James Brown – I feel good (Good Morning Vietnam Soundtrack) 1988
Δεν έχω αναφερθεί στο ζήτημα των προσφύγων και ούτε πρόκειται να γράψω κάτι συγκεκριμένο. Ωστόσο θα ήθελα να σημειώσω πως υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ φτώχειας και αθλιότητας. Ο φτωχός μπορεί να διατηρήσει τα συναισθήματά του, την αξιοπρέπειά του, την ανθρώπινη φύση του. Ο άθλιος όμως ποτέ… Κανείς (σχεδόν) άθλιος δεν το έχει καταφέρει αυτό.
Ο πρόσφυγας είναι “άθλιος” και η συμπεριφορά των “άλλων” έναντι του διαφέρει παρασάγγας…
Τον φτωχό τον χτυπάς με το ραβδί, τον άθλιο τον σαρώνεις με την σκούπα προκειμένου να τον ταπεινώσεις… και να τον εξαθλιώσεις ακόμα περισσότερο…
Σημ. 1: Όσοι πέρασαν από τα ναζιστικά στρατόπεδα πολύ περισσότερα μπορούν να σας πουν.
Σημ. 2: Το ίδιο και όσοι ήταν κάποτε πρόσφυγες.
Σημ. 3: Το εξαιρετικό αυτό τραγούδι του James Brown –δείτε και το χαρακτηριστικότατο βίντεο- έχει χαραχτεί βαθειά στη μνήμη μου, διότι όταν ήμουν σε ένα στρατόπεδο στη Λήμνο ήταν κάποιος τύπος (οπλίτης), ο οποίος το άκουγε παθολογικά ξαπλωμένος μονίμως στο κρεβάτι του, κουνώντας δεξιά και αριστερά το κεφάλι του!
Σημ. 4: Τι σχέση έχει τώρα το τραγούδι με το σχόλιο αυτό… Χμ… Can I feel good (?) με όσα “άθλια” συμβαίνουν;
