Από τα αγαπημένα αρχιτεκτονικά στοιχεία κάθε δημιουργού. Σύμφωνα με τον ορισμό του από τον Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό: “Αίθριο είναι το μη στεγασμένο τμήμα του κτιρίου που περιβάλλεται από όλες τις πλευρές του από το κτίριο ή τα όρια του οικοπέδου, στο οποίο μπορούν να έχουν ανοίγματα, χώροι κύριας χρήσης και […]
Κατασκευές Ακινήτων
274 άρθρα
Τα ανοίγματα του χαλάσματος πλέον έχουν αποκτήσει ανθρώπινη μορφή. Τρεις σκιές εξέρχονται από το Βασίλειο της Πέτρας.
Έχει ενδιαφέρον να ζεις στο κέντρο της Αθήνας και στους πρόποδες του βράχου της Ακρόπολης σα να είσαι σε χωριό. Βέβαια η θέα είναι κάπως διαφορετική από αυτήν ενός χωριού, ενώ τα πρακτικά ζητήματα λόγω τοποθεσίας δεδομένα. Πού είναι όμως το ωραίο; Πως οι περιοχές αυτές στο παρελθόν ήταν φτωχές. […]
Αυτός είναι ένας τριγωνικός τοίχος. Έμαθα από τους μαστόρους ότι λέγεται και καλκάνι. Είναι η τριγωνική απόληξη μιας στέγης. Παρεμπιπτόντως καλκάνι ονομάζεται και ένα πολύ νόστιμο (όπως λέγεται)… ψάρι! Επίσης και το επάνω κυρτό μέρος της πρύμνης ενός πλοίου! Τώρα πώς ξεκινήσαμε από τα ορεινά και καταλήξαμε σε ψάρια και […]
Ας μου επιτρέψει ο αγαπημένος Benny να δανειστώ τον τίτλο του βιβλίου του (στον πληθυντικό ωστόσο), αλλά θεωρώ πως εκφράζει πλήρως την τάση στον τομέα των κατοικιών και δεν περιορίζομαι μόνο στον Ελληνικό χώρο. Υπάρχει μία παράμετρος, την οποίαν ΔΕΝ λαμβάνουμε σχεδόν καθόλου υπ΄ όψιν. Θεωρούμε πως η οικονομία ορίζει […]
(Η Μεταφυσική Άποψη) Σε πάρα πολλά κτίρια, ιδιαίτερα των αρχών του αιώνα έως και την περίοδο του μεσοπολέμου η χρήση της καμπύλης ως κατάληξη του κτιρίου σε γωνιακό τμήμα του οικοπέδου ήταν αρκετά διαδεδομένη. Στην Αθήνα υπάρχουν πολλά με αυτή την ιδιομορφία. Στην Αρχαία Ελληνική Αρχιτεκτονική οι καμπύλες δεν ήταν […]
(και η φιλοσοφική τους διάσταση) Μου είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη εντύπωση ένα κεφάλαιο σε ένα βιβλίο αρχιτεκτονικής, στο οποίο αναφερόταν πόσο σημαντική ήταν η επίδραση των… βομβαρδισμένων κτιρίων-λειψάνων στη Δρέσδη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στην αρχιτεκτονική. Μέσα στην ολοκληρωτική καταστροφή απέμειναν τα λείψανα των κτιρίων, τα οποία όμως απέπνεαν […]
Ξεχάστε τα Πανεπιστήμια (αφού όμως έχετε επιμελώς σπουδάσει) και πάρτε τα βουνά. Μελετήστε ένα πέτρινο καλύβι όπως αυτό και θα διαπιστώσετε πως ολόκληρη η επιστήμη του Πολίτικού Μηχανικού έχει ευλαβικά εφαρμοστεί. Προσέξτε το ξύλινο σενάζ (πρέκι) επάνω από τις πόρτες και πως στηρίζει ακόμα τις εναπομείνασες πέτρες. Θεμέλιό του είναι […]
Πέτρινοι τοίχοι του Φρουρίου του Ρίου – Πορθμείο (ferry boat) – Πυλώνας της κρεμαστής γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου Χαρίλαος Τρικούπης. Τι τα χωρίζει, τι τα ενώνει; Τα χωρίζει ο χρόνος· κυρίως η χρονολογία κατασκευής τους. Τα ενώνει όμως η τεχνολογία τους. Παρά τους αιώνες η βασική ιδέα τους παραμένει αναλλοίωτη. Τα πέτρινα […]
Πριν από έναν μήνα περίπου έλαβα με ένα ταχυδρομικό περιστέρι ένα κατεπείγον μήνυμα. Αρχικά νόμισα πως ήταν από την εισπρακτική “Η Αθώα Περιστερά”, διότι χτυπούσε επίμονα το τζάμι του παραθύρου μου ακατάλληλη μεσημεριανή ώρα. Και τούτο για ένα επαγγελματικό δάνειο, το οποίο οι πρόγονοί μου είχαν λάβει για την κατασκευή […]
