Το μέλλον στις ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ αποτελεί παράγοντα που πολλές φορές εμείς με τη δημιουργική αντίληψη προοπτικής μπορούμε να καθορίσουμε.
Ας αναλύσω το πλαίσιο στο οποίο έχουμε μάθει να «αντιδρούμε», όταν ακούμε για ΕΠΕΝΔΥΣΗ στα ΑΚΙΝΗΤΑ. Παραθέτω πως σκεφτόμαστε σχετικά με τις ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ στα ΑΚΙΝΗΤΑ (γράφω τις εκφράσεις όπως συνήθως τις λέμε):
- «Θα πάρω δάνειο να κατασκευάσω πολυκατοικία και να πουλήσω τα διαμερίσματα. Θα κρατήσω και για μένα κάποια».
- «Έχουν τεράστια ζήτηση οι μεζονέτες».
- «Η πόλη είναι φοιτητούπολη. Θα φτιάξω γκαρσονιέρες να τις ενοικιάζω».
- «Θα φτιάξω συγκρότημα εξοχικών κατοικιών».
- «Στη θέση αυτή θα φτιάξω ένα μαγαζί και θα το νοικιάζω».
- «Χρειάζονται αποθήκες. Θ’ αγοράσω 10 στρέμματα κα θα φτιάξω μεταλλικές αποθήκες να τις νοικιάζω».
- «Θα γίνει το δικαστικό μέγαρο. Θα φτιάξω πολυκατοικία με γραφεία».
- «Θα μπει στο σχέδιο και θα γίνουν οικόπεδα όλα αυτά».
- «Θα περάσει ο δρόμος από εδώ».
Από τα προηγούμενα παρατηρούμε πως ο τρόπος δράσης μας ακολουθεί την εξής σειρά:
Βλέπουμε τι συμβαίνει σε κάποια περιοχή ή έχουμε μια εικόνα ή διαίσθηση και προσπαθούμε να «μπούμε» στο ρεύμα. Φυσικά πάντοτε όταν το αντιλαμβανόμαστε αυτό τα ΑΚΙΝΗΤΑ είναι δυσεύρετα και οι τιμές τους στα ύψη. Ο ανταγωνισμός είναι τέτοιος που τελικά η επένδυσή μας μετατρέπεται σε αγώνα δρόμου προκειμένου να μην βγούμε από το παιγνίδι.
Στην Ελλάδα είναι παρατηρημένο πως η έλλειψη φαντασίας στον επιχειρηματικό τομέα είναι χαρακτηριστική. Μόλις ανοίξει ένα cafe σε μια περιοχή ανοίγουν άλλα δέκα. Στο τέλος όλα υπολειτουργούν. Πολλές φορές αφιερώνουμε μήνες και επισταμένη έρευνα αγοράς στην αγορά αυτοκινήτου αξίας 25,000 ευρώ ενώ προβαίνουμε στην κατασκευή πολυκατοικίας προϋπολογισμού 400,000 ευρώ με απόφαση στιγμής. Σκεφτείτε πότε κάποιος έκανε έρευνα αγοράς προτού προβεί στην κατασκευή πολυκατοικίας ή εξοχικών. Απλά υπάρχει μία ροή στην αγορά και ακολουθεί. Το πρόσφατο παράδειγμα των εκατοντάδων χιλιάδων απούλητων διαμερισμάτων είναι χαρακτηριστικό. Και μην μου πείτε πως είναι η κρίση, διότι αυτά είχαν ήδη κατασκευασθεί πριν συμβούν τα τελευταία γεγονότα.
Αντίθετα επενδύσεις σε πολύ-αγορές ή malls ή άλλες πιο ξεχωριστές δραστηριότητας έγιναν μετά από επισταμένη έρευνα και εκτιμήσεις. Αυτές όμως αφορούσαν κυρίως κοινωνιολογικά φαινόμενα και τάσεις που είχαν αρχίσει να εμφανίζονται ή εκτιμήσεις για τάσεις που επρόκειτο να εμφανιστούν σύντομα. Το πόσο επηρεάζουν οι τάσεις και οι κοινωνιολογικές συνθήκες την αγορά ακινήτων είναι εντυπωσιακό και πολλά παραδείγματα όπως τα παρακάτω συντελούν σε αυτό:
Το πότε τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι που μένουν με τους γονείς τους επηρεάζει το μέγεθος των κατοικιών άμεσα.
Ο αριθμός των οικογενειών ενός γονέα με ένα παιδί.
Ο αριθμός των μεταναστών.
Το είδος θεαμάτων που επιλέγουν να δουν τα παιδιά.
Οι τάσεις μόδας της αστικής τάξης,
και δεν υπάρχει τέλος σε αυτό το θέμα.
Εκείνο που συνήθως δεν σκεφτόμαστε είναι το πώς μπορούμε εμείς να επηρεάσουμε την αξία ενός ΑΚΙΝΗΤΟΥ.
Εμείς θα κινηθούμε αντίθετα. Εξαρτάται πάντα από το πλάνο μας και από τις πραγματικές μας δυνατότητες. Ωστόσο θα σας δώσω κάποια παραδείγματα σχετικά να δείτε πως δεν είναι τόσο μικρή η δυνατότητα που έχουμε στο να αναπτύξουμε εμείς το ΑΚΙΝΗΤΟ αντί να είμαστε οι ουρές.
ΔΡΑΣΗ: Σε υποβαθμισμένη σχετικά περιοχή κατασκευάζουμε υψηλής ποιότητας κατασκευή και από αρχιτεκτονικής αλλά και κατασκευαστικής (εννοείται) απόψεως. Προηγουμένως έχουμε φροντίσει να αγοράσουμε σποραδικά 2-3 οικόπεδα σε πολύ κοντινή απόσταση.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Δημιουργούμε «γειτονιά» και καθορίζουμε εμείς τις αξίες.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ (ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ) ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Στο Κλήβελαντ του Οχάιο μία καταρρέουσα βιομηχανική πόλη αναπτύχθηκε ένα από τα καλύτερα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ (Case Western Reverse), με αποτέλεσμα μία περιοχή με βιομηχανική χροιά να αποκτήσει ένα τεχνολογικό και ερευνητικό κέντρο υψηλής στάθμης.
Το πνεύμα φυσικά του παραδείγματος είναι δηλωτικό του πως αντιμετωπίζω τα ΑΚΙΝΗΤΑ.
Όχι σαν ένα κομμάτι γης, αλλά σαν ένα κοινωνιολογικό στοιχείο στο οποίο εντάσσονται οι επενδυτικές μας δραστηριότητες.
