Το Happy End γενικά στις ταινίες… μου τη δίνει. Γιατί; Διότι απλούστατα στη ζωή σπανίως συμβαίνει. Βέβαια στον κινηματογράφο οι θεατές επιθυμούν να χαρούν με μία εξέλιξη, η οποία θα τους ικανοποιεί. Πρόσφατα παρακολούθησα τον Joker (2019) με έναν εκπληκτικό Χοακίν Φίνιξ και ομολογουμένως θαυμάσια κινηματογράφηση. Μιλάμε βέβαια και για ταινία της τάξεως των 55-70 εκ. δολαρίων, η οποία όμως απέφερε περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο!
Ενώ η αρχή της σε συναρπάζει προς το τέλος της γίνεται προβλέψιμη. Ναι υπάρχει happy end, κατά κάποιον τρόπο, αλλά δεν αρκεί. Αντιθέτως στην Chinatown (1974) το happy ending όχι μόνον δεν υπάρχει αλλά αντιθέτως σου αφήνει μία πικρή γεύση στο στόμα. Παρεμπιπτόνως υπήρχαν σοβαρές διαφωνίες μεταξύ του σεναριογράφου και του σκηνοθέτη για το τέλος, ο πρώτος επιθυμούσε το καλό τέλος και ο δεύτερος το ρεαλιστικό· επικράτησε ο τελευταίος.
Υπάρχει όμως και το απρόβλεπτο τέλος, το οποίο είναι ισχυρότερο από ένα ευτυχισμένο τέλος. Οι ανατροπές γενικά ανεξαρτήτως αποτελέσματος είναι ισχυρότερες από την κατάληξη.
Ανάλογα ισχύουν και στη ζωή.
