Ακούω και πάλι αρκετά συχνά το επιχείρημα περί “συνθηκών”, πως δεν είναι κατάλληλες οι συνθήκες για κάποιες κινήσεις. Αυτό είναι εξ΄ ορισμού εσφαλμένο ως σκεπτικό. Οι συνθήκες είναι, όπως γράφουν στις διαφημίσεις “as it is” (όπως είναι).
Αυτές είναι και τέλος.
Αναλογιστείτε ένα κράτος να δέχεται επίθεση. Άρα οι συνθήκες είναι πολεμικές και εξαιρετικά δυσμενείς. Η αντίδραση όμως οφείλει να αφορά τις συγκεκριμένες… συνθήκες. Και φυσικά δεν είναι (κατάλληλες), αλλά αυτό τι σημαίνει; Θα… παραδοθείς;
Άλλο λοιπόν η παραδοχή και αντίληψη της πραγματικότητας και άλλο η μεθοδολογία αντιμετώπισης – αντίδρασης. Στην τελευταία περίπτωση πρόκειται περί τακτικής, η οποία προσαρμόζεται στα δεδομένα.
Αυτό το γράφω για όσες και όσους… περιμένουν προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες και να επιχειρήσουν. Θα περιμένουν πάρα πολύ. Η στρατηγική τους πρέπει να προσαρμοσθεί.
Εν τω μεταξύ το ωραίο της υπόθεσης είναι πως οι δυσμενείς συνθήκες δημιουργούν τομείς με εντελώς… κατάλληλες (και πάλι) συνθήκες!
Δείτε ως εν δυνάμει παράδειγμα και το άρθρο περί της Χρυσής Βίζας και των Ευκαιριών της.