Με την πέτρα ως δομικό υλικό ασχολούμαι περίπου τρεις δεκαετίες είτε με τη μορφή νέων κατασκευών είτε αποκαθιστώντας διατηρητέα κτίρια. Και μάλλον δεν γνωρίζω… τίποτα! Προσπαθώ να καταλάβω πώς λειτουργεί, πώς… στέκεται, πώς …, πώς… Ένα κτίριο από οπλισμένο σκυρόδεμα (μπετόν αρμέ) το κατανοώ πολύ καλύτερα. Γιατί; Διότι αυτό μπορεί […]
Πριν από δύο ή τρεις μόλις εβδομάδες οι νέοι ιδιοκτήτες μίας έκτασης κατεδάφισαν μία σπουδαίας σύγχρονης αρχιτεκτονικής κατοικία προκειμένου να κατασκευάσουν μάλλον κάτι δικό τους. Μόνο πως αυτή η κατοικία, η οποία χάθηκε αποτελούσε τμήμα της πολιτιστικής κληρονομιάς της Νέας Υόρκης. Ήταν κάτι, ας το πούμε εν δυνάμει διατηρητέο κτίριο. […]
Ποιες είναι οι “ασφαλέστερες” πέτρες σε αυτήν την Μεσαιωνική πέτρινη τοιχοποιία; Προσέξτε τώρα. Οι ανώτερες είναι οι καλύτερες από πλευράς θέας και πιέσεων. Ο αέρας τις χαϊδεύει και ο ήλιος τις λούζει. Όσο όμως κατεβαίνουμε τόσο οι πιέσεις αυξάνονται και ο ήλιος και ο αέρας λιγοστεύουν. Οι τελευταίες κοντά στο […]
Για τον Άγγελο Σικελιανό, ως ποιητή και φιλόσοφο δεν θα γράψω. Δεν έχω μελετήσει το λογοτεχνικό έργο του πέραν των γενικών ενδιαφερόντων μου, ούτε είμαι και φιλόλογος. Για το σπίτι του όμως θα γράψω. Αυτό το κτίσμα ευρίσκεται στη βόρεια πλευρά της νήσου Σαλαμίνας (ένα πολύ άτυχο νησί με τεράστια […]
Αρκετές φορές έχω “συναντήσει” μελέτες πέτρινων κτιρίων με ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό: είναι υπερβολικά οπλισμένες! Και τι εννοώ. Ο τρόπος κατασκευής τους είναι μεν ο ορθός αλλά προβλέπουν βαρύτατο εσωτερικό οπλισμό (σίδερα). Τονίζω πως δεν αναφέρομαι σε κτίρια με σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα με ενσωματομένη πέτρινη τοιχοποιία, αλλά αμιγώς πέτρινα. Το […]
Πριν από πολλά χρόνια, περίπου το 1995 είχα αρχίσει να ασχολούμαι με την αποκατάσταση διατηρητέων κτιρίων (κάποιων από όσα είχαν τέλος πάντων απομείνει στην Πάτρα). Εννοώ την στατική αποκατάσταση. Σημειώνω εδώ πως τεχνικά ένα αρχοντικό πέτρινο και ένα οποιοδήποτε άλλο πέτρινο κτίριο έχουν την ίδια αντιμετώπιση, όσον αφορά την προσέγγιση. […]
Ένα από τα πλέον δυστοπικά σημεία της Ελλάδος με το όνομα “Πολυχώρος Πολιτισμού”. Η περιοχή του πρώην εργοστασίου Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα με έκταση 640 στρεμμάτων και πρώην στεγασμένων χώρων 146.000 τ.μ. σε ένα από τα καλύτερα “οικόπεδα” της Ελλάδος παραμένει αναξιοποίητη. Αλλά τι σημαίνει “αναξιοποίητη”; Και θα έπρεπε να αξιοποιηθεί; […]
Δεν έχω ακριβώς κάποια νοσταλγική διάθεση για το “παλιό”, διότι μαζί με αυτό θα πρέπει να συμπεριλάβω και τις συνθήκες της ζωής του “παλιού”· και δεν θα έλεγα πως με ενθουσιάζει η ιδέα. Κατά τη γνώμη μου δεν υφίσταται διαχωρισμός μεταξύ παλιού και νέου. Είναι ένα ψευδοδίλλημα. Το ερώτημα τίθεται […]
Πάντοτε οι “επιλογές” της φύσης και των υλικών με εκπλήσουν. Γιατί; Διότι αφήνονται στην… τύχη! Οτιδήποτε είναι υπερβολικά τέλειο καταλήγει τελικά μη ανθρώπινο. Ποτέ δεν μου άρεσε αυτή οργάνωση στην κάθε λεπτομέρεια. Εμένα τουλάχιστον αποτύγχανε (σε άλλους ίσως δεν ισχύει). Θυμάμαι πάντα τη φράση: “Trust the Process” (Εμπιστεύσου τη Διαδικασία) […]
Ο τίτλος είναι προφανώς παράλογος. Ένα διατηρητέο κτίριο δεν σκέφτεται. Όχι όμως και οι άνθρωποι. Αλλά ας υποθέσουμε πως το κτίριό μας αποκτά ανθρώπινες ιδιότητες. Τι θα σκεφτόταν; Κατ΄ αρχήν το κτίριο έχει αποκτήσει ένα προνόμιο: μία μορφή αθανασίας. Κανένα βέβαια υλικό αγαθό δεν είναι άφθαρτο και τίποτα δεν μπορεί […]