Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Το Σκήπτρο του ‘Οττοκαρ

Λοιπόν! Αναχωρώ για τη… Συλδαβία να συναντήσω τον βασιλέα Όττοκαρ και να ανακαλύψω το χαμένο του (κλεμμένο δηλαδή) σκήπτρο του!

Φυσικά ούτε… Συλδαβία υπάρχει ούτε Όττοκαρ. ούτε και σκήπτρο. Λέμε τώρα! Διότι τελικά υπάρχουν και δεν το γνωρίζουμε! “Το Σκήπτρο του Όττοκαρ” είναι τίτλος ενός επεισοδίου κόμιξ του… Βέλγου (εντυπωσιακό αυτό) δημοσιογράφου Τεν Τεν ή Tin Tin στα Αγγλικά. Και γράφτηκε από τον Ερζέ (Ζωρζ Προσπέρ Ρεμί) μεταξύ 1938-39, δύο εξαιρετικά επικίνδυνες χρονιές.

Αυτό το επεισόδιο, όπως και πολλά άλλα ακόμα ήταν από τα αγαπημένα μου. Δυστυχώς ενώ είχα όλα τα τεύχη, τώρα δεν υπάρχει τίποτα, λόγω της προφανούς… δημοφιλίας τους. Αλλά υπάρχουν διαθέσιμα στην αγορά να τα διαβάσετε.

Πώς τώρα θυμήθηκα τον Τεν Τεν. Όλο και συχνότερα η πλοκή των διεθνών εξελίξεων θυμίζει υποθέσεις επεισοδίων κόμιξ του Τεν Τεν. Ο “Μπλέ Λωτός”  αποτελεί άλλο ένα θαυμάσιας πλοκής κόμιξ, το οποίο και αυτό γράφτηκε άλλη μία εξ΄ ίσου σκοτεινή περίοδο κυρίως για την Ασία και αναφέρομαι στα 1935-1936. Με το Σκήπτρο ταξιδεύουμε στην ανύπαρκτη… Συλαδαβία (κάτι μου θυμίζει), ενώ με τον Μπλε Λωτό στη Σαγκάη και αυτό κάτι μου θυμίζει!

Ο Ερζέ βεβαίως δεν έβγαζε τις περιπέτειες του ήρωά του μόνο από το μυαλό του. Χρησιμοποιούσε πραγματικά ιστορικά γεγονότα και τα τροπολογούσε κατά κάποιον τρόπο, προσθέτοντας τη δημιουργική του φαντασία. Αλλά ήταν πολύ πλησίον. Δεν είναι στη ζωή πλέον, άλλωστε νομίζω πως θα μπορούσε να γράψει πάρα πολλά επεισόδια με το ό,τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή (και λίγο νωρίτερα) στην ανθρωπότητα.

Τα κόμιξ αποτελούν και μία εκδοχή καρικατούρας της ζωής. Αλλά τελικά και οι καταστάσεις δεν είναι κάτι περισσότερο από καρικατούρα μιας δήθεν σοβαρής πραγματικότητας. Υπάρχει μόνο μία διαφορά. Στα κόμιξ ΔΕΝ υπάρχει… θάνατος. Εκρήγνυται μία βόμβα στα χέρια των ηρώων και απλά μαυρίζει το πρόσωπό τους ενώ σκίζονται τα ρούχα τους. Ούτε όταν περάσει ένας οδοστρωτήρας από επάνω τους πεθαίνουν. Γίνονται χαλκομανίες στην άσφαλτο και σε λίγο επανέρχονται. Αυτά στα κόμιξ. Όχι όμως και στη ζωή.

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)