Το να βυθιστείς σε έναν κόσμο τόσο απόμακρο και ομιχλώδη όπως της παράνοιας ή μάλλον να καταφέρεις να αποδώσεις μία διαταραγμένη προσωπικότητα (σε οριακό βαθμό) απαιτεί να προσεγγίσεις τα όρια της. Θεωρώ πως αυτοί οι ρόλοι δοκιμάζουν σε απίστευτο βαθμό τον ηθοποιό και σε έναν βαθμό τον αναγκάζουν να σκύψει βαθιά μέσα στην προσωπικότητά του.
Και αυτή η έστω φευγαλέα ματιά δεν μένει ατιμώρητη, όπως και κάποια βιβλία δεν μπορείς να τα διαβάσεις ατιμώρητα. Σε συγκλονίζουν και ίσως η επιστροφή στο πριν να είναι ανέφικτη. Προσέξτε! Δεν αναφέρομαι σε σκληρούς ρόλους με υγιές μυαλό, αλλά στην παράνοια.
Τα ενσταντανέ προέρχονται από την ταινία “Ο Στραγγαλιστής της Βοστώνης” του 1968, μία ταινία, η οποία θεωρήθηκε αμφιλεγόμενη και έλαβε και καλές αλλά και κακές κριτικές. Τον ρόλο του στραγγαλιστή υποδύθηκε ο Τόνυ Κέρτις. Θα ήθελα να προσέξετε μία –ας τη θεωρήσουμε- λεπτομέρεια. Ο συγκεκριμένος ρόλος αφορούσε έναν άνθρωπο με διπλή προσωπικότητα, κάθε μία από τις οποίες ήταν εντελώς αυτόνομη και δεν είχε επίγνωση της άλλης. Αυτό καθιστά τον ρόλο πολλαπλά απαιτητικό.
Προσωπικά την θεωρώ εξαιρετική και όχι τόσο συνολικά ως κινηματογραφική ταινία αλλά διότι η ηθοποιία του Τόνυ Κέρτις είναι μακράν ασυναγώνιστη, χωρίς να καταφεύγει σε καμία ακρότητα (κεφαλαιώδους σημασίας αυτό). Ίσως πλησίαζε ο ρόλος και τη φύση του ιδίου, ο οποίος μάλλον δεν απείχε και πολύ από μία μορφή παράνοιας (επιπλέον ήταν αλκοολικός και εθισμένος στα ναρκωτικά).
Εάν μπορείτε να αποδώσετε δύο διακριτές και αντικρουόμενες προσωπικότητες, σε μία συγκέντρωση λίγων ανθρώπων επί 10 λεπτά, χωρίς οι άλλοι να μπορέσουν να το διακρίνουν, ενώ εσείς χαρακτηριστικά τις υποδύεστε, τότε ΠΑΡΑΤΗΣΤΕ τα όλα και ασχοληθείτε με την υποκριτική.
Στο σημείο αυτό να σημειώσω το πόσο σημαντική είναι η ηθοποιία σε μία ταινία και πόσα κενά μπορεί να καλύψει, διότι ο θεατής μας συνεπαίρνεται από τον ηθοποιό, έρχεται στη θέση του και παραβλέπει τυχόν άλλες ατέλειες.
Φοβάμαι πως κάποιος από τους γνωστούς μου θα αναγκαστεί να περάσει το μαρτύριο τούτο.
Σημ.: Ενσταντανέ (Γαλλικά instantané) σημαίνει:
Α. Το στιγμιότυπο.
Β. Τη λήψη (προσώπου, πράγματος, χώρου) μέσω φωτογραφικής μηχανής, σε συγκεκριμένη στιγμή.
Γ. Την αποτύπωση μιας σκηνής όπως συμβαίνει, χωρίς στήσιμο, χωρίς σκηνοθεσία ή ενός προσώπου με την φυσική του έκφραση ή κίνηση.
