Το να σχεδιάσει κάποιος και να εκτελέσει το τέλειο έγκλημα είναι κάτι σχεδόν αδύνατον. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει ξεφύγει κάποια λεπτομέρεια, κάποιο ελάχιστο στοιχείο, το οποίο θα αποκαλύψει το δολοφόνο. Ποια θα μπορούσε να είναι η λύση;
Μα να είναι… φανερό το έγκλημα! Όταν κάτι είναι αδύνατον να το κρύψεις, τότε αλλάζουν όλα τα δεδομένα.
Μην ανησυχείτε δεν αποφάσισα να διαπράξω κάποιο έγκλημα. Ο σκοπός μου είναι διαφορετικός. Εάν δεν μπορείς λοιπόν να σχεδιάσεις το τέλειο έγκλημα μπορείς να επιλέξεις να το διαπράξεις στην τέλεια… τ ο π ο θ ε σ ί α! Κι εδώ το ζήτημα αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ποια θα μπορούσε να ήταν η τέλεια τοποθεσία;
Μία γνωρίζω σίγουρα και σας την αποκαλύπτω:
Είναι οι περιοχή των “Τεσσάρων Γωνιών” στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το μοναδικό σημείο, όπου συναντώνται ταυτόχρονα τέσσερεις Πολιτείες. Πρόκειται για μία εντελώς καθορισμένη και σημασμένη τοποθεσία με έναν κύκλο, όπου στο κέντρο του ευρίσκεται το σημείο συνάντησης των συνόρων και ανά τεταρτημόριο μία Πολιτεία. Συγκεκριμένα οι:
Αριζόνα, Νέο Μεξικό, Κολοράντο και Γιούτα!
Γιατί είναι το τέλειο σημείο για ένα έγκλημα;
Διότι εάν διαπραχθεί εκεί στο κέντρο και το… πτώμα αφεθεί να καταλαμβάνει τμήμα από την κάθε Πολιτεία πλέον δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε το ίδιο το έγκλημα αυτό καθ΄ εαυτό, αλλά την δαιδαλώδη νομική γραφειοκρατία των Ηνωμένων Πολιτειών! Βάσει ποιας νομοθεσίας θα καταδικαστεί ο φανερά ένοχος, αφού διέπραξε δολοφονία ταυτόχρονα ΚΑΙ στις τέσσερεις Πολιτείες;
Το ωραίο είναι πως οι δύο Αριζόνα και Γιούτα διατηρούν την ποινή του θανάτου για πρώτου βαθμού δολοφονία. Οι άλλες όμως επιβάλλουν μόνο ισόβια, διότι έχει καταργηθεί η ποινή αυτή.
Επειδή ο κάθε είδους εγωισμός ισχύει και στην περίπτωση των Πολιτειών η υπόθεση θα διαρκέσει μία ζωή και δεν πρόκειται να συμφωνήσουν σε τίποτα. Ο δολοφόνος θα μπορεί έως ότου ανευρεθεί μία λύση να κυκλοφορεί ελεύθερος. Αλλά λύση δεν βρίσκεται.
Ωστόσο τελικά οι Δικαστές συμφωνούν (για κακή τύχη του εγκληματία) να επιβάλλουν “μερικώς” τις ποινές αφού και οι τέσσερεις τον καταδικάσουν για το φόνο. Και μία φορά ανά έτος, ο καταδικασθείς οφείλει να πηγαίνει σε κάθε μία Πολιτεία και να δέχεται μία μη θανατηφόρα ένεση από τις δύο με την ποινή του θανάτου και να παραμένει και από μία ημέρα στις άλλες δύο έγκλειστος ως ισοβίτης!
Τι είναι λοιπόν τέσσερεις ημέρες κάθε έτος (με τις μετακινήσεις λίγο περισσότερο), αλλά απολύτως ελεύθερος όλο το υπόλοιπο διάστημα αν και καταδικασμένος δολοφόνος;
Κάποια στιγμή όμως και για λόγους κόστους και πρακτικούς και οι Πολιτείες άρχισαν να κουράζονται από αυτήν την ατέρμονα και χωρίς νόημα διαδικασία. Συμφώνησαν να ακολουθήσουν την νομοθεσία της Πολιτείας όπου κειτόταν το κεφάλι του θύματος! Και αυτή έτυχε να ήταν στην Αριζόνα, η οποία επιβάλλει τη θανατική ποινή.
Οι ελπίδες πλέον του δολοφόνου έσβησαν. Το τέλος έφτασε. Αλλά πριν συλληφθεί και μεταφερθεί στις φυλακές της Αριζόνα για την εκτέλεσή του σκέφτηκε και την τέλεια εκδίκηση:
Αυτοκτόνησε στο ίδιο σημείο με το σώμα του να κείται και πάλι όπως και του θύματος του: και στις τέσσερεις Πολιτείες!
Σε ποια θα καταχωρείτο ο θάνατός του και ποια θα αναλάμβανε την ταφή του; Μία διαδικασία επίσης τόσο χρονοβόρα, ώστε θα έπρεπε να μουμιοποιηθεί μέχρι να αποφασιστεί το τι θα έπρεπε να ακολουθηθεί! Η τέλεια… αυτοκτονία τουλάχιστον!
Συμπέρασμα: Όταν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τους ανθρώπους ψάξε για τις αδυναμίες του συστήματος.
Σημ.1: Μην αρχίσετε μετά από αυτό να κανονίζετε… διακοπές με το “ταίρι” σας στις “Τέσσερεις Γωνίες” για να το ξεφορτωθείτε εκεί. Είναι ακριβή η μετάβαση και η παραμονή. Κι εγώ δεν είμαι ειδικός στη νομοθεσία… σενάρια σκέφτομαι και γράφω. Προσοχή λοιπόν. Εξ΄ άλλου δίπλα μας υπάρχει και το… τριεθνές, αλλά δεν σας το συνιστώ, διότι εδώ είναι Βαλκάνια!
Σημ. 2: Παρ΄ όλο το φανταστικό της υπόθεσης, όταν κατασκευαζόταν το τοίχος του Βερολίνου και είχε χαραχθεί η άσπρη γραμμή των συνόρων, ένας Δυτικογερμανός ξάπλωσε στη μέση της και δεν μπορούσαν να τον μετακινήσουν, διότι ευρισκόταν ταυτόχρονα σε δύο κράτη. Προκειμένου να δυσκολέψει πολύ τα πράγματα πρότεινε στις αρχές να τον… κόψουν στη μέση και να κρατήσουν το μισό του η κάθε μία πλευρά! Από τα πολύ ενδιαφέροντα περιστατικά μίας τραγικής περιόδου. Στις “Τέσσερεις Γωνίες” μπορεί και να το έκαναν όμως και να ακολουθούσαν τη νομοθεσία… τμηματικά!
