Πριν από αρκετά χρόνια πήγαμε μαζί με τον αρχιτέκτονα και φίλο μου Στάθη Χρυσικόπουλο (Alexandra Goritsopoulou) να δούμε κάποιο κτίσμα στη Λευκάδα. Με την ευκαιρία –ήταν και καλοκαίρι- κάναμε και το γύρο του νησιού και κατά το απόγευμα αποφασίσαμε να επιστρέψουμε. Ήταν η ώρα ακόμα με πολύ φως και η θάλασσα είχε αρχίσει να αποκτά ένα απροσδιόριστο γαλάζιο χρωματισμό με το συνδυασμό του φωτός του ήλιου, ο οποίος ναι μεν ήταν ψηλά στον ουρανό, αλλά έβαινε προς τη δύση του.
Σταματήσαμε να θαυμάσουμε το τοπίο και τότε ο Στάθης μου είπε: “Φωτογράφισε αυτά τα χρώματα, διότι είναι απίθανο να συμπέσουν οι ίδιες ακριβώς συνθήκες, ώστε να δημιουργηθεί αυτό το χρώμα και να είσαι φυσικά και εσύ παρών να το αιχμαλωτίσεις”. Έχω την εντύπωση πως δεν το φωτογράφισα –ειλικρινά δεν το θυμάμαι- σκεπτόμενος πως μάλλον θα επαναληφθεί. Ίσως και να το φωτογράφισα (ακόμα με τις μηχανές με φιλμ).
Για κάποιο όμως λόγο, επειδή με εντυπωσίασε η χρωματική αυτή σύνθεση και επειδή θεώρησα πως θα την συναντούσα πάλι προσπαθούσα να την εντοπίσω σε άλλες περιοχές του Ιονίου. Του κάκου όμως αυτό δεν κατέστη ποτέ εφικτό. Μόνο μία φορά ένα άλλο απόγευμα επιστρέφοντας από την Κυπαρισσία το τοπίο είχε μία ανάλογη απόχρωση, αλλά σαφώς ήταν διαφορετική… Τότε όμως την αποτύπωσα.
Κάθε περιοχή έχει ένα χρωματικό αποτύπωμα, το οποίο είναι διαφορετικό ανά εποχή. Ωστόσο όμως από τη βλάστηση, τη σύσταση του εδάφους, την αρχιτεκτονική και έναν σωρό άλλους παράγοντες κυριαρχούν κάποια χρώματα και μία συνισταμένη. Αυτή καθορίζει και σε μεγάλο βαθμό και τις επιλογές των ανθρώπων όσον αφορά τα υλικά και τις δραστηριότητές τους· είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι.
Επειδή από τότε με το Στάθη μου έχει μείνει ψυχολογικό… τραύμα (δεν είναι το μόνο και συχνά ψάχνω για … υγιές έδαφος) πάντα φροντίζω να φωτογραφίζω τη σύνθεση των χρωμάτων, όπου τυχαίνει να ευρίσκομαι, ώστε να μπορώ στη συνέχεια να εφαρμόσω κατά μία έννοια την υφή τους.
Προσπαθήστε τώρα να αναλογιστείτε τι σημαίνει η έλλειψη χρώματος σε φωτογραφίες ή κινηματογραφικές ταινίες.
Σημερινά φθινοπωρινά χρώματα από την Αμφίκλεια Φθιώτιδας.
