Τον Νοέμβριο του 1914 στο Łódź (Λοτζ) της Πολωνίας διεξήχθη μία σπουδαία μάχη μεταξύ των Γερμανικών Αυτοκρατορικών στρατευμάτων και του Ρωσικού Τσαρικού στρατού… Η μάχη του Λοτζ μπορεί να συγκριθεί σε μεγάλο βαθμό με την επική μάχη του Στάλινγκραντ 28 έτη αργότερα με χαρακτηριστικές ομοιότητες και σε έναν μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα. Ωστόσο δεν θα ήθελα τώρα να επικεντρωθώ ακριβώς στα ιστορικά γεγονότα αλλά να εστιάσω την προσοχή μου στην τακτική του Ρωσικού στρατού υπό τον Μέγα Δούκα Νικόλαο. Σε μία εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για τα στρατεύματά του Τσάρου ο Μ.Δ. Νικόλαος ενήργησε με τόλμη και αποφασιστικότητα δεχόμενος μάλιστα άπειρες αντιρρήσεις από τον περιδεή (έντρομο) αρχηγό του Ρωσικού Γενικού Επιτελείου στρατηγό Γένσκεβιτς και τους μέτριους στρατηγούς Ρούσκυ και Ιβάνωφ, οι οποίοι θεωρούσαν πολύ τολμηρή την τακτική του.
Ο Μ.Δ. Νικόλαος διέταξε την υπεράσπιση του Λοτζ σπίτι με σπίτι και συγκέντρωσε στα νώτα των Γερμανών, οι οποίοι είχαν περικυκλώσει την πόλη, δύο στρατιές (την 4η και 5η). Αυτό με μία χαρακτηριστική φράση:
“Όποιος κυκλώνει, μπορεί να κυκλωθεί με τη σειρά του”!
Διεξήχθη η τυπική μάχη σε ομόκεντρους κύκλους και τα γεγονότα των δικαίωσαν…
Σημ. Αυτό το σχόλιο το αφιερώνω στην κουλτούρα ήττας, η οποία έχει αναχθεί πλέον σε… “προσόν” στη χώρα μας (να κερδίζουν οι… χαμένοι) μαζί με το τραγούδι του αγαπητού μας Mario Biondi:
“Never die”… (Ποτέ μην πεθάνεις)!
(https://www.youtube.com/watch?v=3y8SbDDcMYs)
