Λέγεται πως το χρυσόψαρο έχει μνήμη 1,5 δευτερολέπτου. Αυτό σημαίνει πως ανά 1,5 δευτερόλεπτο ανακαλύπτει εκ νέου τον κόσμο του. Ίσως αυτό να είναι και το μυστικό της αντοχής του στο να παραμένει ολόκληρη τη ζωή του μέσα σε μία γυάλα. Η απίστευτα περιορισμένη μνήμη του αποτελεί το ισχυρότερο όπλο επιβίωσής του αφ’ ενός, αλλά αφ’ ετέρου το καταδικάζει στο να φυλακίζεται τόσο εύκολα σε έναν τόσο μικρό χώρο.
Ο άνθρωπος δεν διαφέρει καθόλου από το χρυσόψαρο. Όχι όμως όσον αφορά τη χρονική διάρκεια της μνήμης του, αλλά όσον αφορά τα δεδομένα της ζωής του. Σε χιλιοστά δευτερολέπτου τίποτα δεν είναι το ίδιο. Το Σύμπαν έχει μεταβληθεί σε έναν ασύλληπτο βαθμό, ενώ τα δεδομένα έχουν τροποποιηθεί άρδην.
Κι όμως! Η ισχυρότερη αντίληψη του ανθρώπου για τον κόσμο είναι πως να παραμένει σταθερός και αμετάβλητος! Είναι κάτι το ακατανόητο.
Στην πραγματικότητα όμως ο κόσμος ανά ελάχιστη χρονική στιγμή μεταβάλλεται και ο άνθρωπος είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι υφίσταται εάν συνεχές set up (=μία επανίδρυση), για να χρησιμοποιήσω την ορολογία των υπολογιστών.
Αυτός ίσως να είναι και ο λόγος των συνεχόμενων αλλαγών στις διαθέσεις μας. Διότι η μία στιγμή από την άλλη δεν έχει καμία σχέση και τα δεδομένα έχουν άκρως μεταβληθεί.
Από την άλλη πλευρά όμως αυτό είναι και ένα τεράστιο πλεονέκτημα, διότι ανά πάσα στιγμή έχουμε τη δυνατότητα να επανιδρύουμε την ζωή μας. Αναγεννώμεθα συνεχώς και σε έναν τεράστιο βαθμό έχουμε τη δυνατότητα της επιλογής, όσον αφορά όμως αυτό το οποίο ορίζεται από εμάς, δηλαδή τον εαυτό μας.
Νομίζω ότι αυτό είναι τουλάχιστον εκπληκτικό.
