Δεν γνωρίζω το γιατί, αλλά η άρτι ανακοινωθείσα διεθνής συμφωνία AUKUS με παραπέμπει σε μία πολύ παλαιά διαφήμιση της γνωστής Βιομηχανίας Ζυμαρικών Misko. Είναι βέβαιον πως τη θυμόσαστε οι παλαιότεροι. Σε αυτήν ο Ηγούμενος από ένα μοναστήρι φωνάζει στον άλλο καλόγηρο, ο οποίος καβάλα σε ένα γαϊδουράκι πηγαίνει να ψωνίσει προμήθειες, τη γνωστή περιβόητη φράση “Ακάκιε μην ξεχάσεις τα μακαρόνια να είναι Μίσκο”!
Και υποθέτω πως λόγω του όμοιου ήχου περίπου του αρκτικόλεξου AUKUS και του Ακάκιου συνδυάζω στο μυαλό μου τις δύο λέξεις. Αλλά όσο και εάν ακούγεται παράξενο η AUKUS και ο… Ακάκιος έχουν πάρα πολλές ομοιότητες και όχι μόνον φωνητικές!
Ο Ακάκιος λαμβάνει οδηγίες, διότι προφανώς η γεύση των συγκεκριμένων ζυμαρικών προτιμάται από τους καλόγηρους του Μοναστηριού. Δεν υπάρχει άλλος λόγος. Και εάν άκουγε κάποιος εκπρόσωπος άλλης βιομηχανίας ζυμαρικών την προτροπή δεν θα έπρεπε φυσιολογικά να διαμαρτυρηθεί. Θα σκεφτόταν να δωρίσει ενδεχομένως τα δικά του στο Μοναστήρι να τα αξιολογήσουν, θα σκεφτόταν πώς να τα βελτιώσει και να τα προτιμήσουν οι καλόγηροι και όχι μόνον ή μπορεί και να μην τον ενδιέφερε καθόλου αυτή η αγορά, διότι τα δικά του μακαρόνια θα είχαν διαφορετικό κοινό.
Ουδέν μεμπτόν στα ανωτέρω (νομίζω).
Η AUKUS (δεν γνωρίζω ακριβώς και πώς να την προφέρω) είναι μία προτροπή τύπου Ακάκιου! Τρία Αγγλόφωνα (προσοχή εδώ) και άκρως συγγενικά κράτη αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα τόξο ανταλλαγής πληροφοριών κι προστασίας. Βέβαια στο τόξο υπάρχουν τα πυρηνικά υποβρύχια, αλλά δεν ανακαλύφθηκε η πυρίτιδα τώρα! Πυρηνικά υποβρύχια υπάρχουν εδώ και δεκαετίες και πλέουν στα βάθη των ωκεανών και δίπλα στην Κίνα.
Εάν με ερωτήσετε ποιος την σκέφτηκε θα στοιχημάτιζα πως η ιδέα ήταν της Αγγλίας και η προβαλλόμενη χρησιμότητα του τόξου ως ανάχωμα στην Κίνα δεν με πείθει και μόνον εύσχημο πρόσχημα τη θεωρώ. Η Γαλλία επειδή μάλλον έχασε την τεράστια σύμβαση των 12 υποβρυχίων με την Αυστραλία σίγουρα έχει πολύ πίκρα. Αλλά δεν είναι μόνον τα χρήματα. Είναι ο Γαλλικός εγωισμός, ο οποίος είχε αναδυθεί έντονα τα τελευταία χρόνια. Θυμόσαστε την εμπλοκή της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η αντίδρασή της να συνάψει κάποια συμφωνία με την Ινδία δεν θα έχει επιτυχία. Είναι αντίδραση άτσαλη και δεν έχει νόημα, διότι καλώς ή κακώς η Ινδία έχει στενές σχέσεις με την Αγγλία.
Για τη Γερμανία ούτε λόγος να γίνεται. Μία Ευρώπη της έδωσαν και την έκανε…
Ωστόσο όπου υπάρχουν τόξα, θα υπάρχουν και κύκλοι. Και αφού σχηματίστηκε ένα θα πρέπει να αναμένουμε και άλλα στο μέλλον. Και όταν τα τόξα τέμνονται δημιουργούν σημεία επαφής (ή…. τριβής όταν εφάπτονται).
Η AUKUS είναι μία κίνηση, η οποία δεν θα ενοχλούσε θεωρητικώς κανέναν, ούτε και τη Γαλλία ιδιαιτέρως εάν δεν ακυρωνόταν η σύμβασή της με την Αυστραλία. Το αντίθετο θα έλεγα. Θα έδινε το επάνω χέρι για την δημιουργία ενός Γαλλόφωνου τόξου, το οποίο κατά τη γνώμη μου θα ήταν μακράν περισσότερο υποσχόμενο, τη στιγμή κατά την οποίαν ΚΑΙ η Γαλλία ήταν αποικιοκρατική δύναμη και διαθέτει βάσεις σε ολόκληρο τον Κόσμο.
Ακόμα και στον Ειρηνικό Ωκεανό την Γαλλική Πολυνησία, στην Αφρική σε πολλά σημεία, την Μαδαγασκάρη καθώς και στη Νότιο Αμερική (Γαλλική Γουιάνα) για να αναφέρω μερικά.
Για τους υπόλοιπους η ζωή (ακόμα και ως κράτη) είναι γεμάτη προκλήσεις και ας σκεφτούν καλύτερους τρόπους αντίδρασης. Πάντως ο Ακάκιος δεν ευθύνεται για τα μακαρόνια.
Ας φτιάξουν οι άλλοι καλύτερα.
