Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Bauhaus 1919-1933

Το τελευταίο διάστημα έχω την αίσθηση πως η σπείρα του χρόνου επανήλθε στο 1923… και ενδεχομένως δείχνει να ακολουθεί μία παρόμοια πορεία προς το 1933… Φυσικά “Ουδείς γινώσκει, τι μετ´αύριον ή τι μεθ´ ώραν. Άσκοπός εστι βροτών θάνατος, το δε μέλλον άδηλον.”, ωστόσο όσοι μελετούν Ιστορία “γνωρίζουν” πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως η επανάληψή της είναι περισσότερο η δική μας αδυναμία στο να επιδράσουμε παρά μία έξωθεν διαδικασία εκτός ελέγχου…

Εάν συμβαίνει όντως αυτό (ότι “επανήλθε” το 1933) έχουμε δύο σημαντικές επιλογές:

  1. Να δεχθούμε κατά μία έννοια μοιρολατρικά την ιστορική επανάληψη των γεγονότων του τότε, μεταλλαγμένων βεβαίως με τα δεδομένα της σύγχρονης εποχής ή
  2. Να αξιοποιήσουμε την ιστορική μας γνώση (αφού θεωρητικά “γνωρίζουμε” το μέλλον) και να “τροποποιήσουμε” τις δυνητικές εξελίξεις…

Γνωρίζοντας πάντοτε πως οι “ταραγμένες” εποχές είναι ταυτόχρονα και οι πλέον δημιουργικές προτείνω να κρατήσουμε μία σημαντική συνεισφορά της “παράξενης” Γερμανίας στην Τέχνη: την καλλιτεχνική και αρχιτεκτονική  Σχολή του Bauhaus… (Περιττό να σημειώσω πως η Σχολή έπαυσε οριστικά να λειτουργεί αυτοβούλως μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Αδόλφο Χίτλερ το 1933).

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)