Να θυμίσω πως ισχύει ένα παλιό ρητό:
“In the Real Estate industry it is said that what is lacking is not money but ideas.”
(Στον κλάδο του Real Estate λέγεται ότι αυτό, το οποίο λείπει δεν είναι τα χρήματα αλλά οι ιδέες).
Το αναφέρω αυτό, διότι παρατηρώ πόσο μεγάλη σημασία δίνεται στα κεφάλαια και πολύ λιγότερη στις στοχευμένες κινήσεις.
Επίσης πλέον έχουμε και την αλματώδη αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού και μαζί και της φτώχειας ενώ παράλληλα γεωπολιτικές συνθήκες και κάθε είδους πολιτικές ανωμαλίες και πολεμικές αναφλέξεις δημιουργούν εξαναγκαστικά δεδομένα.
Το κεφαλαιουχικό κατώφλι εισόδου στο χώρο τονίζεται ιδιαίτερα ενώ αποθαρρύνει και τους επίδοξους σχετικά μικρούς επενδυτές.
Η “ιδέα” θα πρέπει να κοστίζει όσο και το κόστος κατασκευής (το διεκπεραιωτικό κομμάτι δηλαδή), αλλά για να έχει νόημα θα πρέπει εκείνος, ο οποίος την σκέφτηκε να αναλαμβάνει και το κόστος των συνεπειών της, εάν δεν λειτουργήσει.
Συνεπώς η νέα παράμετρος στο χώρο είναι το ποσοστό του αυξημένου κινδύνου (ρίσκου) και ως εκ τούτου προβλέπω πως το βασικό επενδυτικό στοιχείο (element) θα είναι η ανάληψη κινδύνου (τόλμη) παρά οτιδήποτε άλλο.
Ξεχάστε το να σκέφτεστε έξω από το κουτί. Ποιο κουτί; Δεν υπάρχει κουτί. Κουβαρίστρα μπερδεμένη υπάρχει και είτε την ξετυλίγεις είτε την καις και δεν ασχολείσαι.
