό; Μα μία υπέροχη (κυριολεκτικά) μελωδία με στίχους τόσο ποιητικούς και δυνατούς. Τους παραθέτω σε μετάφραση. Σκεφτείτε πως τελικά είναι και το ΜΟΝΟ, το οποίο τελικά αξίζει πραγματικά σε αυτή τη ζωή. Και αναφέρομαι σε κάθε είδους ΑΔΟΛΗ αγάπη. Και εάν […]
(και μάλιστα νύχτα) Δεν τα παραχωρείς! Οτιδήποτε και εάν αφορά και κυρίως την ελευθερία σου. Και όποιος επιμένει θα βρει και τα δύο σε ένα πηγάδι (όπου και θα τον έχεις… στείλει). Τηρούμε τις… παραδόσεις μας! Τέλος!
Είναι γνωστή (και χμ… αληθής) η ρήση πως το μ@υνί κινεί καράβια (sorry)! Όχι όμως πλέον! Έχω την εντύπωση πως ΚΑΙ αυτή η… πανανθρώπινη αξία χάθηκε. Διότι πλέον τα καράβια τα κινούν η ασύλληπτη και υπέρμετρη εγωπάθεια, η απόλυτη κενότητα της ματαιοδοξίας και η απύθμενη απληστία. Συνήθως τα προηγούμενα είναι […]
Η γεφυροποιία γενικά είναι από τα πλέον συναρπαστικά κεφάλαια της Επιστήμης του Πολιτικού Μηχανικού. Συνδυάζει ούτε λίγο ούτε πολύ το σύνολο της αποκτηθείσας γνώσης του αντικειμένου μας. Τη συγκεκριμένη γέφυρα των Σερβίων Κοζάνης τη διέσχισα το Δεκέμβριο του 2019. Πραγματικά μία πολύ όμορφη γέφυρα και αισθητικά αλλά και τεχνικά. Επειδή […]
Παιδιά ανεξαρτήτως από το πόσο “ζοριζόμαστε” ή αγκομαχάμε αυτό ΔΕΝ σημαίνει και πως ΔΕΝ προχωράμε. Το ανησυχητικό είναι να συμβαίνουν τα προηγούμενα και να μένουμε στάσιμοι.
Μετά τη μεταπολίτευση το 1974 και παρ΄ όλη την τεράστια εθνική τραγωδία στην Κύπρο υπήρχε και ένα πνεύμα ανανέωσης και δημιουργίας. Αυτή βαθμιαία άρχισε να αποτυπώνεται και στις μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις. Ειδικά όσο πλησίαζε το 1981, όπου φαινόταν ξεκάθαρα μία αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο όγκος αλλά […]
Η αβεβαιότητα όμως είναι αυτή, η οποία σε απελευθερώνει. Το ότι ΔΕΝ γνωρίζεις τι θα συμβεί στο τέλος του δρόμου ή μάλλον τι θα συναντήσεις στην πορεία σου είναι ακριβώς το κίνητρο, το οποίο σου δημιουργεί και το ενδιαφέρον να συνεχίσεις. Ωραία λουλούδια ή μήπως μία αγέλη λύκων; Ή ΚΑΙ […]
Πριν από λίγο επέστρεψα από την κηδεία ενός ανθρώπου, τον οποίον αγαπούσα πολύ. Πέθανε πλήρης ημερών αν και ποτέ κανένα παιδί δεν θεωρεί πως ο χρόνος ήταν για τον γονιό του “πλήρης”. Ό, τι ακολουθεί όμως αφορά ΜΟΝΟ περιπτώσεις γονιών, οι οποίοι φεύγουν σε μεγάλη ηλικία και από φυσικά αίτια. […]
Στη ζωή μου είχα την τύχη να γνωρίσω εξαιρετικές γυναίκες. Τι μου έκανε όμως εντύπωση; Πως ικανότατες εξ΄ αυτών στερούνταν Πανεπιστημιακής μόρφωσης, κάτι το οποίο όμως εάν δεν το ερωτούσες δεν το καταλάβαινες. Και η αυθόρμητη απορία μου, γιατί; Διότι όλες είχαν πατεράδες, οι οποίοι ήταν είτε πολύ σκληροί είτε […]
Ξαφνικά μύρισα τον απογευματινό αέρα. Μου φάνηκε πως σήμερα ήταν ο αέρας της άνοιξης. Αποφάσισα να περπατήσω και άθελά μου έφερα στο νου μου ένα σπουδαίο ρεπορτάζ του Ρίτσαρντ Χάρντινγκ Ντέιβις από τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897. Ο Αμερικανός συγγραφέας και δημοσιογράφος κάλυπτε την πολιορκία της Πρέβεζας τον Απρίλιο του […]
Κάθε φορά όταν συμβαίνει μία τραγωδία όλοι μας (σχεδόν) θέτουμε τον εαυτόν μας στη θέση των παθόντων. Στην Ελλάδα προσφάτως βιώσαμε την απώλεια δύο νέων πιλότων. Ο πόνος αβάστακτος, ωστόσο υπήρχε και μία “δικαιολογία”. Ήταν επιλογή των παιδιών αυτών να γίνουν πιλότοι γνωρίζοντας πόσο εγγενώς επικίνδυνη είναι αυτή η προσφορά […]
Δεν θυμάμαι ακριβώς χρονολογία, αλλά οπωσδήποτε ήταν πριν το 1989, διότι τότε ήμουν 26 ετών. Και γιατί έχει σημασία αυτό; Διότι ταξίδευα ολόκληρη την Ευρώπη με την κάρτα interrail, η οποία την εποχή εκείνη μπορούσε να εκδοθεί μόνο για όσες και όσους ήταν 26 ετών και κάτω. Πρέπει να ήταν […]
Ακούω συχνά πως ένας τομέας είναι κορεσμένος ή δεν έχει άλλες δυνατότητες ανάπτυξης. Ενδεχομένως τα φαινόμενα να συνηγορούν προς αυτό. Τα φαινόμενα όμως. Διότι το να επιχειρηματολογήσουμε θετικά ή αρνητικά περί αυτού δεν έχει νόημα. Και τούτο διότι η ίδια η πρόταση-δήλωση βασίζεται στην παραδοχή των ορίων. Υπονοεί πως υπάρχουν […]
Όλα τα επιδόματα ενισχύουν ακριβώς εκείνο, το οποίο υποτίθεται… θεραπεύουν! Το μοναδικό επίδομα, το οποίο πραγματικά χρειαζόμαστε είναι το επίδομα… θαυμάτων! Διότι στα θαύματα μόνον αξίζει να βασίζεσαι.
Πριν από ακριβώς 22 χρόνια αργά το απόγευμα (ήταν μόνο Σάββατο), χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο αδελφός μου από το Νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν ο πατέρας μου. “Κάτι” μου είπε. Αλλά τι μου είπε; Ξεκίνησα μάλλον εκνευρισμένος, αλλά δεν θυμάμαι το γιατί. Οδηγούσα και μονολογούσα. Έφτασα στο Νοσοκομείο και… μιλούσα. Ανεβαίνω […]