Ακόμα και όταν είσαι στη μέση της ερήμου απολύτως μόνος, τραυματισμένος, χωρίς ούτε μια στάλα νερό στο παγούρι σου συνέχισε να σέρνεσαι στην καυτή άμμο μέχρι και την τελευταία σου στιγμή… Ίσως λίγα εκατοστά παρακάτω να βρεις μια κρυφή πηγή από το πουθενά· ίσως και πετρέλαιο… Ίσως και τα δύο. […]
Μηνιαία αρχεία: Οκτώβριος 2016
21 άρθρα
Στην πραγματική ζωή ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα αλλά συνάμα και εξαιρετικά περίεργα χαρακτηριστικά της είναι η μόνιμη ύπαρξη της λέξης “σχεδόν” σε κάθε μας δραστηριότητα. Σκεφθείτε πόσες στιγμές αλλά και μόνιμα γεγονότα εμπεριέχουν την φράση “σχεδόν” αυτό, το οποίο επιθυμούσαμε, νομίζαμε, θέλαμε… “Σχεδόν”… Πάντα εμφανίζεται με έναν ιδιαίτερο τρόπο […]
Ο αδελφός του πατέρα μου, Αθανάσιος Σακελλαρόπουλος, ένας υπέροχος, θαυμάσιος και πράος άνθρωπος ήταν από τους μαχητές του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου του 1940. Ο πατέρας μου λόγω της αναπηρίας του δεν μπορούσε να είναι μάχιμος και “ενίσχυε” τον αγώνα μας με τον τρόπο του (γράφοντας ενθαρρυντικές επιστολές και… διηγήματα). Επί κατοχής […]
Ποιο είναι το καλύτερο; Επιστρέφοντας την προηγούμενη εβδομάδα από τα Καλάβρυτα σε μία παράκαμψη παρατήρησα τρία κτίσματα με διαφορετικό τρόπο δόμησης. Είναι μάλλον σπάνιο να συναντήσεις κτίσματα από τα τρία δομικά υλικά μαζί στην αρχική τους φάση, ώστε να διακρίνεται ο σκελετός τους και σε τόσο κοντινή απόσταση. Το ένα […]
Αντιπαθώ ιδιαιτέρως τα μνημόσυνα! Όταν κάτι έχει τελειώσει έχει απλά τελειώσει… Σήμερα ωστόσο χρειάστηκε να ασχοληθώ με κάποια ζητήματα της διαδικτυακής παρουσίας μου και συμπτωματικά είδα τα στατιστικά της προηγούμενης ιστοσελίδας μου της Teucris.com (τώρα είναι .net). Θύμα των capital controls. Ένα ισχυρότατο (ας μου επιτρέψετε να το χαρακτηρίσω) μέσον, […]
Μελετώντας όλα αυτά τα χρόνια την παγκόσμια ιστορία μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση (ίσως εσφαλμένη) πως ακόμα και στις λαμπρότερες σελίδες της ύπαρξης των πολιτισμών από την αρχαιότητα έως και σήμερα, υπήρχαν συνεχείς πόλεμοι, διαμάχες, αιματοχυσίες, δολοφονίες, διαφθορά, προδοσία, απάτες, ανεπιείκια, τυραννία, δημαγωγία και όλες οι άλλες δυσάρεστες εκδηλώσεις, τις […]
Ξεφυλλίζοντας συμπτωματικά προχθές ένα βιβλίο του πατέρα μου (χρονολογίας 1951) ανακάλυψα τυχαία ένα δακτυλογραφημένο φύλλο από τον ίδιον μαζί με το απόκομμα της (τότε) εφημερίδας με θέμα ένα θαυμάσιο κυριολεκτικά ποίημα του Τεύκρου Ανθία, (Ανδρέας Χατζημηνάς, το πραγματικό του όνομα). Ένας υπέροχος Κύπριος ποιητής με μία τραγική ιστορία και πολύ […]
Ο Ναός του Παντοκράτωρος στην Άνω Πόλη της Πάτρας, αποτελεί (κατά τη γνώμη μου) μακράν το καλύτερο από αρχιτεκτονικής απόψεως θρησκευτικό κτίσμα της πόλης. Είναι μολυβδοσκέπαστος και σύμφωνα με τον ιστορικό Στ. Θωμόπουλο οι πρώτες σφαίρες κατά των Τούρκων το 1821 κατασκευάστηκαν από το μολύβι του (τότε) τζαμιού. Η Βυζαντινή […]
Χθες αργά το βράδυ είδα για δεύτερη (ή μήπως τρίτη) φορά τον “Ταξιτζή” του Μάρτιν Σκορσέζε. Από την μεγάλη πίεση δεν μπορούσα να κλείσω μάτι –ήταν μία δύσκολη ημέρα- και αποφάσισα να γράψω για να ξεκουραστώ. Μετά όμως ήθελα να δω και την ταινία• και την είδα. Δεν σκοπεύω […]
Μία εξαιρετικά λογοτεχνική λυρική κριτική ανάλυση της ταινίας των “3 Μοιρών” από την αγαπημένη φίλη ΑΝΔΡΙΑΝΗ. Γνωρίζοντας την εντιμότητα και τον αυθεντικό χαρακτήρα της Ανδριανής (και ότι δεν θα έγραφε ποτέ κάτι, το οποίο δεν νιώθει ή πιστεύει απόλυτα), ευχαριστώ προς χάριν της τις Μούσες, οι οποίες μας οδήγησαν όλους […]
