Η πόλη της Πάτρας μέχρι τις δεκαετίες του 1970 έως 1980 είχε ένα μοναδικό προνόμιο στον Κόσμο:
Κυκλοφορούσαν στους δρόμους της περισσότερες από 200 Rolls Royce κατασκευασμένες όλες πριν από τον μεγάλο πόλεμο!
Ήταν από τα πλέον εντυπωσιακά θεάματα, τα οποία μπορούσε να θαυμάσει κάποιος οπουδήποτε. Μαζί βέβαια με τις κάθε λογής Rolls Royce κυκλοφορούσαν πάρα πολλά και σε κακή κατάσταση παλαιά αυτοκίνητα· πολλά από αυτά μάλιστα πολύ μικρά, χωρίς επαρκή εξοπλισμό και κυρίως χωρίς ασφάλεια… Αυτό δημιουργούσε μία ιδιαίτερη αντίθεση… Αλλά ήταν και μία ιδιαιτερότητα!
Κάποια στιγμή ωστόσο αποφασίστηκε να αντικατασταθούν οι Rolls Royce (αφού καταστραφούν όμως) με μικρότερα και πολύ πιο σύγχρονα μοντέλα… Θεωρήθηκε πως ήταν αδύνατον να χωρέσουν όλα τα καινούργια αυτοκίνητα με τις τόσες πολλές Rolls Royce να κυκλοφορούν στους δρόμους…
Ωστόσο και η συγκυρία για τους ιδιοκτήτες των Rolls Royce δεν ήταν και η καλύτερη… Πολλοί τις είχαν κληρονομήσει από τους γονείς τους ή τους παππούδες τους, οι οποίοι ήταν εξαιρετικά εύποροι… Αλλά οι εποχές αλλάζουν και επειδή σε αυτή τη ζωή τίποτα δεν παραμένει σταθερό και σίγουρο (ίσως μόνον ο θάνατος), οι νέοι ιδιοκτήτες δεν ήταν τόσο εύκολο να τις συντηρήσουν…
Τότε συνέβη το εξής θαυμαστό:
Ξαφνικά στην πόλη της Πάτρας άρχισαν να εξαφανίζονται και τα παλαιά μικρά αυτοκίνητα και να αντικαθίστανται από πιο σύγχρονα μικρο-μεσαία. Το ίδιο φυσικά συνέβη και με τις Rolls Royce…
Από τους 200 και πλέον ιδιοκτήτες των Rolls Royce ένα μεγάλο ποσοστό (υπολογίστηκε περίπου στο 70%) αποφάσισαν να καταστρέψουν τα μεγαλοπρεπή αλλά ταυτοχρόνως και άβολα έργα τέχνης τους… Προφανώς και να απαλλαγούν από την εξαιρετικά δαπανηρή συντήρηση τους προκειμένου να καλυτερεύσουν την πρακτικότητα της ζωής τους με τα μικρότερα αλλά περισσότερα και πιο σύγχρονα νέα μοντέλα, τα οποία θα μπορούσαν να πουλήσουν και να βελτιώσουν επίσης και τα εισοδήματά τους…
Για τους υπολοίπους και μόνο η αλλαγή προς ένα πολύ πιο σύγχρονο μοντέλο ήταν αρκετή… Βέβαια, όπως γίνεται σχεδόν πάντα, η ανταλλαγή δεν έγινε με αισθητικά αλλά ούτε και ποιοτικά κριτήρια… Ναι μεν απαλλάχτηκαν από τα παλιά αλλά και τα καινούργια δεν ήταν και τόσο καλά.. Κυρίως όμως ήταν ιδιαιτέρως άκομψα και άχαρα και σχεδόν όλα τα ίδια…
Από τους υπόλοιπους εν τω μεταξύ ιδιοκτήτες των Rolls Royce ένα ποσοστό (περίπου το 15%) αποφάσισε να τις κρατήσει είτε γιατί είχε την οικονομική δυνατότητα, είτε γιατί δεν έκρινε συμφέρουσα την ανταλλαγή. Το υπόλοιπο ποσοστό του εναπομείναντος 15% για πολλούς λόγους, πολλές φορές λόγω κληρονομικών διαφωνιών ή οτιδήποτε άλλο άφησε τα αυτοκίνητα στον δρόμο, χωρίς να τα κυκλοφορεί. Κοινώς τα εγκατέλειψε…
Ωστόσο κάποιοι διαπίστωσαν πως η πόλη άρχισε απότομα να χάνει αυτή την αρχοντιά της και επέτυχαν κάποιες από τις εναπομείνασες αυτές Rolls Royce τρόπον τινά να τις “δημεύσουν”.
Εν τέλει στην Πάτρα με την πάροδο του χρόνου διαμορφώθηκε μία νέα πραγματικότητα. Κάποιες Rolls Royce αποκαταστάθηκαν και κυκλοφορούν ακόμα, όπως πάντα με την ίδια αρχοντιά (μερικές βέβαια αποκαταστάθηκαν με κακό τρόπο και αυτό είναι χειρότερο…) Κάποιες είναι ακόμα εγκαταλελειμμένες στους δρόμους, ενώ η πόλη γέμισε από πολλά μικρά και μεσαία αυτοκίνητα, τα οποία τώρα τα έχουν πολύ περισσότεροι και κινούνται με σαφώς μεγαλύτερη ασφάλεια απ’ ότι με τα προηγούμενα…
Αλλά και πολλοί πρώην ιδιοκτήτες οικονομικά ωφελήθηκαν και κατάφεραν να σπουδάσουν τα παιδιά τους ή να ζήσουν σαφώς καλύτερα κυκλοφορώντας βέβαια με πολύ υποδεέστερα αυτοκίνητα και ούτε κατά διάνοια Rolls Royce, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα της ζωής…
Υπήρξε και μία άλλη παράπλευρη συνέπεια:
Ενώ το αισθητικό κριτήριο ήταν τα πανάκριβα αυτοκίνητα και το μάτι πλημμύριζε από την λαμπερή παρουσία τους, η συχνότητα πλέον της υποδεέστερης αισθητικής είχε συνολικά και τις επιπτώσεις της…. Το μάτι πλέον ξέμαθε από αυτό και άρχισε να αποδέχεται το λιγότερο…
(Η παραπάνω ιστορία είναι επινοημένη, το τέλος της όμως είναι αληθινό και φυσικά ποτέ δεν υπήρχαν 200 Rolls Royce στην Πάτρα!)
Τώρα εκεί όπου διαβάζετε Rolls Royce, θεωρείστε τα αρχοντικά κτήρια και τις επαύλεις της Πάτρας και φυσικά ανάλογα τα διατηρητέα τα αποκατεστημένα και τα εγκαταλελειμμένα. Ενώ τα καινούργια αυτοκίνητα αντικαταστήστε τα με τα διαμερίσματα των άπειρων πολυκατοικιών και ξανά-σκεφθείτε…
Ωστόσο δεν έφθασα ακόμα στην ουσία της ανάρτησης…
Το δεύτερο και πολύ πιο επικίνδυνο και “δηλητηριώδες” ερώτημα:
Πότε μία τοπική κοινωνία πραγματικά αναβαθμίζεται και προοδεύει;
Όταν “κυκλοφορούν” στους δρόμους της 200 και πλέον Rolls Royce και οι υπόλοιποι μετά βίας διαθέτουν μικρά αυτοκίνητα ή όταν ουσιαστικά λείπουν εντελώς οι Rolls Royce, αλλά όλοι σε έναν βαθμό έχουν πρόσβαση σε κάτι ναι μεν καλύτερο αλλά σαφώς μακράν από το προηγούμενο…
