ΤΟ Πλυντήριο
Και ξαφνικά, όπως έχουμε δει και στο παρελθόν η Ελληνική Βουλή απέκτησε… κανονικότητα. Και όλο το ζητούμενο είναι η μείωση κατά 22% του ΕΝΦΙΑ. Και μία ολική παραγραφή των όσων τραγικών έχουν συμβεί και μία πλήρης εναρμόνιση στην πολιτική… ευγένεια (ας γελάσω πικρά εδώ).
Όχι αγαπητές μου και αγαπητοί μου. Το ζητούμενο δεν ήταν η αλλαγή εξουσίας. Ναι μεν αποδιώχτηκε (οριακά κατά τη γνώμη μου) η τυχοδιωκτική συμμορία, αλλά ταυτοχρόνως… εξαγνίστηκε και νομιμοποιήθηκε. Μέχρι και ο πρώην παρδαλός υπουργός οικονομικών απέκτησε ΚΑΙ αυτός λόγο. Το ό,τι οι ναζί δεν είναι στη Βουλή ναι μεν αποτελεί ένα θετικό γεγονός, οι παθογένειες όμως επανάκαμψης τους στο μέλλον ουδόλως έχουν πειραχθεί.
Αυτή τη στιγμή ένα πολύ μεγάλο τμήμα των Ελλήνων πολιτών νομίζει ότι είχε μία προοδευτική κυβέρνηση, την οποία αντικατέστησε μία συντηρητική. Και το παραμύθι σερβίρεται από την λεγόμενη υποτίθεται προοδευτική πλευρά, η οποία συνεχίζει την κοροϊδία του απλού πολίτη. Και ένα άλλο τμήμα νομίζει πως θα διορθωθούν κάπως τα πράγματα. Αλλά κατά βάσιν η κυρίαρχη λογική είναι αυτή του όποιου (γελοίου, ανόητου, εξαγορασμένου) προσωπικού μικροσυμφέροντος. Και όπου βολευόμαστε καλύτερα. Και προπαντός ο ΕΝΦΙΑ. Διότι από όλα τα ζητήματα, τα οποία έχω παρατηρήσει αυτός ήταν η αιτία το 2015 της κατάληψης της εξουσίας από τη συμμορία, η οποία τώρα… μέσω της ήττας αυτής ξεπλύθηκε (και θα επιστρέψει δριμύτερη ενδεχομένως).
Κανένας δεν εξηγεί, ούτε και θέλει να εξηγήσει, το ζήτημα της αλλαγής νοοτροπίας. Κανένας δεν εξηγεί πως τα μνημόνια ήταν επιλογή του Ελληνικού λαού και πως το όλο το πολιτικό σύστημα δεν έχει καμία βάση παρά μόνον στο πού ωφελούμαι περισσότερο. Και πώς θα εξαναγκάσω τους πολιτικούς να με δωροδοκήσουν καλύτερα και ποιος θα ανταποκριθεί δίνοντας περισσότερα στο κάλεσμα της μαύρης πληρωμής.
Η απόλυτη νίκη του κομματικού παιγνιδιού, όπου όλοι (θεωρητικά, διότι f@ck τα ψευδοδιλλήματα για τους δειλούς) τελικά θα πρέπει να επιλέξουν στρατόπεδο προκειμένου να επιβιώσουν (επιχειρηματικά, επαγγελματικά, υπαλληλικά και γενικώς οπουδήποτε).
Περί εθνικών θεμάτων ούτε λόγος να γίνεται. Δεν υπάρχει πλέον ισχυρή εθνική συνείδησις. Εάν το Αιγαίο το παραχωρούσε κάποια κυβέρνηση στην Τουρκία, θα ήταν αποδεκτό ΕΑΝ οι τιμές έπεφταν και μπορούσαν οι διακοπές στη Μύκονο να καταστούν πολύ φθηνές ενώ στην επόμενη Βουλή οι παραχωρήσαντες θα είχαν και ένα αξιοπρεπέστατο ποσοστό.
Οι μπλε, πράσινοι, πορτοκαλί, κόκκινοι, παρδαλοί κόκκοι όντως ξεπλένουν θαυμάσια τις βρωμιές και αθλιότητες. Ρίξτε κι άλλη λάσπη, οι νοικοκυρές θα πειστούν πως το ΕλληνοΒουλέξ τα κάνει όλα κάτασπρα και… αόρατα.
