Μου είναι αδύνατον να αντισταθώ στις… συσκευασίες! Μόλις αγοράσω κάτι καινούργιο χαίρομαι τόσο πολύ από την κατοχή του, οποιασδήποτε αξίας -όσο ευτελούς- ώστε δεν θέλω να το αποσυσκευάσω.
Είναι τόσο μεγάλη αυτή η επιθυμία, ώστε δεν μου αρέσουν τα μεταχειρισμένα αντικείμενα, εκτός εάν έχουν εκ των πραγμάτων συναισθηματική αξία. Όταν αναφέρομαι σε αντικείμενο, εννοώ και πολύ μικρής αξίας, όπως μία ειδική γομολάστιχα ας πούμε να σβήνω τα μολύβια μου. Έχω μάλιστα δυο τρεις τόσο ωραία συσκευασμένες και θέλω να γράφω τόσο προσεκτικά, ώστε να μη χρειαστεί να… σβήνω (και τότε θα πρέπει να τις ανοίξω)! Μη φανταστείτε όμως αυτοκίνητα ή σκάφη… συσκευασμένα!
Αγόρασα ένα μεταλλικό κουτί με καραμέλες. Τις αγόρασα για το κουτάκι. Είναι μήνες τώρα που ενώ θέλω την καραμέλα, δεν ανοίγω το κουτί, το οποίο είναι περιτυλιγμένο και με πλαστικό φιλμ, διότι μου αρέσει να το βλέπω και να το κρατώ στα χέρια μου. Και το χειρότερο, όταν το ανοίξω, διότι κάποτε θα γίνει κα αυτό δεν θέλω να πετάξω ούτε αυτό!
Τώρα τι γίνεται όμως;
Χμ… Οποιοδήποτε αντικείμενο, αλλά και…. άνθρωπος, έχει νόημα και αξία όταν χρησιμοποιείται. Και ένα πανάκριβο αυτοκίνητο, όσο όμορφο και εάν είναι μόλις το δεις στη βιτρίνα, εάν δεν κυκλοφορήσει στους δρόμους να το οδηγήσεις και να το χαρείς δεν έχει νόημα σαν λειτουργία· εκτός, εάν θέλεις να το διατηρήσεις άθικτο σε μία συλλογή (λέμε τώρα).
Στο δρόμο όμως αρχίζουν οι φθορές και οι κίνδυνοι. Μετά τη γέννηση ο άνθρωπος βγαίνει από τη μοναδική συσκευασία του, η οποία είναι τόσο περίπλοκη και σοφή και υφίσταται και αυτός τη φθορά του χρόνου και της χρήσης. Ούτε αυτός εξαιρείται λοιπόν.
Η αξία λοιπόν είναι όχι στη συσκευασία, αλλά στη χρήση. Και τότε αποκτά την πραγματική του θέση με το να προσφέρει αυτό για το οποίο είναι προορισμένο/ος. Αλλά αυτό το σύνδρομο είναι τόσο ισχυρό, ώστε επικρατεί. Ωραίες, άψογες συσκευασίες αλλά λειτουργικότητα ή αντοχή μηδενική. Και εάν στα αντικείμενα συνήθως υπάρχει μία εντιμότητα και οι συσκευασίες είναι ανάλογες του περιεχομένου τους αυτό ΔΕΝ ισχύει για τους ανθρώπους.
Οι “συσκευασίες” δεν συνάδουν αρκετές φορές με το περιεχόμενο…
Αλλά προσέξτε όμως μία τεράστια και αξιομνημόνευτη διαφορά “αντικειμένου”, του οποίου η χρήση όχι μόνον δεν επηρεάζεται από τη συσκευασία του και ούτε χρειάζεται –και αλίμονο πρέπει- να αφαιρεθεί, παρά προσθέτει στη χρήση του:
Το μυαλό μας!
