Μύθος 1
Η Σίβυλλα προσπάθησε να πουλήσει τα προφητικά της βιβλία στον Ταρκύνιο Πρίσκο. Όταν ο Ταρκύνιος της είπε ότι θεωρούσε το τίμημα για τα εννέα βιβλία πολύ υψηλό και δεν μπορούσε να το δεχτεί, η Σίβυλλα έριξε τα τρία βιβλία στη φωτιά και διπλασίασε την τιμή των υπολοίπων έξι. Όταν ο Ταρκύνιος αντέδρασε θεωρώντας παράλογο το ότι διπλασίασε την τιμή για λιγότερα βιβλία εκείνη έριξε άλλα τρία στην φωτιά και διπλασίασε πάλι την τιμή παρ’ όλο που είχαν μείνει πλέον μόνο τρία βιβλία…
Τελικά ο Ταρκύνιος συμφώνησε να πληρώσει για τα τρία μόνο βιβλία τετραπλάσια τιμή από αυτή που αρχικά είχε ζητήσει η Σίβυλλα για τα εννέα βιβλία.
Προσωπικά Σχόλια (γιατί για όλα πρέπει να διερωτόμεθα)…
- Θα μπορούσε ενδεχομένως να τα …αρπάξει χωρίς να πληρώσει τίποτα…
- Ίσως τα βιβλία, τα οποία είχαν προφητείες να μην είχαν καμία αξία.
- Ο Ταρκύνιος δεν είχε διαπραγματευτικές ικανότητες. Όχι μόνο αυτό, αλλά μετά την αγορά και τα τρία τελευταία βιβλία κάηκαν…
Επενδυτικό Συμπέρασμα:
Όταν νοιώθετε την ευκαιρία προέχει η άμεση δράση και όχι η διαπραγμάτευση στην τιμή.
Μύθος 2
(Πιστή αντιγραφή από το βιβλίο :”Κυβερνητική” του Norbert Wiener, Εκδόσεις Καστανιώτη, Copyright by the M.I.T. Press 1948 και 1961).
Τρομερότερος από τους δύο αυτούς μύθους είναι ο μύθος του ποδιού του πιθήκου. Γράφτηκε από τον W.W. Jacobs, έναν Άγγλο συγγραφέα των αρχών του αιώνα. Ένας συνταξιούχος άγγλος εργάτης γευματίζει με την γυναίκα του και έναν φίλο του, κάποιον άγγλο επιλοχία που επέστρεψε από την Ινδία. Ο επιλοχίας δείχνει στο ζεύγος ένα φυλαχτό κατασκευασμένο από ένα βαλσαμωμένο πόδι πιθήκου, το οποίο του είχε δώσει κάποιος Ινδός άγιος. Ο άγιος ήθελε να δείξει την αφροσύνη όσων προκαλούν την μοίρα. Το φυλαχτό είχε τη δύναμη να παραχωρεί τρεις ευχές σε τρείς ανθρώπους. Όπως λέει ο στρατιώτης δεν ξέρει για τις δύο πρώτες ευχές του πρώτου ιδιοκτήτη αλλά η τελευταία ήταν για θάνατο. Ο ίδιος, όπως διηγείται στους φίλους του είναι ο δεύτερος κάτοχος αλλά δεν θα μιλήσει για την φρίκη της προσωπικής του εμπειρίας. Πετά το πόδι στην φωτιά, αλλά ο φίλος του το παίρνει θέλοντας να δοκιμάσει τις δυνάμεις του φυλαχτού. Η πρώτη του ευχή είναι για 200 λίρες. Μετά από λίγο, κτυπούν την πόρτα, και ένας από τους Διευθυντές της Εταιρίας, όπου εργαζόταν ο γιος του εργάτη μπαίνει στο δωμάτιο. Πληροφορεί τον πατέρα ότι ο γιός του σκοτώθηκε στο μηχανουργείο. Η εταιρία χωρίς να αναγνωρίζει καμμία ευθύνη, επιθυμεί να δώσει παρηγορητικά στον πατέρα 200 λίρες. Ο βαθιά λυπημένος πατέρας κάνει τη δεύτερη ευχή του – να επιστρέψει ο γιός του. Ένα δεύτερο χτύπημα ακούγεται από την πόρτα και εμφανίζεται κάτι, το οποίο είναι το φάντασμα του γιού. Η τελευταία ευχή είναι να έφευγε το φάντασμα.
Προσωπικά Σχόλια (γιατί για όλα πρέπει να διερωτόμεθα)…
Ουδέν…
Επενδυτικό Συμπέρασμα (τραγικό μεν, αλλά…):
Πρέπει να γνωρίζουμε ΑΚΡΙΒΩΣ τι θέλουμε…
Μύθος 3
Ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρ είχε προειδοποιηθεί από τον οιωνοσκόπο Σπουρίννα «να φοβάται τις ειδούς του Μαρτίου», 15 Μαρτίου, (Ρωμαϊκές γιορτές προς τιμήν του Δία). Ο Καίσαρ βγήκε από το σπίτι του στη Ρώμη και κατευθύνθηκε προς το κτίριο της Συγκλήτου. Στον δρόμο, συναντήθηκε με τον οιωνοσκόπο. Γελώντας, του είπε: “Ηλθον αι ειδοί του Μαρτίου”! Εκείνος του απάντησε: “Ηλθον αλλά δεν παρήλθον”.
Προσωπικά Σχόλια (γιατί για όλα πρέπει να διερωτόμεθα)…
Τίποτα δεν έχει τελειώσει αν δεν έχει πραγματικά τελειώσει…
Επενδυτικό Συμπέρασμα:
Αν δεν ολοκληρωθεί πραγματικά ο κύκλος μίας επένδυσης δεν μπορεί να αξιολογηθεί το αποτέλεσμα.
(Ειδικά για την τρίτη περίπτωση):
Διαβάστε το άρθρο της Εικονογραφημένης Ιστορίας, Εκδόσεων Πάπυρος Πρεςς “Από τον Μωυσή στον Ροκφέλλερ”, τεύχος 79, Ιανουάριος 1975. Αντιγράφω μόνο:
“Απογοητευμένοι οι μέτοχοι της εταιρίας έστειλαν στις 26 Αυγούστου ένα γράμμα στον “συνταγματάρχη” και του ανήγγειλαν ότι οι εργασίες θα σταματούσαν στο τέλος του μηνός. Τον διέταξαν να πουλήσει τα υλικά, που είχε αγοράσει. Ο Ντραίηκ είχε ακόμη μπροστά του πέντε ημέρες. Πίστευε σε ένα θαύμα και το θαύμα έγινε!
Στις 29 Αυγούστου,…
…
“Πουθενά, είτε στην περιοχή του πηγαδιού του Ντραίηκ είτε σε όλη την Πενσυλβανία είτε σε όλο τον κόσμο, κανείς δεν βρήκε ποτέ πετρέλαιο, σε τόσο μικρό βάθος”, γράφει ο Πιέρ Μορέλ στην βιογραφία του Ντραίηκ…
Αυτό το γράφω γιατί ο τομέας του Πετρελαίου απαιτεί ανθρώπους με θετικά άποψη ζωής και τύχη(!), ρωτείστε τους πραγματικούς oilmen και θα το καταλάβετε. Είτε το πιστεύετε είτε όχι αυτός ήταν καθοριστικός παράγοντας…
