Το νέο αντεπιχείρημα στην νέο-Ελληνική συλλογιστική, το οποίο πλέον έχει κυριαρχήσει είναι:
“Γιατί, οι άλλοι ήταν καλύτεροι;”, “Γιατί, κι αυτός δεν έκανε το ίδιο;”, “Γιατί αυτό σε ενοχλεί τώρα, ενώ το άλλο δεν σε ενοχλούσε τότε;” και όλα τα παρόμοια, τα οποία έχουν ως χαρακτηριστικό τους την σύγκριση μίας κατάστασης ή πράξης με μία άλλη, προκειμένου να την αθωώσουν ή να την αιτιολογήσουν. Πάντα ωστόσο χρησιμοποιείται με την αρνητική του πλευρά, ποτέ με την θετική.
Αυτό διαιωνίζεται και πλέον και με τις κατάλληλες και πολύ εύκολες προσαρμογές μπορεί να αιτιολογήσει τα πάντα. Είναι το επιχείρημα μίας αποτυχημένης κοινωνίας (όπως τελικά φαίνεται να είναι η Ελληνική) και γενικώς το αντεπιχείρημα των διεφθαρμένων, οι οποίοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν την δική τους αθλιότητα μέσω μίας σύγκρισης κατά το δοκούν• αυτό υπογείως έχει διαποτίσει τον νεο-Ελληνικό τρόπο σκέψης.
Είναι το επιχείρημα της κατρακύλας και της καταστροφής και όχι της ανόδου. Είναι το επιχείρημα του φασισμού και της κάθε μορφής ακραίας διαστροφής και η μόνη κατάληξή του είναι ένα θλιβερό τέλος.
Ο Παρμενίδης έγραφε πως η γλώσσα εκφράζει τον νου και πως τροποποιώντας την τροποποιείς και την σκέψη σου.
Η τεράστια μεταβολή στο σκεπτικό αποτελεί την μεγαλύτερη ζημιά της πλέον μόνιμης κρίσης. Άλλαξε ο τρόπος σκέψης προς το χειρότερο και το παράλογο, αλλά μαζί και το ανήθικο. Δείχνει όμως και την ανυπαρξία προσωπικού σκεπτικού αντίστασης, διότι αυτό το επιχείρημα λοβοτομεί την όποια αναδυόμενη δημιουργική σκέψη και την μπλοκάρει.
Δεν είναι μακριά η ώρα, όπου το επιχείρημα αυτό, ως τρόπος σκέψης θα δείξει τον πραγματικό του εαυτό με πολύ υψηλό κόστος.