Το 1985 (εάν θυμάμαι καλά), όντας τριτοετής φοιτητής του πολυτεχνείου και μετά πολλών κόπων και… γραμματίων, κατάφερα να αποκτήσω τον πρώτο μου προσωπικό υπολογιστή! Ήταν ο Amstrad PCP 464 (ο πρώτος με την μονόχρωμη-πράσινη οθόνη και με την κασέτα, ως μέσο αποθήκευσης), τον οποίο οι της ηλικίας μου σίγουρα θυμούνται […]
“παῦροι γάρ τοι παῖδες ὁμοῖοι πατρὶ πέλονται, οἱ πλέονες κακίους, παῦροι δέ τε πατρὸς ἀρείους.” “Διότι είναι λίγα τα παιδιά, τα οποία μοιάζουν του γονιού των. Τα πιο πολλά χειρότερα, τα πιο καλά είναι λίγα.” (μτφ. Σίδερης) Όμηρος (Οδύσσεια Β 276) Μία σπουδαία αλήθεια γνωστή ήδη από την εποχή του […]
Χθες το βράδυ παρακολούθησα μία Αμερικάνικη ταινία με τον ομώνυμο τίτλο του άρθρου, “Οι Λέξεις” (“The Words”). Η ταινία δεν απέφυγε τα γνωστά κλισέ σεναρίου και κινηματογράφησης ούτε και ήταν τίποτα το σπουδαίο, απλώς βλέπεις πόσο εύκολα μπορούν να ξοδευτούν 6 εκ. δολάρια στον κινηματογράφο (βέβαια απέφερε και κέρδη 6,2 […]
“Καθώς οι κοινωνίες παρακμάζουν, παρακμάζει το ίδιο και η γλώσσα. Οι λέξεις χρησιμοποιούνται προκειμένου να συγκαλύπτουν και όχι να διαφωτίζουν τις πράξεις: «απελευθερώνεις» μια πόλη καταστρέφοντας την.” Μία θαυμάσια δήλωση του Αμερικάνου συγγραφέα Gore Vidal, η οποία έχει και συνέχεια αλλά δεν έχει σημασία να την αναφέρω. Εκείνο το οποίο […]
Υπέροχες στιγμές από την έγχρωμη Ελληνική ύπαιθρο. Σκεφθείτε πως ήταν χθες, πως είναι σήμερα, πως θα είναι αύριο. Σκεφθείτε πως το δύσκολο σήμερα κάποτε φάνταζε όνειρο. Καθίστε στην ψάθινη καρέκλα κάτω από τον επίσης ψάθινο εξώστη και αναλογισθείτε και με την καρδιά σας αποκριθείτε: “Πόσο μπορούν να με καταβάλουν οι […]
Παιδιά δεν υπάρχει τέτοια ομορφιά… Χαρείτε τη ζωή, χαρείτε αυτό το ανεκτίμητο δώρο, το οποίο είναι απλόχερα ελεύθερο στην χώρα μας. Αφεθείτε, δημιουργήστε και αγαπήστε αυτό, το οποίο έχουμε. Η αλλαγή στην ζωή μας δεν έρχεται από “έξω” αλλά από “μέσα” μας. Ακόμα και οι σαρκοφάγοι πίσω από το κίτρινο […]
Το “Τέταρτο” αποτελεί ένα κύτταρο υγιούς και αυθεντικού πολιτισμού για την πόλη της Πάτρας. Τιμή μου η δημοσίευσή τους!
Μην ενδίδετε στο κακό ή την “λύση”, η οποία δεν σας αρέσει. Καλύτερα άλυτο ένα πρόβλημα, παρά μία κακή λύση. Διότι η συνήθεια είναι “θάνατος” και έχουμε “συνηθίσει” να πεθαίνουμε.
Περιδιαβαίνοντας σήμερα ολόκληρη την ημέρα στα σοκάκια μιας “άλλης” αγαπημένης μου πόλης και εννοώ την αρχαιότερη συνοικία της Πάτρας, το Βλατερό συνάντησα αυτόν τον γαλάζιο τοίχο. Μπορεί βέβαια το μυαλό μου να “πετούσε” στα σκηνικά και την κινηματογράφηση της οσονούπω επερχόμενης ταινίας, αλλά τυγχάνει παρεμπιπτόντως να είμαι και πολιτικός μηχανικός […]
Ένα τεραστίας σημασίας ερώτημα, το οποίο απασχολεί αιώνες τώρα την ανθρωπότητα αφορά τη χρήση του αλατιού: Τι μορφή του αλατιού πρέπει να χρησιμοποιούμε; Το χοντρό ή το ψιλό; Είμαι σίγουρος πως αμέσως κατανοήσατε το μέγεθος του ζητήματος και είμαι ακόμα πιο σίγουρος πως από τη στιγμή αυτή και μετά, το […]
Μιά άλλη εποχή, μιά ξεχασμένη ή ίσως παραμελημένη γειτονιά, μιά “σκηνή” της δεκαετίας του 50 ή του 60, ή μήπως μία “Συνοικία το Όνειρο”; Κι όμως! Είναι Πάτρα και σήμερα… Πόση ομορφιά κρύβεται άραγε στις λεπτομέρειες και στην αποτύπωση του “μερικού” και όχι του “ολόκληρου”; Όσο απογοητευτικό ίσως να είναι […]