(Βάρβαροι προ των Πυλών)
Απόψε θα σας προτείνω μία τηλεταινία του 1993, η οποία ξεχωρίζει από πολλές πλευρές και είναι και πολύ… διδακτική, ειδικά για όσες και όσους είναι επιχειρηματίες ή τους ενδιαφέρει ο χώρος των μεγάλων επιχειρήσεων. Ωστόσο ακόμα και εάν το ενδιαφέρον σας δεν ευρίσκεται σε αυτούς τους τομείς η ταινία αυτή είναι πολύ ευχάριστη και με πολύ χαρακτηριστικές πινελιές χιούμορ.
Αφορά μία από τις μεγαλύτερες μοχλευμένες εξαγορές στην ιστορία και συγκεκριμένα της RJR Nabisco μεταξύ Οκτωβρίου και Νοεμβρίου του 1988. Τότε ήμουν στην Αμερική και θυμάμαι πόση δημοσιότητα είχε προσλάβει το θέμα. Και επειδή είναι μία περίπτωση, η οποία θυμίζει και την… μοχλευμένη εξαγορά της Ελλάδος, κατά μία έννοια και πολλών επιχειρήσεων της, θα αντλήστε πολλές ενδιαφέρουσες ιδέες. Επιπλέον εάν είσαστε και CEO σε κάποια εταιρεία σκεφτείτε σοβαρά την εκδοχή να την… αγοράσετε και ας μην έχετε το κεφάλαιο! Το ίδιο σκέφτηκε και ο τότε CEO της RJR Nabisco, Φ. Ρος Τζόνσον, αλλά το σχέδιό του δεν απέδωσε όπως το σχεδίασε και τελικά τα έχασε όλα (σχεδόν δηλαδή, διότι του έμειναν και 23 εκ. δολλάρια για τον κόπο του από τα 53, τα οποία έλαβε). Τη διαφορά των 30 εκ. δολλαρίων την… απαλλοτρίωσε η… εφορία!
Βλέπετε στο χώρο των επιχειρήσεων η απληστία και ο εγωισμός είναι ισχυρότερες κινητήριες δυνάμεις από τα χρήματα. Και όταν δύο άπληστοι και εγωιστές συγκρούονται τότε επέρχεται έκρηξις! Πάντως στη συγκεκριμένη ταινία “συμπαθεί” κανείς ακόμα και αυτούς και κυρίως τον Φ. Ρος Τζόνσον, τον οποίο το TIME της 5ης Δεκεμβρίου του 1988 τον είχε εξώφυλλο με τίτλο: “Α Game of Greed” (Ένα Παιγνίδι Απληστίας).
Και η ταινία σε προδιαθέτει από την πρώτη της καρτέλα: “Σ΄ μία μακρινή εποχή δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων δολλαρίων πριν”…
Σημειώσεις για… σπασίκλες:
Σημ. 1: CEO: chief Executive Officer (Διευθύνων Σύμβουλος), όσες και όσοι είσαστε το… γνωρίζετε!
Σημ. 2: Μόχλευση εξαγοράς είναι η απόκτηση μιας εταιρείας από μια άλλη χρησιμοποιώντας ένα σημαντικό ποσό δανεισμού χρημάτων για την κάλυψη του κόστους απόκτησης. Τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, η οποία αποκτάται χρησιμοποιούνται ως εγγύηση για τα δάνεια, μαζί με τα περιουσιακά στοιχεία της απορροφώσας εταιρείας. ΠΡΟΣΟΧΗ εδώ τώρα: Το χρέος έχει συνήθως χαμηλότερο κόστος κεφαλαίου από τα ίδια κεφάλαια και χρησιμεύει για τη μείωση του ποσού της εξαγοράς (αναφέρομαι στην Αμερική, δε γνωρίζω για την Ελλάδα). Το κόστος λοιπόν του χρέους μειώνει τη φορολογία ενώ μερίσματα δεν δίνονται αρχικά· αυτό το κόστος χρηματοδότησης αποδίδει καλύτερα και χρησιμεύει ως μοχλός για την εξαγορά, εξ΄ ού και “μοχλευμένη”. Ελπίζω να ήμουν κάπως σαφής και επεξηγηματικός.
Σημ. 3: Η ταινία υπάρχει στο YouTube με Αγγλικούς αυτοματοποιημένους υπότιτλους (κάπως δύσκολο, αλλά καλύτερα από το τίποτα).
