Εάν ένα παιδάκι χρειάζεται εννέα μήνες για να γεννηθεί (ίσως και επτά, εάν είναι βιαστικό) και αυτό είναι καθορισμένο από τη φύση, αναρωτηθείτε πόσο χρόνο χρειάζεται μία επιχειρηματική ιδέα για να ωριμάσει. Η άποψή μου είναι πως χρειάζεται τουλάχιστον αυτό το διάστημα και περισσότερο έως ότου αποκρυσταλλωθεί πλήρως στο μυαλό μας.
Ο Marcus Goldman, ιδρυτής της γνωστής επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs έφτασε φτωχός μετανάστης στη Φιλαδέλφεια το 1848 και επί δύο (2) έτη περιπλανιόταν χωρίς να κάνει τίποτα έως ότου σκεφτεί… τι θα κάνει! Το ίδιο και ο Henry Lehman το 1844 και αναφέρομαι στον ιδρυτή της τράπεζας, η οποία κατέρρευσε το 2008.
Το πρόβλημα πάντοτε είναι η καθημερινότητα και η επιβίωση, η οποία ΔΕΝ σε αφήνει να σκεφτείς. Διότι οι φροντίδες της ζωής και οι πιέσεις είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για να ΜΗΝ πλουτίσεις ποτέ. Επιπλέον πρέπει να κάνεις και άλλη μία απαραίτητη “ρύθμιση”. Να αποσυνδέσεις την προσωπική εργασία από την διαδικασία. Η εργασία έχει τεράστιο κόστος και αυτό το κόστος λέγεται χρόνος. Και είναι όχι πόσο χρόνο αφιερώνεις στο να κάνεις κάτι, αλλά το τι σκέφτεσαι στο αντίστοιχο διάστημα για να την κάνεις ταχύτερα και ευκολότερα. Χρειάζεται προσήλωση και συγκέντρωση στο στόχο.
Ο βαθμός οικονομικής ανάπτυξης μίας κοινωνίας βασίζεται εδώ και η ιστορία της ανθρωπότητας το δείχνει ξεκάθαρα. Η βιομηχανική επανάσταση, η επανάσταση της πληροφορίας βασίστηκαν στις λειτουργίες του εγκεφάλου και όχι στην εργασία. Μόνο πως και οι πρώτες (λειτουργίες του εγκεφάλου) ΕΙΝΑΙ εργασίες και εξαιρετικά επίπονες.
Όταν λοιπόν βλέπετε κάποιον (ή κάποια) φαινομενικά να μην κάνει τίποτα και όταν τον ερωτάτε τι κάνει να σας απαντά πως “σκέφτεται” ΜΗΝ τον ενοχλείτε, διότι την ώρα εκείνη καταστρέφετε ενδεχομένως τη μοναδική διέξοδο τροποποίησης της υφιστάμενης κατάστασης. Και κατόπιν θα ψάχνετε για τις αιτίες, οι οποίες σας εμπόδισαν για κάτι καλύτερο… μα αφού το καταστρέψατε!