Στην Αμερική στο Πανεπιστήμιό μου όλες οι αίθουσες διδασκαλίας ήταν ΧΩΡΙΣ παράθυρα. Στο Πανεπιστήμιο Πατρών (το αγαπημένο μου) όλες οι αίθουσες ήταν… γεμάτες παράθυρα! Και επειδή η τοποθεσία είναι και θαυμάσια, αν και ανεμοδαρμένη, εάν το μυαλό σου δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί κοίταζες έξω και με ένα… Άρλεκιν ξεχνιόσουν, όπως κάποτε έλεγε μία σχετική διαφήμιση!
Βέβαια οι Αμερικανοί ακριβώς ΑΥΤΟ ήθελαν να αποφύγουν, να μην έχεις εναλλακτική επιλογή και να συγκεντρωθείς στο μάθημα. Ναι αλλά έπρεπε να πέσει το μήλο στο κεφάλι κάποιου, ο οποίος ρέμβαζε κάτω από μια μηλιά ώστε να ανακαλυφθεί ο νόμος της βαρύτητας! Σε μία αίθουσα τι να σου πέσει στο κεφάλι, εκτός από τις διαφορικές εξισώσεις και τα ολοκληρώματα;
Το γράφω αυτό, διότι σε αντίθεση με ό,τι πιστεύεται (γ΄ ενικός και okay υποκειμενικό ελαφρώς) μπορείς πολύ καλύτερα να συγκεντρωθείς και να αποδώσεις σε ένα πολύ ευχάριστο περιβάλλον παρά περίκλειστος από τοίχους και φώτα. Και εάν είναι και κατάλληλες οι καιρικές συνθήκες να βουτήξεις και σε μία μικρή έστω πισίνα να καθαρίσει το μυαλό σου. Αλλά και το χειμώνα μία κλειστή θερμαινόμενη πισίνα με θέα είναι επίσης ασυναγώνιστη.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Διότι είναι κάτι, το οποίο είχα διαπιστώσει (δεν χρειαζόταν μυαλό) όταν ήμουν στο εξωτερικό. Γενικά εμείς οι Μεσογειακοί λαοί έχουμε ένα ασυναγώνιστο προνόμιο, όσον αφορά τις κλιματικές συνθήκες και το φυσικό περιβάλλον. Δεν είναι μόνον η Ελλάδα, αυτό ισχύει και για τις άλλες χώρες της Μεσογείου, ωστόσο οι πολιτικές καταστάσεις δεν ευνοούν ειδικά κάποιες, όπως λχ τη Λιβύη.
Έχουν περάσει πολλά χρόνια τώρα, αλλά είχα γράψει και προτείνει στην ιστοσελίδα μου το 2010 περίπου, πως αυτή η ανάγκη δεν είχε γίνει αντιληπτή και φαινόταν επενδυτική, ας πούμε, ευκαιρία. Ίσως ήταν πρώιμο τότε. Ούτε ο όρος “ψηφιακοί νομάδες” είχε εφευρεθεί. Αλλά αντί για ξενοδοχειακές μονάδες, σε λιγότερο προνομιούχες εκτάσεις κάλλιστα θα μπορούσε να σχεδιαστεί ένα συγκρότημα αυτόνομων μικρών κατοικιών πλήρως εξοπλισμένων με ό,τι καλύτερο από πλευράς τεχνολογίας. Οι ψηφιακοί νομάδες δεν χρειάζονται βιβλιοθήκες ούτε πολύ χώρο. Όλος ο κόσμος τους είναι ο υπολογιστής τους και το διαδίκτυο. Και θέλουν να είναι και συγκεντρωμένοι αρκετοί μαζί, διότι επιδιώκουν την ανταλλαγή ιδεών και επιτευγμάτων. Όταν επιθυμούν να μείνουν μόνοι και να εργαστούν θέλουν μόνον αυτό και όταν θελήσουν να κοινωνικοποιηθούν να έχουν τη δυνατότητα.
Για τη διαβίωσή τους επίσης το συγκρότημα πρέπει να διαθέτει οτιδήποτε αναγκαίο, ώστε να μην ασχολούνται με μετακινήσεις και καθημερινές φροντίδες. Είναι τόσο απλό.
Και πως θα το γνωρίσουν οι εν δυνάμει κάτοικοί του (κοινώς οι πελάτες μας);
Εδώ λοιπόν προσέξτε ένα σπουδαίο κρυφό πλεονέκτημα: επειδή το κοινό είναι στοχευμένο και όχι ο γενικός πληθυσμός, η προώθηση (marketing, διαφήμιση) είναι εξ΄ ίσου στοχευμένη. Εξ΄ αρχής γνωρίζεις το πού θα επικεντρωθείς και πού και πώς θα στοχεύσεις! Και μην βιαστείτε να αντιτείνετε πως δεν έχουν οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθουν. Δεν σας τα γράφω όλα.
Το τελευταίο είναι ίσως και το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της επένδυσης· και δεν είναι ανάγκη το οικόπεδο ή η έκταση να είναι και πρώτη… μούρη!
Διαβάστε και τα σχόλια στην ανάρτηση στο Facebook:
